Vragen aan Steven: ‘Sinds we samenwonen lijkt het alsof hij steeds onvolwassener wordt’

1. Moederleed

Anoniem: Ik heb geen contact meer met mijn moeder. Na de scheiding van mijn ouders hebben we nooit echt op één lijn gezeten. Jarenlang heb ik gepoogd contact te onderhouden, maar ik ging er steeds aan onderdoor. Tot ik het contact na een ruzie heb verbroken omdat mijn grenzen niet gerespecteerd werden. Zij snapt dat nog steeds niet en ziet haar eigen rol hierin niet. Ondanks de rust, knaagt het. Ze wordt ouder en misschien wel eenzaam… Maar hoe kan ik het contact herstellen zonder er wéér zelf aan onderdoor te gaan? Anoniem

Steven: In elke relatie zijn er incidenten, maar soms ontstaan er ook patronen. Dat zijn incidenten die steeds dezelfde oorzaak hebben, zonder dat dat per se zichtbaar is. Omdat de conflicten die daaruit voortkomen zich ook nog eens herhalen, wil dat waarschijnlijk zeggen dat jullie met zijn tweeën niet de mogelijkheden hebben om er samen goed uit te komen. En dan wordt het wellicht tijd om samen met je moeder in therapie te gaan. Een therapeut kan door de juiste vragen te stellen verrassende inzichten geven voor jou en je moeder. Ook kun je je moeder dingen horen zeggen die je niet wist. En andersom waarschijnlijk ook. Verder zeg je dat je moeder haar eigen rol hierin niet ziet, maar wat als jij je eigen rol hierin eigenlijk ook niet helemaal doorhebt? Zou dat eventueel ook kunnen?

Dit kun je doen

• We zien over het algemeen eerder de rol van de ander in een conflict dan die van onszelf. Pas daarmee op.
• Probeer in een conflict achter de beweegredenen van het gedrag van de ander te komen.
• De beleving van de ander is voor diegene net zo belangrijk als jouw beleving voor jou.

2. Vriendin ex

Anoniem: Ik kan het niet goed vinden met de nieuwe vriendin van mijn ex. Vind haar erg dominant. Elke keer als ik gewoon een praatje probeer aan te gaan, poeiert ze me af en loopt ze weg van het gesprek. Toch wil ik graag met haar door één deur kunnen, want mijn zoontje is eens in de twee weken een weekend bij zijn vader en dan is zij er ook. Hoe pak ik dit aan? BvK.

Steven: Het siert je dat je wilt investeren in de nieuwe relatie van je ex. Daar zijn veel mensen ofwel niet toe bereid, of niet goed toe in staat. Jij wilt het niet opgeven, omdat je snapt hoe belangrijk het voor je kind is dat de volwassen wereld zoveel mogelijk in harmonie is. Nogmaals hulde daarvoor. Maar goed, ze maakt het je kennelijk niet gemakkelijk. Wellicht twijfelt ze nog of ze niet in competitie met je is en gaan haar reacties over haar eigen onzekerheid. Het is dan dus geen kracht van haar om zo te reageren, maar angst. Wellicht kun je eens voorstellen met zijn tweeën een kop koffie te gaan drinken, waarbij je zonder dat als zodanig te zeggen nog duidelijker maakt dat je niet de te bestrijden vijand bent.

3. Onvolwassen?

Anoniem: Sinds we samenwonen spreekt mijn vriend steeds vaker af met vrienden en komt hij bijna elk weekend ‘s ochtends vroeg thuis van een party, waardoor hij de hele zondag op bed ligt. Ik had gehoopt dat we samen naar de volgende stap zouden werken, samen wat volwassener zouden worden en wat minder wild, maar het lijkt wel of hij steeds onvolwassener wordt… Miss P.

Steven: Je hebt het misschien tegen de verkeerde man. Dit zou je niet met mij moeten delen, maar met je vriend. Want wat gaat er in hem om? Valt het samenwonen hem wellicht niet mee? Wil hij nog even van zijn vrijheid genieten voordat er kinderen zijn? Of is hij gewoon iemand die zich nog veelal op zijn eerste impulsen richt en zich daar prima bij voelt? Dat mag namelijk, er zijn geen wetten. Er zijn alleen combinaties van mensen die kloppen en combinaties die minder goed kloppen. Niet om wie ze als individuele persoon zijn, maar door wie ze als partners ten opzichte van elkaar zijn.

Deze ‘Vragen aan Steven’ staat in Flair 09-2023. Ook een vraag? Stel je vraag aan Steven via flair@dpgmedia.nl of stuur ons een DM via Instagram.