Vragen aan Steven: ‘Sinds de scheiding sta ik alleen voor de opvoeding van onze 4-jarige dochter’

1. In therapie

Jelene: Ik zou graag preventief in relatietherapie willen, om mijn partner beter te leren kennen en inzichten te krijgen in waarom we op bepaalde vlakken continu blijven botsen. Hij zegt ‘don’t fix what is not broken’, maar ik zie het als een soort APK voor je relatie en heel nuttig, na zeven jaar samen. Zie ik dit verkeerd?

Steven: Voor iemand die geen therapie wil, heeft het geen zin. Het wordt veelal nog steeds als een vorm van zwakte gezien en dan is het niet fijn toe te moeten geven dat je in therapie bent. Wat dat betreft is het dus einde oefening. Wel is het zo dat als je je partner ervan kunt overtuigen dat iets niet stuk hoeft te zijn om het te verstevigen (we verhogen de dijken juist ook als het water laag staat), je wellicht een kans maakt op je wens om wat meer in jullie relatie te duiken. Maar als je hem er met zijn haren bij moet slepen, blijf dan thuis.

Dit kun je doen en moet je weten

• Ga op tijd in therapie; veel mensen gaan te laat waardoor het traject alleen maar ingewikkelder wordt.
• Therapie zoeken is geen zwaktebod.
• Ga niet in therapie als je niet bereid bent te veranderen.

2. Opvoedstijl

Kai: Mijn vriendin en ik kregen drie jaar geleden bijna tegelijkertijd een kind. Hun opvoeding staat haaks op die van ons. Ze klopt vaak bij mij aan voor tips, of om te klagen als er iets niet goed gaat. Ik merk dat ik deze gesprekken steeds lastiger vind, omdat ze toch niets met mijn advies doet. Hoe ga ik hier het beste mee om?

Steven: Er spelen hier twee dingen, denk ik. De eerste is dat jullie andere opvoedstijlen hebben en er op dat gebied weinig gemeenschappelijke grond lijkt te zijn. Je beleeft dus niet zoveel aan haar op het moment. Het tweede is dat ze je steeds om advies vraagt over die van jou, maar vervolgens toch haar eigen - en andere - stijl kiest. Waarom heb je het daar niet gewoon een keer met haar over? Want is haar opvoedstijl wel een stijl, is ze niet gewoon de weg kwijt en weet ze het allemaal niet en komt ze daarom voor advies bij je langs? Misschien zit ze er wat minder zeker in dan jij en hoort ze wel wat je zegt, maar weet ze gewoon niet hoe ze dat voor elkaar moet krijgen. Ik denk dat een eerlijk gesprek een hoop duidelijk zou kunnen maken.

3. Voor de tv

Anoniem: Sinds de scheiding sta ik alleen voor de opvoeding van onze dochter van vier. Dat is pittig. In het weekend ben ik vaak doodop en zet ik haar voor de tv, wat ze heerlijk vindt. Dan kijkt ze de hele ochtend filmpjes, terwijl ik naast haar op de bank kan bijkomen van de week. Ik snap dat dit niet ideaal is, maar is het ook schadelijk voor haar?

Steven: Veel televisiekijken is niet ideaal, omdat kinderen vooral juist veel moeten doen en beleven. Maar we moeten ook niet te streng zijn natuurlijk. Als jij een beetje bijkomt in de ochtend en je dochter in de middag allerlei andere dingen doet, richt je daarmee echt geen blijvende schade aan. Waar het meestal om gaat, is dat als je er bent en samen dingen doet, je er ook echt bent. Dat er ’s morgens dan wat filmpjes zijn gekeken, doet daar niets aan af.

Deze ‘Vragen aan Steven’ staat in Flair 13-2023. Ook een vraag? Stel je vraag aan Steven via flair@dpgmedia.nl of stuur ons een DM via Instagram.