Vragen aan Steven: ‘Hoe leg ik mijn dochter (7) uit dat dure uitjes er even niet inzitten?’

1. Kind vs ouders

Anoniem: Mijn vriend en ik wonen in een huis dat we van zijn ouders hebben ‘geërfd’. Zij wonen vlakbij en zijn moeder is erg dominant. Ze eist dat hij bij hen langskomt als er hulp nodig is. Hij doet dat, maar heeft vaak ruzie met ze en komt dan boos en gestrest thuis. Wat te doen?

Steven: Je vriend is waarschijnlijk onvoldoende van zijn ouders losgeraakt. Ze zitten nog in de ouder-kindrelatie, in plaats van in een relatie tussen volwassenen. Hij is daarin nog te veel een braaf kind, precies zoals zijn ouders willen. Maar hij is niet alleen maar slachtoffer. Hij staat het ook toe omdat hij zijn volwassen grenzen niet durft te trekken. Hij is zelf dus medeschuldig aan de situatie en dat is eigenlijk fijn, want zo kan hij er wat aan doen: de relatie anders definiëren. Ja, hij blijft hun kind, maar is ook een volwassen man. Welke relatie is wanneer precies de baas, daar gaat het om.

Dit kun je doen

• Wanneer ruzies vaak terugkomen, ligt dat vaak aan een niet goed overeengekomen relatiedefinitie: hoe verhouden we ons eigenlijk tot elkaar?
• Maak je medeschuldig aan situaties die zijn ontstaan. Wat is je eigen rol?
• Ga niet uit van slechte intenties. Dingen kunnen scheefgroeien.

2. Minder te besteden

Heleen: Sinds de scheiding heb ik het niet breed. Ik vind het lastig om mijn dochter van zeven uit te leggen dat sommige uitjes er nu niet meer inzitten. Ze is nogal op mij gefocust, nadat ze me verdrietig heeft gezien, en een denkertje. Hoe leg ik haar de nieuwe situatie uit, zonder haar ongerust te maken dat ‘mama het niet kan betalen’ en zij zich onnodig zorgen maakt?

Steven: Er spelen hier twee dingen. Het eerste is dat je dochter voor je is gaan zorgen, nadat ze heeft gezien hoeveel de scheiding je heeft gedaan. Dat is fijn te merken, want je doet er voor haar toe. Maar – nu wat strenger – je zult ervoor moeten zorgen dat ze niet op dat niveau met jou bezig is. Ze moet kind kunnen zijn, zonder het idee te hebben dat zij de situatie moet helen. Ten tweede is het de waarheid dat er minder geld is, dus dat kun je prima vertellen. Dan gelooft ze je ook als je zegt dat er nog genoeg geld is om van te kunnen leven. Als je eerlijk bent, zal ze het waarschijnlijk gewoon goed snappen allemaal. Er is nu te veel ongezegd.

3. Beste vriend of meer?

Eva: Het gaat niet goed tussen mijn partner en mij. Ik heb al jaren een beste vriend met wie ik over alles kan praten en merk dat het me super lijkt leuke dingen met hem te doen en uit te zoeken of het tussen ons iets kan worden. Nu durf ik dit niet aan en wil ik zoiets ook niet doen terwijl ik een relatie heb. Omdat ik bang ben dat ik meer ga voelen, houd ik ons contact oppervlakkig en spreek mijn gevoelens niet uit. Is dit de beste weg?

Steven: Ik denk dat het heel wijs is om eerst te kijken of je je relatie kunt reanimeren, voordat je je met je goede vriend in een positie manoeuvreert die niet echt iets oplost. Die goede vriend kan niet het medicijn zijn tegen de ontsteking in de relatie met je partner. En als hij inderdaad een goede vriend is, laat hij dat ook niet gebeuren. Er zit dus een volgorde in. Ik denk dat je je partner moet vertellen dat jullie op gevaarlijk terrein zitten en dat, als jullie niets doen, de relatie waarschijnlijk ten einde zal lopen. Wanneer je dat samen hebt uitgezocht en er blijkt inderdaad geen leven meer in te krijgen te zijn, dan kun je weer om je heen gaan kijken. In vrijheid dus, niet als oplossing.

Deze ‘Vragen aan Steven’ staat in Flair 06-2023. Ook een vraag? Stel je vraag aan Steven via flair@dpgmedia.nl of stuur ons een DM via Instagram.