Steven schiet te hulp: 'We missen ons ‘oude leventje’ en het is lastig om dit te combineren met het ouderschap'

1. 'Oude leventje'

C. van D.: "Mijn partner en ik hebben vorig jaar een kind gekregen. Het eerste jaar was pittig, maar inmiddels hebben we onze weg als gezin van drie gevonden. We zijn erg gelukkig, maar missen ons ‘oude leventje’ soms best wel en het is lastig om dit te combineren met het ouderschap. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we elkaar niet verliezen in de sleur van alledag en we weer de oude dingen, die we zo leuk vonden, oppakken?"

Steven: "Wanneer je in het leven iets wint, verlies je vaak ook wat. Het hoort erbij, dat is het leven. Je bent nu een beetje een kind dat haar cake opeet en daarna droevig en bozig is dat het weg is. Je bent een nieuwe fase van je leven ingegaan en dit is daar een consequentie van: jouw leven is blijvend veranderd.

Wel kun je binnen die nieuwe levensfase goed voor elkaar blijven zorgen. Dus je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen nog eens per week een avond samen door te brengen, met een activiteit die je om de beurt organiseert. Als je elkaar niet vertelt wat je voor die avond hebt bedacht, kun je in een verder wat gestructureerder leven dan je gewend was, met elkaar toch nog wat spontaniteit beleven."

Dit kun je doen

• Hoe moeilijk ook, elke nieuwe levensfase is wennen. Dat is normaal.
• Kijk naar wat er nog wel kan, koester dat en breid dat uit.
• Wees in het leven zo min mogelijk slachtoffer en zo veel mogelijk een dader. In de zin van ‘iemand die doet’.

2. Moederrol

Valerie: "Mijn vriendinnen die (nog) geen kinderen hebben, snappen met eetafspraken niet dat ik niet spontaan kan afspreken. Of met een weekend weg is er vaak onbegrip en hoor ik ‘maar je man is toch thuis?’. Dat is zo, maar ik vind het lastig uit te leggen dat ik vaak geen energie heb om af te spreken en soms lekker thuis bij mijn kind wil zijn. Hoe kan ik tot een oplossing komen zonder hen kwijt te raken?"

Steven: "Je zou het ze misschien gewoon kunnen vertellen. Neem ze mee in jouw leven en leg uit wat jouw behoeftes zijn, hoe het met je energieverdeling zit en dat je hoopt dat je vriendinnen snappen dat jouw afwezigheid geen desinteresse is.

Je kunt hen bijvoorbeeld uitnodigen voor een etentje en dan een kort toespraakje houden waarin je vertelt hoezeer je ze waardeert, maar dat je er ook nog een leven naast hebt gekregen. Als je dat goed uitlegt en het zijn echte vriendinnen, dan hoeft er vanaf dat moment niet zo veel spanning omheen te hangen."

Lees ook Steven schiet te hulp: ‘Hoe ga ik om met het onbeschofte zoontje van mijn vriend?’

3. Woest

Klaar: "Onze zoon (bijna 1) kan enorm driftig worden als hij niet direct zijn eten krijgt. Hij is nog jong, hij heeft vast enorme honger, maar toch wil ik proberen deze drift zo veel mogelijk te temperen, maar ik wil ook wel graag dat hij zich gehoord voelt. Ik herken duidelijk mijn vroegere driftbuien bij hem en wil het graag op een liefdevolle manier aanpakken. Hoe doe ik dit vanaf deze leeftijd"

Steven: "Het gaat hier over een kind van nog geen jaar oud. Dit is wat kinderen van die leeftijd doen, want ze hebben nog geen enkele impulscontrole. Blijf daarom dus zelf kalm, erken dat hij kennelijk honger heeft, geef hem een aai over zijn bol en blijf zo veel mogelijk in een staat van kalme controle. Daar zal hij eerder van kalmeren dan dat je dat gedrag met boosheid af probeert te leren. Daar krijg je de komende achttien jaar nog alle kans toe."

Ook een vraag aan Steven? Mail je vraag naar flair@dpgmedia.nl.

Dit verhaal komt uit Flair 33-2022. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.

Beeld: Getty Images