Steven schiet te hulp: 'Ik durf niet meer bij mijn moeder in de auto, ze is een gevaar op de weg'
Steven Pont is ontwikkelingspsycholoog, gezinstherapeut en oprichter van opvoedsite nul18.nl. Elke week beantwoordt hij in Flair vragen op het gebied van relaties en opvoeden. Marleen vraagt hulp aan Steven: "Ik durf niet meer bij mijn moeder in de auto te zitten. Ze is een gevaar op de weg."
1. Zo onzeker
Koen: Mijn vriendin is extreem onzeker. Hoe vaak ik ook tegen haar zeg dat ze geweldig, mooi en lief is, ze neemt het niet van me aan. Dat continue bevestiging vragen, ik word er doodmoe van. Wat kan ik nog meer doen om haar te laten zien dat ze voor mij perfect is zoals ze is?
Steven: Dat kun je niet, want dit is niet jouw probleem. En alleen aan je eigen problemen kun je iets doen. De belangrijkste vraag is of je vriendin zelf vindt dat dit een probleem is, en de tweede vraag is of zij vindt dat jij dit moet oplossen door haar steeds te bevestigen. En of dat überhaupt een oplossing is, of dat dat de situatie eigenlijk alleen maar in stand houdt. Je geeft haar steeds net voldoende, waardoor ze niet zelf aan de bak hoeft. Essentieel is een eerlijk gesprek, waarin zij ook haar kant van het verhaal vertelt. Maar de bottomline is dat jij haar onzekerheidsprobleem niet kunt oplossen. Mits ze erkent dat ze zo’n probleem heeft. Als ze dat niet doet, kun je stoppen met bevestigen, want dat heeft ze dan dus niet nodig.
2. Grens aangeven
Steph: Ik ben de enige van mijn collega’s zonder kinderen. Als er afspraken zijn aan het eind van de dag, of als er in het weekend extra werk te doen is, wordt er altijd naar mij gekeken, zo van: kun jij dit alsjeblieft doen? In het begin vond ik dit geen probleem, maar het komt steeds vaker voor. Aan de ene kant vind ik het flauw hier iets van te zeggen, voor mij is het tenslotte het makkelijkst schakelen, maar aan de andere kant ben ik er klaar mee dat het als vanzelfsprekend wordt gezien. Hoe geef ik mijn grens aan?
Steven: Je kunt niet oplossen wat je niet vertelt. Hoe moeten zij weten dat je hier zo langzamerhand een probleem mee hebt? Pas dus op dat je van je collega’s geen spoorzoekers maakt, die maar moeten ruiken wat er allemaal bij je speelt. De enige manier waarop je dit kunt oplossen, is door het aan de orde te stellen. Misschien verstandig om even bij te houden hoe vaak het gebeurt, anders gaat het alleen maar over (jouw) gevoel. Het praat bovendien een stuk makkelijker als je er een paar ondersteunende feiten bij hebt.
Lees ook: Steven schiet te hulp: ‘Mijn man chat erotisch met camvrouwen’
3. Gevaar op de weg
Marleen: Nu mijn moeder afgelopen week voor de zoveelste keer bijna een auto-ongeluk heeft veroorzaakt, ben ik ervan overtuigd dat het beter is als ze niet meer achter het stuur kruipt. Ze is echt een gevaar op de weg, ik durf niet meer bij haar in de auto te zitten. Zelf lijkt ze dat niet in de gaten te hebben en is ze blij dat ze zelf nog overal naartoe kan rijden. Hoe snijd ik dit onderwerp het beste aan?
Steven: Door het er met haar over te hebben op een niet-beschuldigende manier. Maar het is bijna je plicht dit aan de orde te stellen als je haar werkelijk een gevaar op de weg vindt. Want het gaat niet alleen om de veiligheid van je moeder, maar ook om die van andere weggebruikers. Laten we zeggen een negenjarig kind. Zeg dat je zelf in elk geval niet meer bij haar in de auto stapt, omdat je het niet veilig vindt. Want als dat zo is, lijkt me dat alleen al uit lijfsbehoud een goede zet. Misschien schudt het je moeder ook wakker.
Wil je ook een vraag aan Steven stellen, mail dan naar flair@dpgmediamagazines.nl. Deze Steven schiet te hulp komt uit Flair 10-2022. Wil je deze editie nabestellen? Dat kan hier.
Beeld: Getty Images