Maureen (34): ‘Soms word ik overvallen door schuldgevoel, door míjn lichaam is onze dochter overleden’

Door: Libelle - Elselien van Dieren

Maureen (34): “‘Het komt goed schat, ik hou van je’, zei mijn man Pieter voor ik onder narcose ging. Ik kreeg met spoed een keizersnee. Het kwam niet goed. Door eerdere bloedingen in mijn buik had onze dochter Chloë ernstig zuurstoftekort gehad. Op haar hersenscan was geen enkele activiteit te zien. Het kindje waarnaar we zo verlangd hadden, stierf na drie dagen in Pieters armen.”

Dochter overleden

“Het is ruim twee jaar geleden en ik ben nog iedere dag bezig met Chloë’s dood. Ik praat veel over mijn dochter, vind het belangrijk om de herinnering aan haar levend te houden. Overal in huis staan spullen met vlinders en sterren erop. Waar je ook kijkt vind je Chloë, maar toch komen we iedere dag thuis in een huis met een lege babykamer.”

Maak het jezelf niet te moeilijk

“Toen Chloë net overleden was, spraken Pieter en ik nog veel over ons verdriet. Nu is dat anders. Pieter is nuchterder dan ik. ‘Ze weet dat je van haar houdt, maak het jezelf niet te moeilijk’, zegt hij dan. Of hij weerhoudt me ervan om nog iets met een vlinder te kopen. Ik vind dat moeilijk, maar ik begrijp het wel. Ik ben een doemdenker, Pieter is veel positiever ingesteld. Dat heb ik nodig.”

Overvallen door schuldgevoel

“Op slechte momenten word ik overvallen door schuldgevoel. Door míjn lichaam is onze dochter overleden, míjn lichaam zorgt ervoor dat ivf-behandelingen voor een tweede kindje niet aanslaan. ‘We doen dit samen’, zegt hij vaak. Dat weet ik wel, maar soms voel ik me eenzaam in mijn verdriet, zeker als ik weer moet wachten tot een volgende behandeling kan starten. Pieter ziet en voelt niet wat ik voel, hij staat aan de zijlijn.”

Niet die verdrietige vrouw zijn

“Dat is niet zijn schuld, ik vertel hem vaak niet hoe ik me voel. Ik wil niet altijd die verdrietige vrouw zijn. In mijn hoofd ben ik dan boos op hem, maar hij heeft geen idee. Mijn frustraties komen op andere momenten naar buiten. Dan barst ik bijvoorbeeld in huilen uit als hij vraagt waarom ik de vaatwasser niet heb uitgeruimd.”

Onbegrepen

“Het is dubbel. Ik voel me soms onbegrepen, maar ik denk dat het ook goed is dat Pieter anders met het verdriet omgaat. Het maakt dat ik me er niet compleet in verlies. Pieter houdt me in balans. Hij was er voor Chloë toen ik dat niet kon en heeft er alles aan gedaan om haar korte leven zo mooi mogelijk te maken. Dat heeft mijn hart voor hem groter gemaakt.”

Je las een artikel van Libelle. Libelle.nl is dé website voor alles wat vrouwen willen weten, van persoonlijke verhalen tot handige lifehacks. Van entertainment tot koninklijk nieuws.