Opgebiecht: ‘Die erfenis van bijna €500.000 had ik liever niet gehad’

Amper contact

"Dit zal voor velen onbegrijpelijk klinken, maar vaak denk ik: stond dat geld maar niet op mijn rekening. Het voelt alsof ik er geen recht op heb. Het is nu twee jaar geleden dat mijn zus, een neef van ons en ik een flinke som geld kregen uit een erfenis. Het kwam van de broer van mijn vader, met wie wij na mijn vaders dood in 2013 amper contact hadden. De familiebanden waren al niet sterk en daarna werd het alleen nog maar minder. Toen we hoorden dat oom Bart was overleden zijn we nog wel naar zijn begrafenis gegaan, maar niemand heeft een traan gelaten."

Vette erfenis

"Hij was altijd een norse man, ik heb hem niet vaak gezien. Vroeger nog wel op verjaardagen, maar de laatste jaren niet meer. Ik geloof niet dat hij een onaardige man was, eerder zonderling. Ik heb nooit geweten wat hij deed, dus toen ik te horen kreeg over die vette erfenis kon ik het niet geloven. Ik dacht dat er een fout was gemaakt en dat ik er geen recht op had. Maar het ging allemaal heel officieel via een notaris, dus het klopte echt. Mijn zus kreeg ook een deel en zij had er minder moeite mee. Zij woont met haar man in een koophuis en hiermee kon hun hypotheek in één klap worden afbetaald. Superblij zijn zij, want dat scheelt enorm in hun vaste lasten."

'Als het een paar duizend euro was geweest, denk ik dat ik er minder moeite mee had'

"Ik woon in een huurappartement en wil hier niet weg. Ik ben single, heb geen kinderen en zit eigenlijk niet zo te wachten op zo veel geld. Als het een paar duizend euro was geweest, denk ik dat ik er minder moeite mee had. Dan was ik waarschijnlijk lekker op vakantie gegaan en misschien was ik wat makkelijker geworden met dure kleding kopen. Daar ben ik namelijk te nuchter voor: waarom zou ik veel geld uitgeven aan dure merken terwijl ik me in H&M, Primark of Zara lekkerder voel?"

Niet gelukkig

"Het geld staat dus nog onaangeroerd op de bank. Er is trouwens niemand die dat weet, behalve mijn zus en mijn moeder. Zoiets vertel je toch niet? Ik heb superchille vrienden en vriendinnen, maar ik weet zeker dat ze anders naar me kijken als ze zouden weten dat ik zo veel geld heb. Ook weet ik zeker dat er enkelen bij me zouden aankloppen, omdat ze altijd in geldnood zitten. No way dat ik ze ga helpen. Leningen, voorschieten... er komt altijd shit van. Ik geef het niet eens aan mezelf uit, laat staan aan mijn vrienden. Mijn zus heeft al eens gezegd dat ik het moet beleggen. Zij denkt dat ik nauwelijks nog hoef te weken als ik het handig aanpak. Ze zegt steeds dat ik bij een financieel adviseur moet aankloppen, omdat het zonde is om er niks mee te doen. Daar heeft ze gelijk in, maar ik héb ook echt niks met geld, ik word er niet gelukkig van."

'Ik heb omgekeerde geldzorgen, want dat geld voelt als een last'

"Ik wíl niet stoppen met werken, ik hoef geen dure meubels, kleding of auto, dus het zit me alleen maar in de weg. Ik word er ook zenuwachtig van: zo’n bedrag valt niet te negeren. Het is veel, ik schaam me er zelfs voor om het bedrag te noemen: bijna een half miljoen. Waarschijnlijk zegt iedereen die dit leest: kom maar hier, ik help je er wel vanaf. In de meeste mensen schuilt toch een geldwolf. Tuurlijk is het heel fijn om geen geldzorgen te hebben, maar ik heb een normale baan, dus die had ik al niet."

Lees ook: Opgebiecht: ‘Mijn vriend is twintig jaar ouder dan ik’

Knock-out

"Sterker nog: ik heb omgekeerde geldzorgen, want dat geld voelt als een last. Het is alsof ik iets belangrijks moet doen nu. De wereld veranderen is wat veel gevraagd, maar mezelf veranderen of mooie plannen financieren, een goed doel uitzoeken, een eigen bedrijf starten... Het kan me ’s nachts echt wakker houden. ‘Doe iets, onderneem iets!’ schreeuwen de stemmen in mijn hoofd. Maar ik doe niks, dat bedrag slaat me eerder knock-out.”

Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Tekst: Valerie van der Meer | Beeld: iStock