PREMIUM
3 vrouwen over hun zelfbeeld: ‘Sinds een aantal jaar walg ik niet meer van mijn lijf’
Bijna iedere vrouw zal het herkennen: je onzeker voelen over te kleine of te grote borsten, over je dikke of dunne billen, over striae, cellulite, noem maar op. Het is verdomd moeilijk om van je lijf te houden als je op Instagram, in tijdschriften en in andere media vooral afgetrainde vrouwen ziet met maat 34, waar vaak ook nog een filter aan te pas is gekomen.
Drie mensen delen hun ervaringen met hun zelfbeeld.
Janneke (39) is haar eigen bedrijf als coach voor single moms aan het opzetten
“Als ik vroeger in de spiegel keek, zag ik alles wat niet goed was. Ik vond mijn benen en billen te dik, mijn cellulite en taille lelijk. Mijn lijf was veranderd na het krijgen van een tweeling. Ik stond elke dag op de weegschaal, was altijd bezig met calorieën tellen. Dan viel ik 25 kilo af, kwam ik weer 30 kilo aan – het jojo-effect.
Vier jaar geleden begon ik met therapie. Ik leerde om elke dag voor de spiegel te staan en tegen mezelf te zeggen wat ik mooi vond. Als ik nu in de spiegel kijk, zie ik in de basis een mooie vrouw. Vorig jaar rende ik ineens in mijn bikini over het strand achter mijn kinderen aan, iets wat ik nooit deed. Ik voelde me eindelijk vrij. Mijn zelfwaarde is niet meer gekoppeld aan mijn lijf, dat zorgt voor heel veel rust. Tuurlijk zijn er dagen dat ik niet blij ben, maar dat gevoel mag er ook zijn. Op de weegschaal sta ik niet meer; dat getal zegt niets over wie ik ben.”
Marieke (28) is therapeut en eetstoorniscoach
“Ik heb dertien jaar geworsteld met anorexia. Inmiddels ben ik twintig kilo aangekomen en dat vond ik heel moeilijk. Nog steeds ben ik niet voor honderd procent happy met mezelf, maar sinds een aantal jaar walg ik niet meer van mijn lijf. Ik focus niet meer op de punten die ik lelijk vind, maar kijk juist naar wat ik mooi vind.
In plaats van te denken dat mijn benen niet mooi zijn, bedenk ik: mijn benen brengen me van A naar B. Stap voor stap is het gelukt me beter te gaan voelen. Eerst douchte ik in het donker, omdat ik mijn lijf vreselijk vond, maar ik maakte stapjes door met het licht aan te douchen. Daarna ging ik bijvoorbeeld met blote armen naar buiten.
Ik leerde mijn lijf te accepteren door steeds meer die grenzen op te zoeken. Dat was heel oncomfortabel, maar ik moest daar doorheen. Wat ook hielp: iedereen van wie ik op Instagram een negatief gevoel over mezelf kreeg, ben ik gaan ontvolgen.”
Mentale hulp nodig?
Dit kun je doen als je te maken krijgt met lange wachtlijsten
Carola (39) is ondernemer, spreker, coach en auteur
“Toen ik jong was, heb ik modellenwerk en ballet gedaan. In beide gevallen geldt: dunner dan dun is beter. Dat heeft invloed gehad op mijn zelfbeeld. Ik hield altijd mijn buik in, waardoor ik lange tijd niet goed door mijn buik kon ademen.
Nadat ik kinderen kreeg, veranderde mijn lijf. Ik kreeg striae, was niet meer zo strak. Ik vond het heftig om te accepteren dat mijn lijf veranderde, werd onzeker over mijn uiterlijk. Rond mijn 35ste dacht ik: hier moet ik mee aan de slag, ik wil hierin een goed voorbeeld zijn voor mijn zoons en jonge meiden. Ik ben een traject ingegaan voor mijn persoonlijke ontwikkeling, waarbij vooropstond dat ik af wilde van mijn onzekerheden.
Op mijn spiegel plakte ik briefjes met complimenten voor mezelf. Bijvoorbeeld dat ik mooi ben vanbinnen én vanbuiten. Het heeft enorm geholpen. Op sommige dagen kijk ik naar mijn buik en denk: gadverdamme, je moet vaker trainen. Maar op de meeste dagen denk ik: ik ben sterk, gezond en mooi.”
