Simone (37) doet aan internetdaten als haar man niet thuis is: ‘Sommigen willen gelijk seks’

Internetdaten

“Ik weet nog precies wanneer ik me heb aangemeld. Het was op een kille maandagavond en ik was in mijn eentje thuis. Zoals zo vaak. Sinds mijn man actief is geworden in de politiek, is hij wel drie avonden in de week weg. Ik steun hem, maar het is net altijd leuk. Chagrijnig zapte ik langs verschillende zenders en belandde in een programma over online dating. Een vrouw vertelde hoe spannend dat was. Ze sprak haast nooit af, zei ze, het ging haar vooral om het digitale flirten. Ze keek er zo ondeugend bij dat ik er helemaal door werd aangestoken.

Internetdaten had me al eerder getrokken. Toen een single vriendin van mij dat besloot te gaan doen, had ik haar geholpen met een profieltekst aanmaken en ik had gesmuld van alles wat ze erover vertelde. Het was top voor haar dat ze al na drie dates een leuke vent vond, maar van mij had haar zoektocht nog wel langer mogen duren, ik kreeg geen genoeg van haar verhalen.

En ja, ik had weleens gedacht: kon ik dat ook maar uitproberen. Maar al voel ik me soms eenzaam, we zijn al bijna twintig jaar samen, dus wat had ik op dat soort sites te zoeken? Tot ik die vrouw dus zag. En besefte: ik hoef helemaal niet af te spreken, ik kan het ook alleen bij chatten houden. Met getrouwde mannen die net als ik het avontuur zoeken.”

SecondLove

“Met kriebels in mijn buik ben ik gaan surfen en kwam ik uit bij SecondLove, een ontmoetingssite voor mensen met een relatie. De eerste avond keek ik alleen. Ik durfde me niet aan te melden, bang voor wat er dan zou gebeuren. De avond erna deed ik het toch. Ik was te nieuwsgierig en dacht: ik kan me toch weer afmelden als het niet bevalt. Het was zo leuk om een tekst op te stellen en om geschikte foto’s uit te kiezen. Daar wilde ik niet te herkenbaar opstaan, tegelijk moest het wel een indruk geven.

Eenmaal online was mijn eerste indruk van de mannen op SecondLove niet best. Ik werd een paar keer benaderd door types die direct toespelingen maakten op seks en dat vond ik best heftig. Maar toen was er een man van mijn leeftijd die heel aardig overkwam. We raakten in gesprek over ons huwelijk en de tijd vloog voorbij. Toen mijn man appte dat hij onderweg naar huis was, spraken we af om binnenkort verder te kletsen. Binnen een week voelde hij al zo vertrouwd dat het was alsof ik hem al heel lang kende.”

Schuldgevoel

“Ik ben nu ik al ruim een jaar actief op SecondLove en vind het verslavend leuk. Ik hoor veel verschillende verhalen en geniet daar enorm van. Ik heb veel geleerd en een hoop mensenkennis opgedaan. Sommige mannen klagen enorm over hun vrouw, maar ik spreek ook mannen die veel van hun vrouw houden. Het contact dat ik heb, is altijd weer anders. Soms blijf het gewoon bij kletsen over dagelijkse dingen. Andere keren zijn de gesprekken heel erotisch.

Het komt ook voor dat iemand mijn hoofd echt op hol brengt. Toch ben ik nog nooit in de verleiding gekomen om af te spreken. Terwijl ik echt aardige en soms ook heel aantrekkelijke mannen ontmoet. Maar ik vind online wel zo veilig. Ik kan delen wat ik wil en ook weer weg als ik er genoeg van heb. Dat is prettig in zo’n omgeving die toch vaak fake is. Ik weet nooit of ik mannen kan vertrouwen, of ze wel echt zijn wie ze zeggen. Maar dat geeft niet, dat is allemaal part of the game.

Mijn man vindt het apart dat ik niet meer klaag dat hij zo vaak weg is. Ook is hij verbaasd dat ik bijna altijd nog wakker ben als hij laat thuiskomt. Hij heeft er geen idee van dat ik pas als ik zijn sleutel in het slot hoor, mijn chatvensters afsluit. Ik heb me vaak schuldig gevoeld tegenover hem, vooral in het begin, en ook echt wel overwogen het hem op te biechten. Maar ik durfde het niet.”

Geen fysiek contact

“Stel dat hij zou zeggen dat ie het niet goed vond, zou ik er dan echt mee stoppen? Nee, ik vond het gewoon te leuk en wilde nog veel meer uitproberen. Dus leek het me beter het te verzwijgen en over een tijdje nog eens te zien of ik hem erbij zou betrekken. Dat is er nooit van gekomen, terwijl SecondLove echt mijn tweede leven is geworden.

Toch zie ik dit niet als vreemdgaan, er is immers geen fysiek contact. Mijn man komt sowieso niets tekort, niet qua seks en ook niet qua aandacht, want ik chat alleen als hij niet thuis is. Als hij zich met zíjn hobby, de politiek, bezighoudt. Dan doe ik dus ook wat voor mezelf. En zodra hij weer thuis is, ben ik iedereen vergeten. Hij is de enige die echt telt voor mij en daar gaat het om.”

Onschuldig

“Hij weet nu, na een jaar, nog altijd van niets. Ik voel me niet meer schuldig. Een tijdje geleden heeft hij me het namelijk heel makkelijk gemaakt. We keken samen naar een talkshow over ontrouw. Een gebonden vrouw vertelde dat ze soms cyberseks had met anderen.

Ik vroeg quasinonchalant: ‘Wat vind jij daar nou van? Is dit bedrog of niet?’ Hij lachte. ‘Welnee,’ zei hij, ‘iedereen flirt toch weleens, op straat of in een winkel? Ik vind dit behoorlijk onschuldig.’ Mooi, dacht ik. Sindsdien heb ik het gevoel dat ik carte blanche heb en geniet ik ervan dat mijn wereld zoveel groter en zoveel spannender is geworden.”

Deze Real Life staat in Flair 17-2023. Meer van zulke verhalen lees je wekelijks in Flair.