Semmie (31) is langvoeder: ‘In de ochtend en avond voed ik ze tegelijk. Een tandemvoeder ben je dan’
Langvoeders zijn moeders die hun peuter of zelfs kleuter nog borstvoeding geven. Daar hebben veel mensen een mening over, merkt ook Semmie. Zij vindt dat het de normaalste zaak van de wereld zou moeten zijn.
Semmie (31, boekhouder) heeft een relatie met Tim en is moeder van Senna (3,5) en Jaimie (13 maanden). Haar Instagrampagina is @semmievk
“Ik wilde het wel proberen, borstvoeding geven, maar als het niet zou lukken, zou dat ook prima zijn. Ik heb in elk geval nooit getwijfeld; mijn moeder en zus gaven ook allebei borstvoeding. Het is voor mij een normale en logische keuze. In het begin had ik niet voldoende melk en dat maakte me heel onzeker. Ik heb een paar keer flink gehuild.”
‘Het zou normaal moeten zijn’
“Ik legde strak aan volgens de klok, om de drie uur, maar dat werkte niet. Net op het moment dat ik op het punt stond de handdoek in de ring te gooien, kwam mijn moeder het ziekenhuis binnen. ‘Je kunt het wel!’ zei ze. Ik ben gaan aanleggen op gevoel en vanaf dag vijf ging het inderdaad veel beter. Zes maanden borstvoeding geven, leek me aanvankelijk heel mooi. Dat werden negen maanden en het werd een jaar. Dat ik het tot drieënhalf jaar – en misschien nog wel langer – zou doen, had ik nooit gedacht.
Met voeden in het openbaar ben ik gestopt toen Senna anderhalf was, toen kon ik haar ook iets anders te drinken aanbieden. Daar speelt schaamte bij mij een rol bij en ik vind het jammer dat ik dat zo voelde. Ik had geen zin in oordelen. Het was daarbij overdag ook niet meer nodig, maar toch… Alleen als ze moe of verdrietig was, maakte ik een uitzondering. Ik vind het toch lastig de mening van anderen helemaal naast me neer te leggen. Mensen zijn het niet meer gewend, terwijl het zo normaal zou moeten zijn.”
Anna (30) is langvoeder:
‘Alleen maar voordelen’
“Tim en ik slapen met beide kinderen samen in een bed, dat past net. Het is ontstaan uit gemakzucht, op deze manier hoef ik er niet steeds uit. Jaimie wordt meerdere keren per nacht wakker, ik merk dan vaak niet eens dat ze bij me drinkt. Toch slaap je natuurlijk onrustiger. Mijn tijd van echt doorslapen komt nog wel. In de ochtend en avond voed ik ze allebei tegelijk. Een tandemvoeder ben je dan. Ik hoop altijd dat ze rond zeven uur wakker worden, maar Jaimie meldt zich vaak al een uur eerder. Ik merk dat mijn kinderen tot rust komen als ze bij mij drinken. Van jaloezie is nooit sprake geweest.
Ik zie alleen maar voordelen. Er zitten goede stoffen in. Als ik dan een nadeel zou moeten noemen, is het dat je onmisbaar bent. Ik kan wel weg, maar ik doe dat toch minder snel. Geen idee wanneer ik stop. Eerst dacht ik dat ik het zou afronden als Senna naar school zou gaan, maar dat zie ik nu toch niet gebeuren. Ik kan vijf jaar wel als keiharde grens stellen, maar ik weet het gewoon echt niet. Als ze er dan nog behoefte aan heeft, als zij het nog fijn vindt, waarom dan niet? Tim vindt het alleen maar mooi dat het zo gaat. Hij heeft er geen enkel probleem mee. De keren dat ik weg ben, geeft hij ze een fles met gekolfde melk.
Voordat ik zelf borstvoeding gaf, had ik ook een oordeel over langvoeden, als ik eerlijk ben. Daar zouden we met z’n allen mee moeten ophouden. Nu zie ik borstvoeding geven als het verlengde van je zwangerschap, als iets heel moois wat je je kind kunt meegeven.”
De verhalen van Anna en Cherelle, de andere langvoeders, lees je in Flair 14-2023.
