Sandra (39) werd verkracht door een bekende: ‘Ik wilde maar één ding: dit vergeten’

‘Weet je nog,’ zei hij. ‘Onze nachten samen? Wij konden er wat van.’

Worst weekend

“Dit weekend wilde mijn man met me naar bed. Ik merkte het al aan de manier waarop hij de tafel afruimde. Ik ken hem zo goed, we zijn twintig jaar samen. Zijn wens was niet vreemd; het was alweer anderhalve maand geleden. Sindsdien had ik een paar keer smoesjes bedacht, dat kon niet nog eens. Hij vindt me al zo gesloten en stil de laatste tijd.

Daarom liet ik niet merken dat ik al verstijfde bij de gedachte. Ik stelde voor een drankje voor ons te halen. Mijn Bacardi-cola werd drie keer zo sterk als de zijne. Die avond merkte mijn man niets aan mij. En ik merkte haast niets van de seks, zo sterk had ik mij verdoofd. Toch was ik klaarwakker toen hij in slaap viel. Ik trok me terug in de badkamer en kreeg een enorme huilbui. Komt dit ooit nog goed, tussen mijn man en mij?

Een halfjaar geleden was mijn man een weekend skiën met vrienden. Mijn dochter logeerde bij een vriendin, ik had geen plannen. Na de lunch ging ik de stad in. Ik kocht nieuwe kleren en dronk ergens koffie terwijl ik een tijdschrift las.

Opeens werd ik op mijn schouder getikt. Ik herkende het gezicht van Mike, een oud-studievriend, met wie ik ook een kortstondige affaire had gehad. Hij was naar het buitenland verhuisd, vertelde hij, en was kort in Nederland voor zaken. Wat een toeval dat wij elkaar tegen het lijf liepen! Er ontstond een geanimeerd gesprek en de koffie die we eerst bestelden werd wijn.

‘Het leek me gezellig’

Ons contact was indertijd abrupt verbroken. Het was altijd onduidelijk geweest wat wij nou precies hadden en toen ik mijn echtgenoot ontmoette, wist ik dat ik voor deze leuke, nieuwe man moest kiezen. Toch was Mike destijds nog aantrekkelijk voor mij en op een avond waarop ik met vriendinnen uit was en te veel dronk, zoende ik per ongeluk met hem. De dag erna had ik er veel spijt van. Ik biechtte het eerlijk aan mijn man op, die het pijnlijk vond.

Daarna had ik ieder contact met Mike afgehouden omdat mijn vaste relatie mij veel meer waard was. En dat was oké geweest, ik had zelden nog aan Mike gedacht. Toch was het leuk hem nu te zien. Na drie kwartier moest hij naar een andere afspraak. ‘Kom vanavond wat drinken bij mij,’ zei ik spontaan. ‘Mijn man is weg, ik zit toch maar alleen.’ Nee, ik bedoelde daar niets mee. We waren twintig jaar verder! Ik wist inmiddels dat Mike ook getrouwd was. En ik voelde me ook helemaal niet maar tot hem aangetrokken.

Nee, wás dat maar zo geweest. Dan had ik hem namelijk nooit uitgenodigd, Ik zou mezelf, zo veel ouder en wijzer dan vroeger, nooit moedwillig in de verleiding brengen. Maar het leek me wel gezellig om nog wat verder bij te praten. Ik gaf mijn adres en we namen afscheid. Toen ik thuis was, belde Ton. Ik wilde over mijn ontmoeting met Mike vertellen, de woorden lagen al op mijn tong. Maar ik slikte ze op het laatste moment in. Wie weet zou hij ongerust worden, bedacht ik opeens. Dan zou ik zijn avond bederven.

Terwijl dat nergens voor nodig was. Daarom zei ik niets. Toen ik had opgehangen zat het me niet lekker. Ik wilde helemaal geen geheimen hebben voor mijn man. Als ik Mike’s nummer had gehad, dan had ik afgebeld. Maar ik had zijn nummer niet. En om negen uur stond hij voor de deur. Met een fles bubbels ‘voor ons weerzien.’ Toen kon ik hem toch niet laten staan? En eerlijk is eerlijk: het was gezellig. Hij was nog altijd een leuke man. Die gelukkig leek als hij over zijn vrouw, zijn kinderen praatte. Dat maakt dat wat er daarna gebeurde nog minder verklaarbaar.

Verkracht

Toen ik tegen elven liet merken dat ik moe was, schoof hij dichter naar me toe. ‘Je kunt morgen toch uitslapen?’ zei hij. Ik schudde lachend mijn hoofd en stond op. Ik schrok toen hij ruw mijn hand pakte en mij naar zich toe trok. ‘Weet je nog,’ zei hij. ‘Onze nachten samen? Wij konden er wat van.’ Gegeneerd probeerde ik me los te maken. Ik draaide mijn hoofd weg, toen hij me probeerde te kussen. Zei ‘nee!’ toen hij naar mijn borsten graaide.

Mike luisterde niet. Hij legde een hand op mijn mond en trok met kracht mijn rok en slipje naar beneden. Ik schrok zo dat ik bevroor. Het was overduidelijk dat ik niet wilde. Maar ik heb niet gevochten. Ik heb niet geschreeuwd. Ik was te veel in shock, denk ik. Bang. Als hij hiertoe in staat was, wat kon hij me dan nog meer aandoen? Die gedachte verlamde me.

Na afloop leek Mike ontnuchterd. ‘Sorry,’ stamelde hij. ‘Dit liep uit de hand.’ Toen ging hij weg. Ik bleef verslagen achter. Ik heb de buitendeur op slot gedraaid en ben gaan douchen. Nee, aangifte doen zag ik niet als optie. Dit voelde als mijn eigen schuld. Ik had hem zelf uitgenodigd. Zelf binnengelaten. Ik had het zelfs verzwegen voor mijn man. En als ik nu nog blauwe plekken had gehad… Maar ik had me amper verzet!”

De rest van deze ‘Real Life’ staat in Flair 18-2023. Meer van zulke verhalen lees je wekelijks in Flair.