Populaire 'Even tot Hier'-aflevering besteedt aandacht aan long covid: ‘Kan niet meer de moeder zijn die ik vroeger was’

De presentatoren laten longcovidpatiënt Geertje Jorritsma shinen op hun podium. Jeroen en Niels doen een persiflage op Duncan en zijn partner Jordan Garfield en coachen haar op weg naar het podium.

Geertje brengt na de coachingsessie een gevoelig lied ten gehore waarin ze vertelt over haar struggles met long covid. Ze moest stoppen met haar werk vanwege de heftige symptomen. “Ik moet veel rusten op een dag, om de avond nog een beetje te kunnen redden. Ik kan niet de moeder zijn die ik vroeger was. Niet mee naar de dierentuin of het zwembad.” Ze vindt het belangrijk dat er meer awareness wordt gecreëerd voor long covid en de gevolgen.

Janouk (44) kan hierover meepraten. Zij heeft nog dagelijks last van de gevolgen van haar coronabesmetting. Hieronder lees je haar verhaal.

Uit cijfers van Radboudumc blijkt één op de acht Nederlanders langdurig klachten te houden na coronabesmetting. Hoewel de overheid investeert in postcovidzorg blijft onduidelijk welke zorg daadwerkelijk helpt. Uit onderzoek van het NRC blijkt ook dat long covid voornamelijk vrouwen tussen de 35-54 jaar raakt. Dit geldt ook voor Janouk (44). Zij ondervindt nog dagelijks de gevolgen van haar coronabesmetting. Aan Flair vertelt ze haar verhaal.

“Als ik vroeger hoorde dat iemand een burn-out had of depressief op de bank lag, had ik vaak vooroordelen. Een schop onder je kont en gaan, dacht ik dan. Tot ik zelf te maken kreeg met een hele waslijst klachten en besefte dat je lichaam echt op kan raken. Mensen om me heen lijken covid te zijn vergeten. De maatregelen zijn losgelaten en het wordt nu vooral als een griepje gezien. Maar ik zit nog elke dag midden in de gevolgen.”

Het begin van long covid

“Tot vorig jaar was ik eigenlijk nooit ziek. Ik sportte zes dagen per week, werkte vijftig uur per week in de cultuursector en daarnaast in mijn eigen boetiek. Daar kreeg ik energie van.

Ik hield enorm van spontane etentjes of een citytrip. Maar de covid die ik vorig jaar juni kreeg was enorm heftig. Het was achtentwintig graden, maar ik lag onder drie dekens te rillen van de koorts. Ik dacht echt dat mijn laatste uur had geslagen.

Toen ik weer wat opknapte, bleef ik me ontzettend vermoeid voelen. Alsof ik in cement was gegoten en niet kon bewegen, met een onverklaarbare spierpijn in mijn bovenbenen. Ook had ik veel last van duizeligheid, misselijkheid en vergat ik met regelmaat woorden”

Moeilijke herstelperiode

“Ik kreeg van de arts te horen dat deze symptomen typisch zijn voor long covid. Natuurlijk had ik daarvan gehoord, maar ik had geen idee dat het zó heftig kon zijn. Ik wilde zo graag weer aan het werk, mijn leven oppakken. Maar mijn zenuwstelsel was ontstoken en dat moest herstellen.

Ik moest mijn energie in mijn herstel stoppen om te voorkomen dat het erger zou worden of zelfs chronisch. Ineens zat ik vooral thuis. Ik kon nog geen boek lezen, want de letters leken over het papier te dansen. Het geluid van tv of radio sneed door me heen.

Waar ik eerder marathons liep, kon ik nu niet eens de straat uit lopen. Ik voelde me ook zo moedeloos omdat ik niet wist wanneer het voorbij zou zijn. Vakanties naar Lapland en trips naar Parijs en Rome die op de planning stonden, moest ik afzeggen.”

“Ook thuis is alles veranderd. Mijn dochter van achttien is dit jaar begonnen aan haar studie in Leiden. Ik voel me schuldig als ik nee moet zeggen als ze vraagt of ik haar ‘s avonds kan ophalen van een feestje. En waar mijn man en ik eerder alle huishoudelijke taken verdeelden, doet hij nu eigenlijk alles.

Onze relatie is door de long covid veranderd. Voorheen gingen we naar etentjes, concerten, was er veel gezelligheid met vrienden. ‘Dat komt wel weer als je bent hersteld,’ zegt hij dan. Maar bij mij staan soms de tranen in de ogen. Juist voor de anderen om me heen vind ik het moeilijk.”

De rest van deze Real Life staat in Flair 12-2023. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.