Louises (43) man zit in de gevangenis: ‘Ik heb seks nodig, dus ik heb een minnaar’

“Sinds Omar vastzit, heb ik een flink groeiproces doorlopen. De eerste periode was ik ontzettend depressief en strafte ik mezelf, alsof ik vond dat ik met hem mee moest lijden. Ik werd teruggetrokken, gesloten, voelde me ‘anders’ en op de een of andere manier bezoedeld door wat hij had gedaan. Het voelde alsof ik bepaalde dingen niet verdiende omdat hij die ook niet had, zoals plezier, sociale interacties en ja, ook seks.”

Man in de gevangenis

“Ik wil niet te veel ingaan op wat Omar heeft gedaan want het hoger beroep loopt nog, maar laten we het erop houden dat hij wordt beschuldigd van drugshandel. Ik wil wel graag vertellen wat dit met mij heeft gedaan, en nog steeds doet, omdat ik hier wellicht anderen die in een soortgelijke situatie zitten mee kan helpen.

Tegen hen wil ik zeggen: jij hebt niets verkeerd gedaan en je hoeft jezelf niet te straffen. Dat houdt ook in dat je jouw leven niet stil hoeft te leggen omdat dat van je partner stilligt. Ik had zelf niet eens in de gaten dat dat was wat ik deed, totdat ik in een depressie verzandde.”

Psychische hulp

“Omar en ik zijn al meer dan vijftien jaar samen. Hij is de man van mijn leven, we hebben kinderen en ik weet ook dat hij zijn streken heeft, maar trouwen is voor mij voor het leven. Dat wil alleen niet zeggen dat ik in sprookjes geloof. Het allerbelangrijkste voor mij is dat ik de beste moeder voor mijn kinderen ben die ik mogelijkerwijs kan zijn. Alleen, dat kon ik niet meer, omdat ik mezelf niet toestond om ook maar ergens van te genieten. Ik heb therapie nodig gehad om daarachter te komen.

Ik schaam me er niet voor dat ik psychische hulp heb gezocht en ik vind dat niemand dat zou moeten doen. Het getuigt juist van kracht om toe te geven dat je er zelf even niet meer uitkomt, en dat probeer ik mijn kinderen ook mee te geven.”

Openstaan voor anderen

“Tijdens de therapie leerde ik dat ik niet voor anderen kan zorgen als ik niet voor mezelf zorg. Dat ik, door mezelf alles wat het leven de moeite waard maakt te ontzeggen, niemand een plezier doe. Mijzelf niet, mijn kinderen niet, maar ook Omar niet. Hij heeft er niets aan als ik wegkwijn, en zijn straf wordt er ook niet minder door. Gedeelde smart is geen halve smart, maar dubbele ellende, zeg maar. Toen ik dat eenmaal doorhad, kon ik de knop omzetten.

Ik begon mezelf weer dingen te gunnen en ik ging weer openstaan voor mensen. Ook fysiek. De eerste keer dat ik vreemdging, al wil ik het niet echt zo noemen, was met een vrouw. Alsof ik dacht dat Omar het dan minder erg zou vinden. Maar hoewel het fijn was om een warm lichaam tegen me aan te voelen en twee armen om me heen te hebben, was het toch niet echt mijn ding.”

Minnaar

“Ik ben heel fysiek ingesteld en heb seks nodig om me gelukkig te voelen, daar schaam ik me niet voor. Dus ja, uiteindelijk ben ik toch in de armen van een andere man beland. Dit vind ik wel een beetje gênant om te vertellen, want het was via Second Love. Op die manier wist ik zeker dat discretie geen issue zou zijn.

Voor mij is het hebben van mijn minnaar een wereld van verschil. Ik heb weer het gevoel dat ik leef en ik bruis van de energie. Omar is ontzettend blij dat ik zo ben opgeleefd, al weet hij niet wat de volledige reden daarvan is. Hij zit dan wel vast, maar alsnog zou het huis te klein zijn.

Ik heb hem verteld dat ik tijdens mijn therapie een aantal handvatten heb gekregen om een andere mindset te krijgen, en daar laat ik het bij. Hij is gelukkig niet van de heel diepgaande psychologische analyses, dus ik hoefde het niet allemaal tot in de puntjes uit te leggen.”

Andere mindset

“Uiteindelijk profiteert hij er ook van als ik goed voor onze kinderen zorg en alles thuis op rolletjes loopt. Zo verantwoord ik mijn handelen naar mezelf. Wat mijn minnaar betreft: hij weet heel goed dat onze relatie eindigt op de dag dat Omar vrijkomt. Dat heb ik hem van het begin af aan duidelijk gemaakt.

Het helpt dat ik hem fysiek wel heel aantrekkelijk vind, maar qua karakter is er minder een klik. Ik vind hem te soft, te braaf. Dat zegt ook wel iets over mij en waarom ik voor Omar viel, waarschijnlijk, maar het is zoals het is. We treffen elkaar ongeveer één keer per twee weken en spreken altijd af in een stad ver van mijn woonplaats. Na zo’n middag is mijn accu weer helemaal opgeladen.

Over één ding heb ik niet tegen Omar gelogen: mijn hele mindset is inmiddels veranderd. Ik vind eigenlijk gewoon dat ik, zolang hij vastzit, dit kleine huwelijksuitstapje verdien. Tenslotte heb ik er niet om gevraagd dat hij illegale dingen is gaan doen. Ik kan hem best vergeven, en als hij vrij is pakken we het stokje echt wel weer op, maar ondertussen zorg ik voor mezelf en gaat mijn leven ook gewoon door. Of misschien kan ik beter zeggen: vrolijk door.”