Kelly's (30) leven veranderde voorgoed toen haar opa werd doodgestoken: ‘Ik praatte niet over mijn gemis’

“Het is bijna twintig jaar geleden dat mijn opa werd doodgestoken. Die dag herinner ik me als een chaotische. Het was het begin van de middag en er kwamen allemaal mensen over de vloer, die ik normaal alleen op verjaardagen zag. Mijn moeder nam mij en broertje en zusje apart en vertelde dat opa niet meer leefde. ‘Was hij ziek?’ was een van de eerste vragen die ik stelde. Mijn opa had een eigen schoonmaakbedrijf en het contract van een van de werknemers liep af. Daarover was een conflict ontstaan en toen werd mijn opa in zijn nek gestoken.”

‘Ik praatte niet over mijn gemis’

“De reddingsdiensten hebben er alles aan gedaan om hem te reanimeren, maar tevergeefs. De dader werd door de politie gepakt en is later berecht tot gevangenisstraf met TBS. Na de dood van mijn opa kropte ik mijn emoties op, ik praatte niet over mijn gemis. In plaats daarvan werd ik boos op de wereld. Als er thuis een verjaardag aankwam, was iedereen verdrietig omdat we opa extra zouden missen, maar ik was in die dagen dan juist bozer en moeilijker.

Uiteindelijk heeft mijn moeder aangegeven dat ik in therapie moest. Ik wilde niet, maar ben achteraf zo blij dat ik ben gegaan, want praten heeft me enorm geholpen. Ik leerde om mijn gevoelens te uiten en me erbij neer te leggen dat ik op sommige vragen, zoals waarom dit mijn opa moest overkomen, gewoon geen antwoord zou krijgen.”

Voor en na

“De afgelopen jaren vind ik het belangrijk om met mijn eigen ervaringen iets te doen om mensen te behoeden voor wat wij als familie hebben meegemaakt. Dus toen ik werd gevraagd om mee te werken aan het campagnefilmpje ‘Uitgaan of naar de les, waarom een mes?’ zei ik meteen ja. In het filmpje vertellen nabestaanden van geweldslachtoffers hoe ze hun dierbaren zijn verloren en wat dit met ze heeft gedaan.

Het filmpje wordt bijvoorbeeld op scholen vertoond om jongeren mee te geven dat alleen al een mes meenemen ervoor zorgt dat je het waarschijnlijk ook gaat gebruiken. Het laat ook zien hoeveel er kapotgaat als iemand op deze manier om het leven komt, wat de impact is op de mensen die achterblijven… Als die werknemer die dag geen mes bij zich had gehad, was mijn opa er waarschijnlijk nog geweest. Als ik met mijn verhaal iemand kan behoeden voor dit verdriet, doe ik dat graag.”

Mama beschermt

“Inmiddels ben ik moeder van drie kinderen. Ik verdeel mijn leven in vóór mijn opa’s dood en daarna. Want met zijn dood besefte ik ineens dat de wereld geen rooskleurige plek is en mensen kwade bedoelingen kunnen hebben. Dat beeld van de wereld wordt bevestigd als ik het nieuws kijk. Waar je vroeger af en toe iets hoorde over steekincidenten, lijken ze elkaar nu op te volgen. En daders worden steeds jonger.

Ik lees over pubers die elkaar neersteken, alleen al in die drillrap scene gebeurt het continu. Ze rappen over elkaar van kant maken en doen dat vervolgens ook. Het is onvoorstelbaar. Mijn oudste kind is acht jaar en wil graag alleen spelen op het pleintje om de hoek. ‘Als je me roept, hoor ik je,’ zei ze tegen me. Maar ik durf het niet aan. Ik leg haar wel steeds meer uit waar dat gevoel bij mij vandaan komt. Dat mijn opa door de daden van een ander is doodgegaan. Het hele verhaal vertel ik haar en mijn andere kinderen pas als ze wat ouder zijn.”

Deze Real Life staat in Flair 09-2023. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Hier kun je de nieuwste Flair bemachtigen, mét 25% korting en gratis verzenden.