PREMIUM
Jennifer (28) werd gestalkt door een collega: 'Hij zat vast, maar de politie liet hem gaan’
Uit onderzoek blijkt dat er een duidelijke link is tussen stalking en femicide. Vijf vrouwen vertellen. Dit is het verhaal van Jennifer (28) die door een collega werd gestalkt.
Dreigende berichten
“Vincent en ik hebben nooit een relatie gehad. Hij was een collega met wie ik het goed kon vinden. Na een tijdje ging hij me steeds meer appen. Toen ik hem vroeg daarmee op te houden, ging het mis. Hij begon me te overladen met berichten en mails. Hij viel mijn familie en vrienden lastig. Dan stuurde hij berichten met opmerkingen als: ‘Wat woon je in een leuke buurt.’
Zijn berichten naar mij toe werden steeds dreigender. ‘Waar je ook heen gaat, ik weet je te vinden,’ schreef hij dan. Het was onwerkelijk dat iemand die eerst gewoon een collega was, ineens zo verschrikkelijk tekeer kon gaan. Ik heb de vertrouwenspersoon op mijn werk ingeschakeld, maar hoewel Vincent op non-actief werd gesteld, hield het stalken niet op.
Er is ook weleens een vriend met hem gaan praten. Ook daar trok hij zich niks van aan. Toen ik van baan wisselde, stond hij ineens voor de deur en wachtte me op bij mijn auto. Als ik naar een andere stad reed, dacht ik even te kunnen ontspannen. Maar dan zag ik hem daar ook ineens staan. Later bleek dat hij een gps-tracker op mijn auto had geplaatst.”
Jeannette (33) over stalking
‘Als ik ooit dood in een greppel word gevonden, weet je wie het heeft gedaan’
Contact- en straatverbod
“Op een dag stond Vincent weer voor mijn neus toen ik buiten liep. Dit keer bleef het niet bij dreigen: hij pakte me bij mijn haren en sloeg me in mijn gezicht. Gelukkig liep hij daarna weg en kon ik de politie bellen. Hij is opgepakt en ik heb aangifte gedaan.
Toen hij vastzat, dacht ik tot rust te kunnen komen. Maar de politie liet hem gaan. Wel met een contact- en straatverbod, maar daar hield hij zich niet aan. Het idee om weer mishandeld te worden maakte me ontzettend bang. Hoe ver zou hij nu gaan?
Nadat Vincent zich voor de zoveelste keer niet aan het contact- en straatverbod hield, is hij vastgezet tot de rechtszaak voorkwam. Die was een paar maanden geleden. Ik heb daarin een slachtofferverklaring voorgelezen, waarin ik vertelde over de impact van zijn acties op mijn leven: hoe ik angstig werd, de deur niet meer uit durfde.
Hij gaf alles toe en beloofde beterschap. Maar ik geloof er niks van. Bij de rechtszaak bleek dat hij in het verleden vaker vrouwen heeft gestalkt. Daar is hij voor veroordeeld – hij kreeg twee jaar celstraf en moest zich laten behandelen – maar hij valt ze nog altijd lastig.”
Nieuw leven
“Ik heb geprobeerd mijn leven aan te passen in de hoop dat Vincent me niet kan vinden. Zo ben ik verhuisd, heb ik een nieuwe baan en geen social media meer. Ik ben voorzichtig bij het aangaan van vriendschappen, vertrouw mensen minder snel.
Laatst werden er foto’s gemaakt op mijn werk en dan slaat de schrik toe. Want als die foto’s online komen, kan hij ze misschien vinden en weet hij waar ik nu werk. En als ik naar mijn auto loop in het donker, voel ik mijn hart sneller kloppen. Hier zal ik misschien altijd mee moeten leven.
Ik kan alleen hopen dat zijn fixatie op mij is afgenomen, maar niet omdat hij een nieuw slachtoffer heeft gevonden. Want al zou dat de druk bij mij eraf halen, deze nachtmerrie gun ik niemand.”
Dit was het verhaal van Jennifer. De verhalen van vier andere vrouwen die te maken kregen met een stalker lees je in Flair 47-2022.