Fabienne (23) vertrok uit Nederland door de huizenstress: ‘We wonen nu in een riant appartement met bubbelbad’

‘We hebben zelfs studentenkamers overwogen, omdat we zo graag wilden samenwonen’.

‘Het geeft een moedeloos gevoel’

“Mijn vriend Damian en ik kennen elkaar al sinds we twaalf zijn. We zijn altijd gek op elkaar geweest, al spraken we dat nooit zo uit. We verloren elkaar uit het oog, maar toen we twintig waren, kwam ik hem weer tegen.

Deze keer sloeg niet alleen de vonk opnieuw over, maar kregen we ook een relatie. Het voelde meteen goed en een jaar later wilden we gaan samenwonen in Eindhoven, waar Damian is opgegroeid. Maar wat een leuke zoektocht naar onze eerste eigen plek had moeten worden, bleek meteen lastiger dan gedacht.

Kopen was nog niet voor ons weggelegd, maar ook op de huurmarkt bleek het moeilijk om aan een woning te komen. We hebben zelfs studentenkamers overwogen, omdat we zo graag wilden samenwonen. Uiteindelijk vonden we toch een appartementje; 35 vierkante meter, maar het was wel van ons. In de praktijk bleek het toch wel heel klein.

Een woonkamer en een slaapkamer, meer niet, dus we zaten altijd op elkaars lip. Maar verhuizen zat er niet in, dan kwamen we weer in die huizenstress te zitten.”

Waarom in Nederland blijven?

“Damian en ik hadden al langer de droom om samen een reis te maken. In plaats van daarmee te wachten, besloten we die reis nu te maken. We waren allebei zzp’er, hij in de e-commerce en ik als copywriter. We hadden alleen een laptop en een internetverbinding nodig, dus waarom in Nederland blijven, waar alles zo duur was?

Op de nieuwe bestemming konden we gewoon blijven werken en ondertussen sparen, in de hoop dat bij terugkomst de huizenmarkt weer wat rustiger zou zijn.”

Telefoon roodgloeiend

“We hebben de huur opgezegd en vetrokken naar Azië. Daar kostte het leven veel minder. We genoten volop en ondertussen waren we bezig met de volgende stap op de Nederlandse huizenmarkt. Als we maar op tijd reageerden op woningen konden we vast iets vinden voor als we weer thuiskwamen.

Maar in Nederland zat de huizenmarkt nóg meer op slot. Vanaf Bali reageerden we op tal van advertenties, maar de eisen waren absurd. Je moest bijvoorbeeld drieënhalf keer de huur verdienen. Onze bedrijven liepen goed en waren stabiel, maar we hadden nog niet zo veel jaarcijfers om te kunnen laten zien.

Al die afwijzingen hakken er ook mentaal in. Het geeft een moedeloos gevoel, alsof er nooit een lichtpuntje komt. Toen we terugkwamen in Nederland moesten Damian en ik noodgedwongen terug naar ons ouderlijk huis. Het voelde heel naar dat je na te hebben samengewoond weer bij je ouders moet intrekken.”

Over de grens

“Damian opperde om ook over de grens te kijken, naar wat voor huizen wij in België konden kopen. Omdat we de Nederlandse markt gewend waren, hebben we op álles gereageerd om de kansen te vergroten. Tot onze verbazing stond de telefoon meteen roodgloeiend. We hadden de appartementen voor het uitkiezen.

Het was misschien niet onze droom om naar het zuiden te trekken, maar dat wij ineens opties hadden, voelde geweldig! Onze keuze viel op een appartement bij Hasselt. Waar we voor ons appartementje in Eindhoven indertijd 900 euro betaalden, betalen we nu 960 euro voor 220 vierkante meter.

Drie woonlagen, een garage en een badkamer met bubbelbad met lichtjes! Het voelt heerlijk om een plek te hebben waar we samen kunnen zijn met alle ruimte die we individueel nodig hebben, meer zelfs! Je zou hier makkelijk met een gezin kunnen wonen.”

Nederland blijft thuis

“Ondanks onze prachtige stek mis ik Nederland. Eindhoven ligt op 45 minuten afstand, maar voelt soms ver weg. Gelukkig hebben Damian en ik elkaar en komen vrienden op bezoek. Ik ben daarom blij dat we het avontuur samen zijn aangegaan. Maar als ik kijk naar onze toekomst en het opvoeden van kinderen zie ik ons hier niet blijven.

Ik zie dat de huizenprijzen zakken, maar dat is nog lang niet genoeg voor starters. Als ik morgen de loterij win, gaan we terug naar Nederland. Dat blijft toch echt thuis.”

De rest van deze Real Life staat in Flair 15-2023. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.