Esther (30) is bewust alleenstaande moeder: ‘Soms best slikken dat mijn zusje wel ‘het ideale plaatje’ heeft’

“Ik wilde graag jong moeder worden, omdat je dan – hopelijk – fit en energiek bent en met alles mee kunt doen. In 2015 bleek ik onverwacht zwanger, van mijn toenmalige vriend. Hij was niet enthousiast en we gingen uit elkaar. Zelfs in de twintigwekenecho was hij niet geïnteresseerd. Dat was een klap in mijn gezicht.”

Bewust alleenstaande moeder

Nadat Norah Dané was geboren, heb ik nooit meer iets van hem gehoord. Ik wist al snel dat ik een tweede kind wilde, omdat de kinderen dan echt iets aan elkaar zouden hebben. Maar ik zag het niet voor me dat een man die biologisch niet aan mijn dochter was verbonden, zich met haar opvoeding zou gaan bemoeien.

Ook zou het nooit meer zo kunnen worden zoals het is als je samen met een partner kiest om voor kinderen te gaan. Al was dat natuurlijk wel wat ik in eerste instantie voor ogen had: een partner, een gezin. Ik besloot om alleen een broer of zus voor Norah Dané te krijgen. Ik ben naar het Isala-ziekenhuis in Zwolle gegaan en heb enkel wat basiskenmerken doorgegeven, zoals haarkleur, oogkleur en gewicht, zodat het kindje qua uiterlijk bij Norah Dané en mij zou passen. Het was meteen raak: Norah Danés zusje is nu bijna drie.”

Het ideale plaatje

“Ik ben gelukkig met hoe alles is gelopen, maar ik heb ook moeilijke momenten gehad. Vooral toen mijn zusje samen met haar vriend een kind kreeg en zij wel ‘het ideale plaatje’ had. Je wordt dan geconfronteerd met hoe het ook had kunnen zijn en dat is soms best even slikken geweest. Er zijn momenten waarop ik denk aan hoe het ook had kunnen zijn. Waar je ‘normaal’ gesproken met zijn tweeën verantwoordelijkheid draagt, komt het nu helemaal op mij aan. Soms is dat fijn, ik heb mijn eigen visie op opvoeden en hoef geen water bij de wijn te doen. Maar het is weleens lastig dat je altijd zelf knopen moet doorhakken zonder te kunnen overleggen met iemand die dezelfde relatie heeft met je kind als jijzelf.”

Moeilijke momenten

“En dan is er de praktische kant: ’s nachts ben je altijd aan de beurt. Als er iets met de kinderen is, moet ik er altijd zelf staan, ook als ik bijvoorbeeld ziek ben. Als ik me hartstikke beroerd voel en alles te veel is, heb ik nog steeds twee kinderen voor wie ik moet zorgen. Heb je samen een kind, dan deel je de zorg en verantwoordelijkheid. Keuzes maak je samen, maar ook de mooie momenten deel je: ’s avonds na het werk en school met zijn allen aan tafel. Vertellen hoe de dag was, aanhoren hoe de dag van de kinderen is geweest, samen naar ouderavonden, met z’n allen op vakantie.

Maar ook individuele aandacht voor de kinderen. Papa gaat wat leuks doen met het ene kind en mama met het andere kind. Mijn aandacht moet ik altijd verdelen. Ik ben op dit moment niet actief op zoek naar een relatie. Maar ik ben nog jong, een heel leven zonder leuke partner is wel erg lang. Voor de meiden zou het natuurlijk ook leuk zijn als er iemand in mijn leven komt met wie het heel goed klikt. Daarom sluit ik nu niets meer uit, ik sta open voor wat er op mijn pad komt. Wie weet wat er gebeurt als de meiden wat groter zijn en ik wat meer tijd krijg om te daten.”

De verhalen van Jasmijn en Emma lees je in Flair 05-2023. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.