De dochter van Christine werd misbruikt door haar bijlesleraar: ‘Het idee dat hij aan mijn meisje heeft gezeten, doet me ineenkrimpen’

“Het eerste wat door mijn hoofd schoot toen mijn dochter na haar geboorte in mijn armen werd gelegd, was: ik zal je beschermen. Altijd. Dat ik die belofte niet heb kunnen waarmaken, snijdt door mijn ziel.”

De bijlesleraar

“Julie was dertien, een kind nog. Ze dacht dat ze verliefd was en hij moedigde dat aan. Door te vertellen dat ze speciaal was, dat hij haar mooi vond. Door liedjes voor haar te spelen op zijn gitaar. Hij was degene die haar haar eerste zoen gaf. Iets wat je nooit meer vergeet. Maar anders dan je zou denken, hebben we het hier niet over een jongen van haar leeftijd, een klasgenoot of jongen uit de buurt met wie ze al die nieuwe gevoelens veilig kon verkennen. We hebben het over een getrouwde man van midden dertig, haar bijlesleraar.”

Seksueel roofdier

“Julie had vanaf de brugklas al moeite met wiskunde en Mark was, hoewel hij inmiddels een ander beroep uitoefende, afgestudeerd wiskundedocent. Toch had hij lesgeven, zijn ‘oude liefde’ zoals hij het zelf noemde, nooit helemaal los kunnen laten, dus gaf hij bijlessen aan middelbare scholieren. Via Julies school had ik goede verhalen gehoord van de resultaten die hij boekte, dus besloot ik Julie twee keer per week een uurtje bijles bij hem te laten volgen. Er leek geen vuiltje aan de lucht. ‘Seksueel roofdier’ was wel het laatste wat bij je opkwam als je Mark zag.

Hij was meer het type ontwapenende, verstrooide professor met zijn warrige krullen en studentikoos brilletje. Zijn bijlessen gaf hij in een veredeld schuurtje in de tuin van het huis waar hij samen met zijn vrouw woonde. Ik had geen enkele reden, geen enkel onderbuikgevoel, voor alarmbellen. Wel bespeurde ik, achteraf bezien, na een paar weken een verandering in Julie. Ze was altijd een makkelijk, meegaand kind geweest. Nu veranderde dat. Ze werd opstandiger, opvliegend zelfs. Ik weet het aan de puberteit. Ik was zelf ook niet de gemakkelijkste geweest als puber, en ik vertelde weleens lachend aan vriendinnen dat dit blijkbaar mijn ‘straf’ was voor wat ik mijn moeder had aangedaan...”

De geheime brief

“Veel later vertelde Julie me dat toen Mark haar bijzondere aandacht begon te geven, ze zich vereerd voelde. Het is pijnlijk gemakkelijk om een kwetsbaar meisje van die leeftijd in te palmen. Hij zei dat ze speciaal was. Dat ze niet doorhad hoe mooi ze was, en dat ze mannen ‘helemaal gek kon maken’. Bijna elke keer als ik dacht dat ze na het eten nog even met vriendinnen aan het chillen was in het parkje vlakbij, zat ze in de auto bij Mark, die steeds dwingender werd.

Hij vroeg of ze weleens iets met jongens deed, hij bepaalde welke feestjes ze kon bezoeken en met wie ze wel en niet mocht omgaan. Pas later begreep ik dat de opstandigheid en woede die ze soms naar mij uitte, in werkelijkheid paniek- en angst-aanvallen waren die voortkwamen uit het dubbelleven dat ze leidde.”

'Dumpen'

"Mark heeft haar misschien nooit fysiek gedwongen seks met hem te hebben, maar de psychische manipulatie was des te groter. Het idee dat hij met zijn vieze handen aan mijn meisje heeft gezeten, doet me echt ineenkrimpen. Voor zover ik weet, heeft er geen penetratie plaatsgevonden, maar Julie heeft me wel verteld dat ze ‘alles daaromheen’ met Mark heeft gedaan. Wat ik ook zo afschuwelijk vind, is dat ze ergens nog steeds denkt dat ze verliefd op hem was en het allemaal zelf wilde.

Er kwam pas een einde aan toen Mark haar – in haar woorden – ‘dumpte’. Op een middag kwam ze in tranen thuis. Ik schrok, sloeg mijn armen om haar heen en vroeg wat er was gebeurd. Ze verstopte haar gezicht in mijn nek, net als toen ze nog een klein meisje was. In haar naïviteit vertelde ze dat er een melding was geweest bij de politie, over Mark.

Blijkbaar was er een ander stel ouders dat het verdacht vond dat Mark zo vaak contact had met hun dochter buiten de bijlessen om. Ondanks dat Mark was verhoord, werd hij niet vervolgd. Tegen Julie had hij gezegd dat de politie ‘niets had om hem op te pakken’ maar dat hij ‘geen zin had in gezeik’ en dus geen contact meer met haar wilde. Onbegrijpelijk dat hij dit allemaal gewoon aan Julie vertelde, maar ik denk dat hij dacht dat hij onoverwinnelijk was omdat de politie blijkbaar niet genoeg bewijs had. Stukje bij beetje kwam het verhaal er bij Julie uit.”

Uit huis gezet

“Ik wist niet wat ik hoorde en verweet mezelf dat ik niets had gemerkt. Het liefst wilde ik naar Mark gaan en hem aanvliegen, maar Julie smeekte me om dat niet te doen. Ook wilde ze niet naar de politie. Het is nog steeds niet te verteren dat hij zomaar wegkomt met wat hij heeft gedaan, maar hoewel het extreem moeilijk was, besloot ik de wens van mijn dochter te respecteren. Ik wilde haar de emotionele lijdensweg van een aangifte met bijbehorend verhoor niet aandoen. Al heb ik later via via wel begrepen dat zijn vrouw Mark het huis uit heeft gezet en bij hem is weggegaan. Misschien dat de brief die ik haar zonder Julie's medeweten heb geschreven daar wel aan heeft bijgedragen...”

In therapie

“Wat Julie betreft: ze is nu bijna zeventien, maar lijdt nog steeds aan angst­gevoelens en een laag zelfbeeld. Zowel zij als ik zit in therapie. Ik ga naar een lotgenotengroep van ouders met kinderen die met seksueel misbruik te maken hebben gehad, en ik bezoek een psycholoog om met mijn schuldgevoelens om te leren gaan. Als alleenstaande ouder moet ik een hoop ballen in de lucht houden, maar dat ik alle rode vlaggen heb gemist, is iets wat ik mezelf moeilijk kan vergeven. Het idee dat ik iemand betaalde en dacht dat mijn kind in goede handen was terwijl ik haar in werkelijkheid overleverde aan iemand die misbruik van haar maakte, zal de rest van mijn leven op me blijven drukken.”