Chantal (32) gaat aan de lopende band vreemd: ‘Ik ka niet stoppen, ik ben seksverslaafd’

“Als ik de deur van ons appartement opendoe, voel ik me schuldig. Ik stap binnen bij de liefste man ter wereld. Wim zou álles voor me doen en ik beantwoord zijn liefde door vreemd te gaan. Telkens weer. Elke keer als ik misselijk ben van schuldgevoelens, neem ik me voor dat het de laatste keer was. Ik word niet gelukkig van betekenisloze seks, het levert me niets op, integendeel.

Inmiddels ben ik het respect voor mezelf verloren. Ik loop op mijn tenen, omdat ik bang ben dat mijn bedrog uitkomt en ik Wim verlies. Ik weet niet eens waarom ik het doe. En toch doe ik het, want ik kan er niet mee stoppen. Ik ben seksverslaafd.”

Sluimerstand

“Ik heb altijd een hoog libido gehad. Wim en ik zijn elkaars eerste en in het begin was het spannend om alles samen te ontdekken. Maar na een paar jaar leek Wim in de sluimerstand te gaan. Seks hadden we alleen nog op mijn initiatief, waardoor we het minder vaak deden. Niet omdat ik geen zin had, integendeel, maar omdat ik me schaamde voor mijn ‘altijd zin’. Wim kon er grapjes over maken. Nymfomaantje noemde hij me soms. Vreselijk vond ik dat. Ik wilde normaal zijn, maar kon het niet helpen. Ik ontplofte al vanbinnen als ik hem door de kamer zag lopen.

Omdat hij minder vaak zin had, deden we het zo’n vier keer per week, de rest van de tijd hielp ik mezelf. Ik kon rustig drie keer op een dag masturberen en nog steeds zin hebben. Zo ben ik negen jaar lang doorgekomen, totdat ik via Twitter een man leerde kennen. Ik heb een redelijk sexy profielfoto en hij maakte daar een opmerking over. Voor ik het wist, waren we privéberichten aan het sturen. Eerst flirterig, al snel ronduit seksueel. Toen hij me uitnodigde, ben ik gewoon naar hem toe gegaan. Ik was niet eens zenuwachtig of verlegen, alleen maar opgewonden.

In zijn appartement hadden we pure, dierlijke seks. Hij liet me letterlijk alle hoeken van de kamer zien. En ik genoot ervan. Dit was wat ik al die jaren had gemist, besefte ik. Met Wim was het heel fijn, maar vooral lief en zacht. Dit was ruw en hard en vol verlangen. Het smaakte naar meer, dus bleven we elkaar zien. Ik dacht dat ik verliefd was. In de slaapkamer was hij ruw, maar in het dagelijks leven stuurde hij me heel lieve sms’jes.

Na al die jaren met Wim was ik vergeten hoe fijn het is om vlinders te voelen. Dat had ik zo gemist! Ik dacht eraan Wim voor deze man te verlaten, al had hij zelf ook een vrouw en kinderen, maar toen mijn minnaar merkte dat ik echt verliefd was, verbrak hij het contact.”

De touwtjes in handen

“Ik bleef achter met een gebroken hart en zocht troost bij andere flirts op Twitter. Die vond ik. Voor mensen die ervoor openstaan is het een ideaal kanaal om onenightstands te vinden. Na mijn eerste minnaar volgden er dus meer. Langzamerhand ging het afspreken me steeds makkelijker af. Als het flirten me te lang duurde, vroeg ik vaak zélf of iemand zin had in een vrijblijvende vrijpartij. Er heeft er nooit eentje nee gezegd.

Op den duur zag ik mezelf als vrouw van de wereld. Ik had de touwtjes in handen, bespeelde die mannen en voelde me fantastisch. Soms had ik contact met vijf mannen tegelijk. Dat gaf me een enorme kick. De realiteit, dat ik Wim bedroog en hem ongelofelijk zou kwetsen als het ooit uitkwam, wilde ik niet zien. Ik zat op een gigantische high door alle aandacht die ik kreeg van al die mannen die me wilden, aanbaden en hun vrouw voor me zouden willen verlaten.

De ontnuchtering kwam een jaar later. Ik kon niet meer tellen hoeveel mannen ik ondertussen had gehad. Een aantal keer was de seks me enorm tegengevallen. Er zijn mannen geweest die na een paar seconden al klaarkwamen en dan ook echt klaar waren, aan mijn genot werd niet gedacht. En er was die keer dat ik het deed met een man die écht lelijk was. Hij had me een foto doorgestuurd, maar daarop was zijn gebit niet te zien. Toen ik bij hem thuis kwam, bleek dat hij misschien nog maar drie tanden in zijn mond had, écht vies. Toch deed ik het met hem. Ik had hem zo opgegeild, dat ik geen nee meer durfde te zeggen."

Huilend in de auto

"Langzaamaan begon ik me daarom slecht te voelen bij mijn avontuurtjes. Dit was geen bevlieging meer of een verliefdheid die sterker was dan ik, dit was platte seks. Ordinair en vulgair. Toen ik een keer in de auto op weg naar huis zat te huilen omdat ik me zo goedkoop voelde, besefte ik dat ik me in het begin niet zo voelde. Ik was helemaal niet werelds of cool meer, maar zielig en pathetisch.

Toch kan ik er niet mee stoppen. Er is altijd weer een moment waarop ik overstag ga. Na een ruzie met Wim, of nadat hij heeft gemompeld dat hij moe is als ik hem probeer op te winden. Maar evengoed ook na een zware dag op het werk of een discussie met een vriendin. Als ik stress heb, zoek ik afleiding, zo simpel is het. En dan heb ik de kick nodig van aandacht. Naar het in hun armen liggen, nadat we seks hebben gehad.”

Heimwee naar de Chantal van vroeger

“Mijn libido is nog altijd hoog, maar intussen mis ik tederheid. Ik neem mezelf vaak voor niet meer te flirten. Want als ik dat doe, kan ik amper nog terug, dan neemt de geilheid het van me over. Steeds beloof ik mezelf dat ik weer de Chantal van vroeger word. Gelukkig met mijn Wim. Misschien kunnen we aan kinderen beginnen, droom ik dan. Een écht gezin worden. Wim wil dat ik stop met de pil, maar ik houd de boot af.

Diep vanbinnen vind ik dat ik het niet verdien om moeder te worden. Moeders zijn warme, zorgzame wezens, geen sletten zoals ik. Ik vind het niet leuk om dat over mezelf te moeten zeggen, maar ik vind wel dat ik dat ben. Daarom wil ik echt veranderen, zodat ik niet meer hoef te walgen van mezelf en het mezelf kan vergeven. Al is me dat tot nu toe niet gelukt. Ik weet dat ik hulp nodig heb. Mijn verhaal vertellen is een eerste stap. Het hardop uitspreken is een eerste stap. En dat werd tijd, want ik raak al lang niet meer bevredigd, zelfs niet wanneer ik seks heb met vier mannen tegelijk...”