Opgebiecht: ‘Uit geldnood heb ik de verzekering opgelicht’

Verzekering opgelicht

"Het is al vijf jaar geleden, voor mijn gevoel is het al verjaard. Maar onlangs dacht ik eraan terug en ik moet bekennen: zelfs met een klein gevoel van trots. Tijdens avond met mijn drie beste vriendinnen zaten we lekker aan de wijn. Na een glas of wat kwamen de geheimen boven de tafel. Je kent het wel: wat is het ergste wat je ooit hebt gedaan? De geheimen die onthuld werden, gingen bijna allemaal over mannen en seks. Ik ging daar lekker in mee, maar mijn grote geheim heb ik niet onthuld. Bang voor hun reacties, denk ik.

Ik sta namelijk bekend als eerlijk, maar heb dus een keer de verzekering flink opgelicht. Ik was net gescheiden en woonde in een piepklein huis. Het ging niet goed met me. Mijn grote liefde had me afgedankt voor een ander. Ons huwelijk was niet te redden, vond hij. Hij had lekker lullen: hij was er met een ander vandoor en ik zat zonder geld in een stinkhut!"

Schulden

"Ik werkte wel, veel ook, maar verdiende niet voldoende. Ik had jaren op zijn zak geleefd, dat geef ik toe. Van de alimentatie kwam ik niet rond, het huis moest ingericht en om een lang verhaal kort te maken: ik maakte schulden. Het kwam zover dat ik echt in paniek raakte. Bij mijn ex kon ik niet meer aankloppen. We zijn niet op een goede manier uit elkaar gegaan. Hij heeft overal zijn mensen voor en het was duidelijk dat ik degene was die er heel karig vanaf kwam. Dat deed me pijn, hij was tenslotte degene die niet meer wilde."

"Maar goed, ik moest dus iets doen om snel aan geld te komen. Toen heb ik een plan bedacht om me uit de brand te helpen: een inbraak. Ik had mijn laptop, iPad, sieraden en nog wat spullen in mijn auto verstopt. ‘s Nachts heb ik met een steen mijn eigen keukenraampje ingetikt en een puinhoop gemaakt in huis. Die avond heb ik niet thuis geslapen en toen ik ’s ochtends thuiskwam, merkte ik dus dat er was ingebroken. Het was niet gek dat ik er ’s nachts niet was, want ik werk deels in de beveiliging."

Een grote act

"Ik perste er zelfs tranen uit! De twee politieagenten die er waren, namen de schade op. Ik speelde de rol van het arme vrouwtje kennelijk heel goed. Toen de aardigste agent vroeg of ik slachtofferhulp nodig had, voelde ik me wel schuldig. Tegelijk wist ik: ik speel dit overtuigend, het gaat lukken.

En dat is ook gebeurd. De verzekering heeft uitbetaald. Met dat geld betaalde ik de ergste schuldeisers die in mijn nek hijgden, en zonder die kopzorgen kon ik weer verder. Ik heb het nooit aan iemand verteld. Het was natuurlijk hartstikke fout om zoiets te doen. Aan de andere kant moet ik eerlijk toegeven dat het ook een bepaalde spanning met zich meebracht. En het klinkt vast absurd, maar ik voelde me ook een beetje trots. Ik had het wel mooi voor elkaar gekregen!"

Lees ook Opgebiecht: ‘Ik blijf bij haar vanwege haar kinderen’

Verhuisd

"Nee, last van wroeging heb ik niet gehad. Kom op, een mens betaalt zich scheel aan alle verzekeringen en wat levert het je nou ooit op? In het begin was ik paniekerig, als de dood dat ik betrapt zou worden. En natuurlijk bracht het ook gedoe met zich mee, waaronder veel papierwerk en de glaszetter die moest komen.

Ik heb destijds zo weinig mogelijk mensen verteld over ‘de inbraak’. Degenen die op de hoogte waren, vonden het zielig voor me. Mijn buurvrouw was zelfs een beetje bang geworden en dat vond ik naar. Ik kon daar niks aan doen, want om mijn plan succesvol te laten zijn, kon ik het niet delen. Dus zei ik maar dat mijn laptop in het zicht had gestaan op de tafel. Dat soort dingen. Inmiddels woon ik ergens anders, heb ik mijn leven allang weer op de rit en kan ik weer prima rondkomen. Ik moet nu zelfs een beetje lachen om mijn stunt van toen. Erg, hè?”

Dit verhaal stond eerder in Flair 06-2019. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.

Tekst: Valerie van der Meer | Beeld: Getty Images