Opgebiecht: ‘Niemand weet dat ik tegen een burn-out aanzit’
Laura (33): “Een tijdje heb ik het genegeerd, maar omdat ik zo vergeetachtig ben als wat, ben ik onlangs naar de huisarts gegaan. Daar kreeg ik te horen dat ik te veel stress heb en tegen een burn-out aanzit. Ik kom eigenlijk nooit bij de dokter, maar zij bracht dingen met elkaar in verband, die ik zelf niet eens doorhad.
Zo heb ik vaak last van vlekken voor mijn ogen en dat wijt ze aan stress. Die vergeetachtigheid zou komen omdat ik te maken heb met veel ballast en door de hoge druk die ik mezelf opleg. Ik moet dus een flinke stap terug doen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb een lieve vriend en we hebben een dochter Fien van een jaar. Ik dacht dat ik alles onder controle had, ik werk gewoon - administratief vanuit huis - zodat ik altijd bij Fien kan zijn.
Mijn huisarts begon over het feit dat ik een zware bevalling heb gehad en dat het herstel veel energie heeft gekost. Ik was alweer snel aan het werk en mijn nieuwe leven als moeder heeft me veel gegeven, maar inderdaad ook minder rust gebracht. Natuurlijk heb ik mijn twijfels of ik het allemaal goed doe en ben ik bezorgd over Fien - logisch, dat zijn alle moeders. Nou ja, kennelijk vraag ik veel van mezelf.
Het is al vaker gebeurd dat mijn vriend me vraagt even een pakje op te halen, wat ik dan straal vergeet. Dat is geen ramp, maar het is wel raar en ik vergeet veel meer. Daarom maak ik nu van alles briefjes met aantekeningen. Ik ben zelfs de verjaardag van mijn broer vergeten. Mijn moeder belde me op met de vraag waar ik bleef… Ik had niet eens een cadeautje, maar ben meteen met Fien naar hem toe gereden.
Ik heb daar gelogen dat ik zijn cadeau nog niet binnen had; online besteld en vertraging opgelopen… Dat is echt zó niks voor mij! Ik heb nu een ouderwetse verjaardagskalender op de wc gehangen, dit gaat me niet meer gebeuren. Mijn huisarts adviseerde om meer rust te nemen, minder te werken en aan de slag te gaan met yoga en meditatie. Minder werken is geen optie, we hebben die inkomsten gewoon nodig.
Ik beloofde het serieus te nemen en zelf te kijken naar eventuele verdere hulp daarin. Dat zei ik om ervan af te zijn, want ik ben het niet van plan. Yoga lijkt me vreselijk en ik ben ook geen meditatie-type. Ik heb me wel voorgenomen om wat vaker een rustmoment te pakken, want die vlekken voor mijn ogen vind ik wel eng. Verder wil ik er geen aandacht aan schenken en daarom ga ik het ook niet delen met mijn vriend, vriendinnen of ouders.
Ik schaam me er zelfs voor. Hoezo stress? Bijna iedereen in mijn omgeving heeft meer aan z’n hoofd dan ik en dan loop ik bijna een burn-out op. Vreselijk. Als ik dit van iemand zou horen, zou ik denken: aanstellerij.”
Deze Opgebiecht komt uit Flair 20-2023. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.
