Opgebiecht: ‘Mijn zus is boos op me omdat ik een kind heb en zij niet’
Floortje (35): “Eigenlijk praat ik er nooit over omdat ik het te idioot voor woorden vind. Mijn zus is boos op me. Er is niks tussen ons gebeurd, maar ik heb twee jaar geleden een dochter gekregen. Toen zij hoorde dat ik zwanger was, was ze woedend; ik maakte haar droom waar!
Mijn jongere zus
"Sara is drie jaar jonger dan ik en we waren hartstikke goed samen. We komen uit een close gezin, we hebben chille ouders, beter kun je het niet treffen. Mijn vader en moeder zijn nog steeds stapelgek op elkaar en het is bij ons thuis altijd gezellig.
Sara en ik verschillen behoorlijk in karakter, ik ben drukker en opener dan zij. Zij kijkt de kat uit de boom, ik ben veel socialer. Als zussen zijn we altijd goed geweest. Ik was de grote zus en dat vond ik fijn. Als ze naar me toe kwam om advies, was ik blij dat ik haar kon helpen. Ook kwam ze later soms een weekendje naar de stad waar ik nu woon. En samen spraken we vaak af bij mijn ouders in Brabant.
Het ging fout toen ik mijn vriend Robin voor het eerst meenam naar huis. We hadden al een halfjaar een relatie, dus ik vond dat het tijd was om hem voor te stellen. Mijn ouders ontvingen hem met open armen.
Sara reageerde anders. Vooraf appte ze al: waarom komt hij ook? Ze vond het niks dat ik een vriend had en zij niet. Het was alsof ze het me niet gunde en dat vond ik al vreemd. Die avond heeft ze Robin amper aangekeken en bijna niet met mij gepraat. Sara vertrok die avond vroeg. Ineens zei ze dat ze nog een afspraak had en weg was ze. Mijn ouders hadden haar gedrag natuurlijk ook opgemerkt. Mijn moeder verontschuldigde zich naar Robin en zei dat ze vast wel bij zou draaien."
Dat was míjn droom
"Sara heeft nog nooit een relatie gehad en wil niets liever dan dat. Dat weet ik, maar als ik wel een fantastische vriend heb, moet ze me die toch gunnen? Ik vond het lastig en was best teleurgesteld in haar.
De keer erna troffen we elkaar met z’n allen thuis met kerst. Het was weer zo ongemakkelijk en toen bleven we nog slapen ook. Sara ging vroeg naar haar – oude – kamertje en daarna hadden mijn ouders, Robin en ik nog een gezellige avond bij de open haard. Later kwam de breuk, ook in ons ouderlijk huis. Robin en ik waren eerder zwanger dan verwacht en waren zelf zó ontzettend gelukkig met de komst van een kleine. We gingen naar Brabant om het nieuws live te vertellen en Sara zou er ook zijn.
Mijn ouders waren in tranen van geluk, Sara stormde de kamer uit, smeet de deur dicht en vertrok bijna met gierende banden. Het was de laatste keer dat ik haar zag. Ik heb haar nog wel geappt, maar ze reageert nergens op. Ze wil kennelijk niets meer met me te maken hebben. Toen aan tafel waren haar laatste woorden: ‘Dat was míjn droom!’ En weg was ze."
Lees ook Opgebiecht: ‘De vakantie die ik van mijn man kreeg, bracht ik door met een andere vent’
Nooit meer gezien
"Inmiddels is onze Tess al twee jaar en heeft Sara haar nog nooit gezien. Tess is het liefste meisje ooit, we zijn zo verliefd op haar! Niet alleen Robin en ik, maar ook onze ouders. Zowel die van hem als die van mij passen één dag in de week op.
Ik vind het zo jammer dat Sara het laat afweten. Soms hoor ik van mijn moeder dat ze wel leuke dingen doet met het zoontje van een neef. Waarom, vraag ik me af. Ik vind het nog zielig voor haar ook. Waarom maakt ze geen deel uit van ons geluk? Enkel uit jaloezie? Ze kent Tess alleen van de foto’s bij mijn ouders. Wat doet ze zichzelf aan?”
Deze Opgebiecht staat in Flair 30-2022. Bestel ' hier. Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
Tekst: Valerie van der Meer | Beeld: Getty Images
