Opgebiecht: 'Mijn kat of mijn vriend? Dan ga ik voor de kat’
Renske (29): ‘Boef is al dertien jaar mijn beste vriend. Natuurlijk kan ik met mijn kat geen diepe gesprekken voeren of op kroegentocht gaan, maar hij is gewoon de beste. Niemand die me zo aanvoelt, niemand die er net als hij áltijd is.
Dieren zijn lekker ongecompliceerd, hun liefde en trouw is oneindig. Mijn omgeving maakt er vaak grapjes over, ze noemen me het kattenvrouwtje of sturen me linkjes naar een artikel over een vrouw die met haar hond getrouwd is. ‘Is dat niets voor jou en Boef, Rens?’ met een knipoog erachter. Toch denk ik niet dat ze kunnen vermoeden dat ik mijn relatie met Tom op het spel wil zetten voor mijn kat."
Allergisch voor katten
"Ik leerde Tom een jaar geleden kennen via Tinder. Een knappe vent, grappig, lief, een leuke baan. Ik wist niet dat ze nog bestonden. Het leven was mooi, op één dingetje na: Tom is allergisch voor katten. Ik ben daarom tot nu toe vooral bij hem thuis geweest, maar dat is niet ideaal, hij deelt zijn appartement met twee vrienden.
Als hij bij mij in mijn piepkleine benedenwoning is, zorg ik dat ik van tevoren goed heb gestofzuigd en dat ik mijn bed heb verschoond. Boef blijft in het halletje en kan naar buiten. Maar dat kan natuurlijk niet eeuwig zo doorgaan.
De laatste tijd praten Tom en ik steeds vaker over samenwonen. Het lijkt me zo fijn om een plekje van ons samen te hebben, ergens waar we de ruimte hebben voor al onze spullen, waar we niet de hele tijd een woonkamer moeten delen met zijn huisgenoten en waar ik mijn lieve Boef niet aldoor naar de hal hoef te verbannen.
Want zo zie ik het voor me: als we gaan samenwonen zoeken we samen een ruim appartement en blijft Boef gewoon bij ons. Ik zal dagelijks stofzuigen, hij komt niet in de slaapkamer en we kunnen zo’n luchtfilter kopen dat allergenen opzuigt. Maar Tom ziet dat niet zitten."
Geen kat in huis
"Hij wil gewoon pertinent geen kat in huis, want hij gelooft niet dat we ervoor kunnen zorgen dat hij weinig last heeft van zijn allergie. Ik vind dat onzin, als je het niet geprobeerd hebt, kun je ook niet zeggen dat iets níét kan. En laten we wel wezen: een lopende neus en prikkende ogen zijn natuurlijk superirritant, maar hij gaat er niet aan dood ofzo. Terwijl ik me een leven zonder Boef niet kan voorstellen, ik zou doodongelukkig worden. No way dus dat ik een ander huisje voor hem zoek.
Maar nu zitten we in een impasse, het lijkt of er geen oplossing is. Als Tom écht niet wil samenwonen met een kat, het niet eens wil proberen, dan verandert er wat mij betreft niets tot Boef overlijdt. Hij is al dertien en wordt duidelijk een dagje ouder, dan wachten we dat maar af. Maar Tom vindt dat geen optie.
‘Straks wordt Boef twintig, wil je dan al die tijd blijven latten?’ vroeg hij laatst. Ehm… ja! Als het moet wel. Toen zei hij dat hij niet weet of hij wel met me verder wil als ik zo aan mijn kat hang. Ik schrok, maar dat gaat me niet van gedachten doen veranderen. Ik hou van Tom, maar ik ga me niet laten dwingen mijn kat de deur uit te doen.
Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.
Beeld: Getty Images
