Opgebiecht: ‘Ik wil geen pleaser meer zijn in mijn relatie’

Morris en ik zijn zes jaar samen, waarvan vier jaar getrouwd. We hebben het oké, hoewel de vonken er niet van afspatten. Het is relaxed, we hebben best een leuk leven. Misschien zou ik mijn huwelijk geen tien geven, maar we hebben weinig ruzie, dus een dikke voldoende is het wel.

Ik was nooit zo ontevreden, totdat ik onlangs in een diep gesprek raakte met mijn beste vriendin Selma. Wij kennen elkaar al twintig jaar, zijn altijd vriendinnen geweest en kunnen elkaar alles zeggen. We waren die avond samen naar de film geweest en daarna was ik bij haar om nog een wijntje te drinken. Selma zat behoorlijk in de put en daarom reageerde ze vrij fel, denk ik. Zij had problemen met haar vriend, ik probeerde haar tot bedaren te brengen, maar zij bleef zich aan mij spiegelen. Dingen die voor mij vanzelfsprekend zijn geworden, waren voor haar discutabel."

Ik ben een pleaser

"Ik ben vrij makkelijk – zo zie ik het. Selma zag dat anders: ze zei dat ik een enorme pleaser ben en vond dat ik mezelf wegcijferde voor Morris. Onzin, dacht ik, maar het gesprek bleef wel hangen, het heeft me aan het denken gezet. Selma wees me erop dat Morris en ik veel samendoen met zíjn vrienden. Dat is zo, hoewel ik zijn vrienden ook als mijn vrienden beschouw. Maar ze heeft gelijk: avondjes uit of een weekendje weggaan met anderen doen we nooit met mijn vriendinnen. Dit is maar een voorbeeld, maar ik ging verder denken.

Mijn ideale vakantie is een strandvakantie: zon, zee, een goed boek, lekker eten en verder niks. Zo’n vakantie heb ik sinds ik met Morris ben niet meer gehad. Wij hebben actieve vakanties, bijvoorbeeld wintersport. Vind ik leuk hoor, maar als ik moest kiezen zou bij mij de zomervakantie voorgaan. Als ik terugdenk, weet ik niet eens hoe dit zo is gekomen. Ik tilde er nooit zo zwaar aan.

Maar er is meer: ik draag vaak jurkjes, hakken en ik heb mijn haar laten groeien, omdat Morris dat mooi vindt. Ja, waarom niet? Hij houdt van vrouwelijk, dat is toch niet erg?"

Lees ook Opgebiecht: ‘Ik heb spijt van de seks met mijn homovriend’

Kinderwens

"Het wordt voor mij wel erger als het op écht belangrijkere dingen aankomt: kinderen. Als het aan mij lag, was ik nu al moeder geweest. Morris wil ook kinderen, maar nog niet. Dat vond ik tot voor kort geen punt, maar nu ik meer nadenk over alles, vind ik het steeds irritanter worden.

Selma had dus een punt: ik geef hem vaak zijn zin en hij walst over me heen. Zeker niet bewust. Het is ook niet zo dat ik een sloof ben, die niet voor zichzelf kan opkomen. Als ik kijk naar de situatie bij ons thuis, is Morris gewoon de baas. Hij bepaalt wat we eten, ik haal de boodschappen. En ik kijk vaker sport op tv dan me lief is, omdat hij Hoofd Afstandsbediening is. Ik heb me dat nooit gerealiseerd, maar nu dat wel het geval is, bevalt het me niet.

Ik heb dus besloten dat er iets moet veranderen, maar dat valt bij Morris niet goed. Snap ik ook, hij heeft geen idee waar dit vandaan komt. Toen ik pas – als een soort test – voorstelde om samen met een collega van mij en haar man te gaan eten, reageerde Morris met: ‘Hoezo, ik ken die mensen niet.’ Dat schoot bij mij in het verkeerde keelgat, terwijl ik normaal gedacht zou hebben: je hebt gelijk, ik spreek zelf wel met ze af. Hij vond mijn reactie overdreven.

Ik vind het lastig om het gesprek aan te gaan. Uiteindelijk draait ons leven vooral om hem en ik heb daar geen vrede meer mee. Beetje jammer dat ik de relatiecrisis van Selma nodig had om daar achter te komen. Bij haar is alles alweer oké, terwijl ik nu in de shit zit. Geen idee hoe ik dit moet aanpakken, ik vind het bijna jammer dat mijn ogen ineens geopend zijn.”

Dit artikel stond in Flair 14-2020. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Bestellen (of nabestellen) kan hier.

Beeld: iStock