Opgebiecht: ‘Ik val als een blok voor mijn schoonvader’

“Veel vriendinnen van me dachten er anders over, maar ik stond helemaal niet te springen om de ouders van Maarten te ontmoeten. Ik vond het daarmee meteen zo serieus worden tussen ons. Ik geloof dat ik er niet vanuit ging dat Maarten en ik lang samen zouden blijven. Het klinkt flauw, maar ik zag hem als een leuke jongen die me over mijn vorige relatie heen moest helpen.

Maarten leek me ook niet het type dat op zoek was naar een vaste relatie: er waren altijd vrouwen om hem heen die me meer leken dan zomaar vriendinnen. Toen op een festival de vonk oversloeg, verwachtte ik dat het een paar dagen zou duren, maar we gingen daarna verder. Alles klopte tussen ons en ik heb het idee – maar laat ik voor mezelf spreken – dat onze interesse in anderen verdwenen was.”

Knappe schoonvader

“In het begin deden Maarten en ik nog wat onverschillig over ‘ons’. Ik vond hem leuk en knap en het zat prima tussen ons, maar ik heb zelfs toen nooit gedacht dat het lang zou duren. Ik had ook geen zin om zijn broer en zus te ontmoeten. Als je net uit een lange relatie komt waarin je volledig was opgenomen door de schoonfamilie, dan is dat niet zomaar te vervangen.

Nadat we bijna anderhalf jaar samen waren, vertelde Maarten dat zijn ouders hadden gevraagd of ik die kerst met hem zou meekomen. Ik schrok daarvan, hoewel het natuurlijk onvermijdelijk was. Maarten moest lachen om mijn reactie, ik denk dat hij precies zo had gereageerd als het andersom was geweest. ‘Ja, nou wordt het serieus,’ grapte hij, ‘maar mijn ouwelui zijn heel geschikt, hoor.’ Ik stemde toe: waarom ook niet?

Dus toen het zover was, had ik me voor mijn doen best wel opgetut en ook Maarten zag er keurig uit. Behalve op een begrafenis had ik hem niet eerder in pak gezien. Toen we de auto parkeerden, kwamen zijn ouders al spontaan naar buiten lopen. Wat een hartelijke begroeting! Toen ik zijn vader zag, schrok ik: het was een heel mooie man. Precies Maarten, maar dan een stuk ouder. Mooier ook. Donkere, vriendelijke ogen en goed gebouwd, helemaal nog geen oude man of zo. Eerder een George Clooney. Echt, ik vond hem net een filmster.

Zowel zijn moeder als vader bleken interessante, aardige en slimme mensen te zijn. Ze ontvingen me super, niet opdringerig en ik werd niet uitgehoord. Maar die vader… Ik kreeg het er gewoon warm van! De dag was verder leuk en ontspannen, de rest van de familie was ook prima.”

Schaamte

“’s Avonds op de terugweg in de auto was ik echt enthousiast. We hadden een topdag gehad. En heel eerlijk: ik kon niet wachten om ze weer te zien. Nou ja, hém dan. Ik zag dat gezicht maar voor me. Die doordringende ogen en prachtige lach. Ondeugend ook. Dat kon ik natuurlijk niet uitspreken, dus ik zei maar dat ik vond dat Maarten veel op zijn pa leek. Toen hij daarop zei: ‘Leuke vent, toch?’, merkte ik dat ik rood aanliep. Gelukkig moest hij op de weg letten.

Nu we een tijdje verder zijn, heb ik ze natuurlijk vaker gezien, maar het went niet. Ik moet uitkijken dat ik normaal doe in het gezelschap van mijn schoonvader. Ik zal nooit iets laten merken: schoonvader en -moeder zijn al bijna veertig jaar gelukkig met elkaar. Maarten en ik zijn ook nog steeds blij samen, inmiddels gaan we echt voor de relatie. Ik schaam me wel voor mijn gevoelens jegens mijn schoonvader, terwijl ik er tegelijkertijd ook om moet lachen. Het voelt zoals vroeger, toen je verliefd was op popsterren: je kunt er niks mee. Dat maakt het meteen vrij onschuldig, gelukkig.”

Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.