Opgebiecht: ‘Ik heb vroeger een abortus gepleegd, maar nu lukt het niet om zwanger te worden’
Indra (34): “Niemand weet dat ik abortus heb laten plegen toen ik achttien was. Alleen mijn vriend van toen, maar met hem heb ik allang geen contact meer. Het was voor mij nooit zo’n issue. Tot een paar jaar geleden. Nu ben ik er wél veel mee bezig, omdat het maar niet lukt om zwanger te worden. Alsof ik het destijds over mezelf heb afgeroepen…
Ik wil niet zeggen dat een abortus niks voorstelt, maar persoonlijk heb ik er weinig last van gehad. Natuurlijk is het een belangrijke beslissing, voor jezelf én voor je ongeboren kind; uiteindelijk beslis je over leven en dood. Dingen waar ik nu veel over nadenk, maar destijds niet."
Abortus gepleegd
"Ik was per ongeluk zwanger geraakt van Maarten, mijn eerste vriendje. We waren geen wilde, onbezonnen tieners, maar we hadden de pech van een gescheurd condoom en ik bleek in verwachting te zijn. Dat was echt niet de bedoeling. Maarten zou een jaar naar Amerika gaan om te studeren en ik was net begonnen aan de pabo. Bovendien: hoe leuk we het ook hadden, ik heb nooit gedacht dat het voor altijd was. We kozen ervoor niemand over mijn zwangerschap te vertellen. Zelfs mijn ouders weten er niets van.
Eigenlijk hebben we geen seconde overwogen om de baby te houden. Maarten is met me mee naar de kliniek gegaan. De ingreep stelde weinig voor, vond ik, en gooide niet mijn hele leven overhoop. We waren er nuchter onder en hebben er daarna ook bijna niet meer over gepraat."
Zwanger worden lukt niet
"Nu ben ik vierendertig, getrouwd met Simon en hebben we een grote kinderwens. Toen ik eenendertig was, ben ik gestopt met de pil. Natuurlijk verwacht je niet dat je meteen zwanger bent, maar ik dacht dat het niet lang op zich zou laten wachten. Wel dus.
Simon weet niet van mijn abortus. Ik heb die ervaring niet bewust achtergehouden, maar die is gewoon nooit echt ter sprake gekomen. Ook mijn beste vriendin weet het niet, hoewel ik haar er onlangs bijna over vertelde toen ze me vroeg waarom ik zo overspannen op alles reageerde.
Ik maak me er inderdaad druk om en er is niemand met wie ik het erover wil hebben. Nu ik maar niet zwanger word, vind ik het geen goede timing om tegen Simon te zeggen: ‘O ja, wat ik je nog vergeten ben te vertellen… ik was ooit wel zwanger.’ Hoe moet dat overkomen?"
Lees ook Opgebiecht: ‘De vriend van mijn beste vriendin flirt met me’
Geen paniek
"Er is nog geen reden voor paniek. Ik ga ervan uit dat ik gewoon vruchtbaar ben en dat het hopelijk nog spontaan gebeurt. Tegelijkertijd wil ik zó graag een baby dat ik het er toch wel benauwd van krijg. Ik ben altijd gek op kinderen geweest. Ik sta al mijn halve leven voor de klas op een basisschool, heb altijd geweten dat ik met de juiste man en op het juiste moment super graag een gezin zou willen.
Simon staat er vrij positief en relaxed in, hij wil graag vader worden, en lijkt ervan overtuigd dat het wel goed komt. Toen ik voorstelde dat we zijn zaad misschien eens moesten laten controleren, keek hij verbaasd. ‘O, het ligt aan mij?’ vroeg hij wat beledigd. Ik kon niet zeggen: ja, want ik was al eens zwanger…
Hij vindt nu dat we ons samen moeten laten testen op vruchtbaarheid en daar ben ik het mee eens. Maar steeds vaker schiet het door mijn hoofd: als ik toen niet die abortus had gepleegd… Soms voelt het alsof dit mijn straf is, dat ik mijn kans op het moederschap heb verspeeld. Ik moet er niet aan denken dat ik nu een kind van vijftien zou hebben, maar als ik terug kon in de tijd, weet ik niet wat ik had gedaan. Ik wil gewoon zo graag moeder zijn.”
Ook iets op te biechten? Stuur een mail naar flair@dpgmedia.nl
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
Tekst: Valerie van der Meer | Beeld: Getty Images
