Opgebiecht: ‘Ik doe mijn best, maar ik vind mezelf een moeder van niks’

Romy kreeg haar voetje tussen de spaken van mijn fiets. De arts zei dat dergelijke ongelukken heel vaak voorkomen. Zal best, maar ik heb het idee dat het mij maar niet lukt om haar te behoeden voor alle pech in haar jonge leventje."

Stoer chickie

"Romy is pas zes, maar je wilt niet weten wat ze allemaal al heeft meegemaakt. Nou is ze ook wel een tomboy hoor, ze is geen rustig meisjemeisje dat lekker een middag met barbies kan spelen. Dat was ik vroeger wel en ik snap dat je niet kunt verwachten dat je dochtertje sprekend op je lijkt, maar ik heb geen idee waar haar wilde kant vandaan komt. Mijn man Danny is rustig, een beetje een wetenschappertje. Hij is geen nerd, maar dat energieke van Romy lijkt ook niet bij hem vandaan te komen. Hij zat altijd te lezen als kind en was een leerpikkie.

En kijk dan naar Romy, die het liefst altijd en overal in het middelpunt van de belangstelling staat. Ze is duidelijk een van de populaire meisjes op school, waarschijnlijk omdat ze zo’n stoer chickie is. Ze zit al op voetbal en is daar fanatiek in. Verder loopt ze overal te zingen, huppelen en dansen, ze is altijd vrolijk. Het is alsof veel andere kinderen op school zich aan haar meten, ik hoor van de juf dat ze vaak het hoogste woord heeft."

Ongeluk in een klein hoekje

"Romy is een superleuk kind en ze is ook lief, maar het vervelende is: er gebeurt altijd van alles met haar. Ik heb een dagtaak aan haar, want eigenlijk moet ik haar 24/7 in de gaten houden. Dat lukt me niet. Ze is thuis al een paar keer ongelukkig van de trap gevallen, valt van fietsjes, valt met sporten, valt uit bomen, tandje door de lip op het schoolplein en noem allemaal maar op.

Ik word er soms moedeloos van, vooral ook omdat ik er vaak op aangekeken of aangesproken word. Het is heel vervelend als er iets met haar is, maar ik kan haar toch moeilijk vastbinden op de bank zodat er geen ongelukken gebeuren? Ik houd haar voortdurend in het oog, maar ik weet dat het waar is: een ongeluk zit echt in een klein hoekje."

Lees ook Opgebiecht: ‘Tijdens het plannen van onze bruiloft werd ik verliefd op een ander’

Ik schaam me dood

"Vorig jaar in de supermarkt gebeurde er iets waardoor ik maanden naar een andere supermarkt ben uitgeweken. Ik had haar even niet in het oog omdat ik moest bukken om een pak yoghurt te pakken, ik kom overeind en ik zie zo een hele stellage met jampotten neerstorten. Kabaal! Romy stond erbij en keek ernaar. Hoe het gebeurde, weet ik niet, maar dat zij de oorzaak was… ja, dat was wel duidelijk. Gelukkig bleef de schade beperkt tot de schrik en tot jam op haar kleertjes en schoenen, maar een ravage dat het gaf!

Wat een zooi daar, ik schaamde me dood. Romy huilen, harder en harder. Op zo’n moment zou je de blikken van andere vrouwen in de supermarkt moeten zien. Neerbuigend en op zo’n manier van: zou jij niet eens op je kind letten? Ja, natuurlijk, ik doe mijn best, maar ik ben ook geen Supervrouw. Het is niet dat ik in mijn superheldenpak naar zo’n kast kan vliegen en alles kan voorkomen."

Slechtste moeder ooit

"Ik ben meestal te laat om in te grijpen. Danny begrijpt het en weet hoe snel Romy is, dus hij zal me nooit iets verwijten. Helaas gebeuren die dingen negen van de tien keer als hij aan het werk is. Ik heb me al vaker huilend in zijn armen gestort en uitgeroepen dat ik de slechtste moeder ooit ben. Hij is lief en troost me, en weet me er zelfs even van te overtuigen dat het niet mijn schuld is. 'Ook jij hebt geen ogen in je achterhoofd', zegt hij dan. Hij tilt er niet al te zwaar aan, maar ik ben als de dood dat er ooit iets ernstigs gebeurt met Romy. Dat zou ik mezelf nooit vergeven.

Het heeft ook gevolgen: waar ik vroeger wel drie kinderen wilde, heb ik die behoefte na de geboorte van Romy nooit meer gehad. Ik heb mijn handen vol aan haar, ik zou er niet nog eentje bij kunnen hebben; ik vind dat ik echt niet uitblink in het moederschap."

Dit artikel stond in Flair 03-2020.

Tekst: Valerie van der Meer | Beeld: iStock