Opgebiecht: ‘Ik dacht dat mijn vriend vreemdging en volgde hem op zakenreis’

“ Achteraf gezien schaam ik me voor mijn wantrouwen, maar ik was er zéker van dat mijn vriend er een minnares op nahield.”

Moeizame relatie

“Onze relatie stond onder druk. Melvin was vaak weg voor zijn werk, hij zit in het management bij een transportbedrijf dat ook internationaal hard aan het groeien is. Dat hij ook vaak in het weekend zakelijke afspraken had, was ik soms zat.

Geregeld ging ik mee naar zakelijke diners, maar die waren vaak zo saai dat ik ervoor koos niet meer mee te gaan, tenzij het belangrijk voor hem was. Melvin begreep dat en maakte er nooit een punt van. Eigenlijk maakte hij nergens een probleem van. Wat ik opvatte als onverschilligheid.

We woonden samen, maar leefden steeds meer langs elkaar heen. Wat ook niet goed was voor ons seksleven. Dat ik hem kon wakker maken voor seks, was allang niet meer zo. Er moest dus wel een ander in het spel zijn. Ik was er zeker van en móést het uitvinden.”

Zakenreis

“Toen hij vertelde dat hij naar Brussel ging, vroeg ik: ‘Zal ik meegaan?’ ‘Nee,’ zei hij resoluut; dit zou een saai weekend worden. ‘Dan ga ik toch mee om het wat gezelliger te maken?’ opperde ik, maar Melvin hield het af. Het hele weekend zat bomvol met afspraken. Ja, ja.

Omdat hij altijd alle gegevens van de hotels achterliet, wist ik waar hij logeerde. Hij ging op vrijdag weg en op zaterdagochtend reed ik naar Brussel. Ik zette mijn auto in een parkeergarage en liep naar het hotel. Hoedje en zonnebril op en in een jurk die Melvin nog niet kende. Met mijn laptop en krant ging ik in een tentje tegenover het hotel zitten, met uitzicht op de ingang.

Ik zag veel mensen, maar geen Melvin. Na uren posten als een privédetective, was ik het zo zat dat ik besloot het hotel in te gaan. Ik keek rond in het restaurant, maar zag hem daar ook niet. Zou ik bij de receptie naar zijn kamernummer vragen en aankloppen?

Terwijl ik me omdraaide, hoorde ik: ‘Stephanie?!’ Daar stond Melvin in pak met zijn zakenkoffertje, met vier andere zakenmannen. Ik schrok me dood! ‘Verrassing!’ gooide ik eruit, maar dat viel niet goed. Hij excuseerde zich en nam me mee uit het zicht van de mannen. ‘Wat doe jij hier?’ vroeg hij verontwaardigd. ‘Ben je me nou aan het checken?’

Ik bleef volhouden dat ik zijn weekend wilde opleuken, maar natuurlijk geloofde hij dat niet. ‘Ongelooflijk dit, wegwezen!’ snauwde hij en liep terug naar zijn mensen. Ik ben teruggereden naar huis en toen Melvin de dag erna thuiskwam, was het bal. Zo boos zag ik hem nog nooit; hij was klaar met me. Hij gaf me een dag om mijn spullen te pakken en wilde me nooit meer zien.”

Deze Opgebiecht komt uit Flair 45-2022. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.