Opgebiecht: ‘De vader van mijn beste vriend zit achter me aan’

Midlife crisis

“Ik ken de ouders van Johnny ook al lang. In eerste instantie van zijn verjaardag. Leuke mensen, vond ik altijd. Allebei. Door de jaren heen heb ik ze een paar keer wat langer meegemaakt. Ze hebben een huisje in Drenthe en Johnny en ik zijn daar meerdere keren naartoe geweest. Samen, maar ook als zijn ouders daar waren. Ze waren altijd hartelijk en gastvrij. Johnny is dol op ze. Hij kreeg het vorig jaar flink voor zijn kiezen toen zijn ouders besloten te gaan scheiden. Dat had hij niet zien aankomen.

Ik ook niet, maar ik zie ze natuurlijk niet vaak. Ik begreep dat zijn vader in een soort midlife crisis zat en dat zijn moeder hem niet meer kon en wilde bijbenen. Echt zo’n standaardverhaal, eigenlijk. Zijn vader is motor gaan rijden, begon met sporten en dacht na over verre reizen. Johnny’s moeder zag dat allemaal niet zitten en toen ze merkte dat haar man niet voor rede vatbaar was, haakte ze uiteindelijk af.

Ik heb er met Johnny vaak over gepraat en hem gezegd dat hij met zijn vader moest gaan praten. Dat deed-ie, maar het hielp niet. Ik ben ook met hem en zijn moeder uit eten geweest om haar verhaal aan te horen. Ik begrijp haar best; zij heeft geen moeite met ouder worden."

'Hij keek als een oude viezerik'

"Toen Johnny’s vader me kort daarna belde, vond ik dat niet gek. Hij wilde iets met me drinken en ik zocht daar niets achter. Ik dacht: die wil ook even zijn hart luchten, alhoewel ik niet begreep dat hij mij daarvoor opzocht. We spraken af in een grand café in de stad en daar voelde het meteen al vreemd. Hij begroette me net iets te uitbundig, gaf me drie zoenen, waarvan de laatste op mijn mond. Dat vond ik gek. Ik had het snel door.

Die blik van hem was niet meer vaderlijk zoals ik hem kende; hij bekeek me van top tot teen met een soort goedkeuring. Als een oude viezerik. Ik vond het erg verwarrend en sprak dat ook uit: ‘Wat doe je raar’. Hij lachte wat en zei dat er niks was. Ineens vond ik het heel ongemakkelijk dat ik daar zat zonder Johnny. Maar ja, hij had het wel een beetje gehad met zijn pa. Ik kreeg het benauwd en dacht: die man wil mij als jonge vriendin. Ik heb mijn thee opgedronken en ben weggegaan. Heb gezegd dat ik druk was. Ik heb het niet aan Johnny verteld, want ik hoopte eigenlijk dat ik het mis had."

Appje van zijn vader

"Een paar dagen later kreeg ik een appje van zijn vader: of ik met hem uit eten wilde gaan. Ik heb nee gezegd en hem geschreven dat ik net een nieuwe vriend heb en mijn tijd liever met hem doorbreng. Daarop hoorde ik niks. Totdat er een paar dagen later weer een appje kwam met een ander voorstel. Toen appte ik terug dat mijn vriend het geen goed idee vond. Niet gelogen hoor, ik heb sinds kort echt een relatie. Sindsdien heeft hij me al twee keer gebeld en nog vaker een berichtje met een voorstel gestuurd. Ik negeer hem nu. Die man heeft een bord voor z’n kop.

Ik mocht hem graag, maar vind dit idioot. Als ik het aan Johnny vertel, weet ik zeker dat hij laaiend is. Ik wil hem niet overstuur maken, hij gaat al niet zo lekker. Johnny komt nog wel vaak bij zijn moeder, maar heeft flink de balen van zijn pa. Ik ben bang dat hij hem dan helemaal niet meer wil zien en dat zou niet goed zijn. Ik hoop dat zijn vader inziet dat hij zichzelf belachelijk maakt.

Of hij doet ergens anders een jonge vriendin op, dat kan ook. Johnny is en blijft mijn beste vriend. We zijn als broer en zus, en dól op elkaar. We keuren elkaars liefdes, weten op wie we vallen en wat de afknappers zijn. Stel je voor dat ik hem moet vertellen dat zijn vader achter me aanloopt. Die klap verdient hij niet."

Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks bij Flair.