Merel (35): “Ik kan me de eerste keer dat ik Dirk zag nog heel goed herinneren. Ik had net m’n koffers in m’n hotelkamer gedropt en was in een feestoutfit op weg naar de poolbar van een club toen ik hem zag zitten. Grijzende krullen, ondeugende ogen en gespierde kuiten onder z’n korte broek. Echt een lekker ding.
Omdat hij in gesprek was met een collega van me, kon ik makkelijk kennismaken. Hij werkte bij het drankmerk dat een nieuw submerk lanceerde en ik bij het marketingbureau dat ter gelegenheid daarvan een knalfeest op Ibiza had georganiseerd. Dirk viel goed in de smaak bij alle dames, maar hij leek alleen oog voor mij te hebben. Eerst was hij vooral benieuwd naar mijn mening over het drankje, maar hoe later het werd, hoe minder onze gesprekken over werk gingen. Dirk vertelde dat hij getrouwd was, maar een beetje was uitgekeken op z’n relatie. Terwijl hij z’n hand op m’n onderrug legde, fluisterde hij in m’n oor dat ze alleen nog bij elkaar waren voor de kinderen.
Natuurlijk vroeg hij ook of ik een relatie had, maar ik hield me op de vlakte. Thuis was het al maanden geen feestje, maar dat ging hem niets aan. En dat met z’n vrouw moest ie echt zelf uitzoeken, ik wilde geen homewrecker zijn. Toen het feest ten einde kwam, sprintte ik naar mijn hotelkamer. Ik stuurde een lief berichtje aan mijn vriend en viel in slaap. De volgende dag zag ik Dirk pas toen we uit het vliegtuig kwamen. Hij wilde een gesprek aanknopen, maar ik deed alsof ik aan het bellen was en liep door.
Een paar maanden later was er een vacature bij het bedrijf waar Dirk werkt. Ik werd gepolst voor de baan. Dirk zou niet m’n directe collega worden en het is een groot bedrijf met mooie groeikansen. Ik ging op gesprek en werd aangenomen. Na een maand of twee was ik bij een evenement en daar zag ik hem weer. Onverwacht maakte m’n hart een sprongetje. Het evenement liep uit, ik miste de laatste trein en toen hij aanbood me thuis te brengen, stapte ik zonder er verder over na te denken bij hem in.
Mee naar zijn kamer
In de auto sprong de vonk over en voordat ik uitstapte, kusten we elkaar. Geen tong, alleen met de lippen tegen elkaar. Ik schrok er zo van dat ik over de stoep struikelde. In de maanden die volgden, zagen we elkaar af en toe op werkafspraken buiten de deur en als hij me na afloop thuisbracht, zoenden we. Mét tong. We appten soms, maar die appjes wiste ik snel zodat m’n vriend ze niet zou zien. Na een paar maanden voelde ik me niet eens meer schuldig over wat er gebeurde. Want ja, wat was het nu echt? Een beetje tongen, dat kon toch geen kwaad?
Niet veel later kreeg ik een uitnodiging voor een lanceerfeestje in het buitenland. Ik zag de naam van Dirk ook op het lijstje met genodigden staan en er trok een ondeugende kriebel door m’n buik. Bij hem gebeurde blijkbaar hetzelfde, want niet veel later kreeg ik een mailtje met de vraag of ik ook ging. We wisten allebei wat er daar ging gebeuren. De eerste avond zagen we elkaar amper omdat hij aan tafel zat met wat hoge heren, maar de tweede avond was er een feest en na afloop ging ik mee naar zijn kamer.
Niet veel later kreeg ik een uitnodiging voor een lanceerfeestje in het buitenland. Ik zag de naam van Dirk ook op het lijstje met genodigden staan en er trok een ondeugende kriebel door m’n buik. Bij hem gebeurde blijkbaar hetzelfde, want niet veel later kreeg ik een mailtje met de vraag of ik ook ging. We wisten allebei wat er daar ging gebeuren. De eerste avond zagen we elkaar amper omdat hij aan tafel zat met wat hoge heren, maar de tweede avond was er een feest en na afloop ging ik mee naar zijn kamer.
Dat waar ik al maanden naartoe had geleefd, viel enorm tegen. Hij kwam binnen een paar stoten klaar, rolde van me af en viel in slaap. En ik lag daar maar te bedenken dat ik net mijn vriend had bedrogen met de slechtste seks ooit. Zoals het spreekwoord gaat: het bezit van de zaak was het einde van het vermaak.
Terug in Nederland ben ik meteen gaan solliciteren. Mijn vriend vond het raar dat ik ineens zo afgeknapt was op m’n werk, maar was tegelijk blij dat ik niet meer zo veel van huis was. Binnen twee maanden had ik een nieuwe baan, Dirk heb ik nooit meer gezien.”
