Naomi's (29) vriend zit vast wegens mensenhandel: 'Frank zag er geen kwaad in, want hij zag sekswerk gewoon als werk'

Opgepakt

“Bijna drie jaar geleden werd mijn vriend, met wie ik toen zeven jaar samen was, gearresteerd, en mijn leven is sindsdien niet meer normaal geweest. Ik ben juf op een basisschool en op een middag toen de kinderen na de pauze net weer de klas in kwamen, ging mijn telefoon. Ik zag dat het mijn vriend was. Hij belde normaal gesproken nooit overdag – als er iets was, stuurde hij een appje – dus ik nam toch maar op en vroeg: ‘Hé, ik kan nu niet praten, de pauze is net voorbij, is alles oké?’

Dat was het absoluut niet. Een vrouwenstem vertelde me dat ze van de politie was en dat mijn vriend was opgepakt omdat hij werd verdacht van een strafbaar feit. Ik zei tegen het hoofd van de school dat er een noodsituatie in de familie was en gelukkig kon mijn klas worden opgevangen door een collega.

De rit van twintig minuten naar het politiebureau was een van de langste van mijn leven. Als ‘partner van’ ga je door een hel. Het is geen film of tv, maar een echt drama waar je geen draaiboek voor hebt. En er is helaas ook niemand die tegen je zegt: we gaan je helpen hier doorheen te komen."

Mensenhandel

"Er wordt toch een beetje op je neergekeken. Misschien was het anders geweest als Franklin uiteindelijk was opgepakt voor fraude of iets dergelijks, maar het was erger, veel erger: hij werd ervan verdacht betrokken te zijn bij mensenhandel. Ik wist niet wat ik hoorde. Dit lag zo ver van mijn belevingswereld af dat ik totaal in shock was.

Pas veel later kon ik de puzzelstukjes in elkaar passen: ik wist wel dat Frank naast zijn reguliere baan bij een horecazaak ’s avonds op de taxi reed om wat bij te verdienen, maar dat dat geen normale taxi was, daar had ik geen idee van. Hij reed escorts rond en moest ze beschermen als hun klanten ‘vervelend deden’.

Hoewel ik achterover sloeg van verbazing, wist ik meteen dat het waar was. Frank is jarenlang portier geweest. In dat circuit is hij blijkbaar in aanraking gekomen met figuren die deze side gig voor hem regelden. Het was misgegaan toen een van de meisjes minderjarig bleek te zijn. Zo ging het balletje het rollen.”

Geen kwaad in de zin

“Ik begrijp echt heel goed dat er mensen zijn die dit zullen lezen en denken: hoe kun je in vredesnaam bij zo iemand blijven? Maar zo zwart-wit ligt het niet. Ik geloof oprecht dat Frank niet op de hoogte was van de louche praktijken die met zijn rol van escort-chauffeur gepaard gingen. Hij heeft me in de talloze gesprekken die we sindsdien hebben gevoerd meerdere keren en zelfs met tranen in zijn ogen bezworen dat hij echt geloofde dat alle escorts uit vrije wil werkten. En dat hij uit de gesprekjes tijdens het rijden nooit iets heeft gemerkt van angst, dwang of dat een van hen onder de achttien zou zijn geweest.

Hoewel ik het absoluut niet goedkeur, snap ik ergens ook wel waarom hij het deed: we waren net voor het eerst ouders geworden en wilden dolgraag een huisje met een tuin waar onze dochter lekker in de zandbak kon spelen, in plaats van het flatje met postzegelbalkon waar we tot op dat moment bivakkeerden. Het probleem was alleen dat we nul eigen geld hadden. Frank zocht naar een manier om snel te kunnen bijverdienen, zodat we in elk geval de kosten koper zouden kunnen betalen, dus toen dit aanbod kwam, greep hij het met beide handen aan.

Hij zag er geen kwaad in, Frank is heel open-minded en ziet sekswerk gewoon als werk. Ik ben conservatiever, daarom liet hij de details over wie en waarom hij rond chauffeerde achterwege. Niet oké, maar ook geen doodzonde, vind ik. Hij vindt het oprecht vreselijk dat dit nu voor eeuwig aan zijn naam kleeft, helemaal aangezien we zelf een dochter hebben. Ik praat dus niet goed wat hij heeft gedaan, maar ik begrijp wel hoe het zo heeft kunnen lopen en ik vind ook dat hij, als hij zijn straf straks heeft uitgezeten, recht heeft op een schone lei."

Hele sociale kring is afgehaakt

"Helaas denkt mijn omgeving daar anders over. Mijn hele sociale kring is afgehaakt en dat maakt het voor mij niet makkelijker. De eerste twee weken dat Frank vastzat, heb ik het niemand verteld, behalve mijn ouders. Zij reageerden natuurlijk geschrokken en waren bezorgd om mij en mijn dochter. Maar ze waren ook boos, omdat hij dit had laten gebeuren. We konden er gelukkig goed met elkaar over praten, maar hun begrip werd steeds minder naarmate ik het meer voor Frank begon op te nemen. Hij blijft toch de vader van mijn kind, en totdat dit gebeurde was er geen vuiltje aan de lucht in onze relatie. Sterker nog: ik voel me ontzettend rot omdat ik weet dat hij dit allemaal heeft gedaan om goed voor ons te kunnen zorgen.

Maar dat wil er niet in bij mijn familie en vriendinnen. Zij begrijpen niet dat ik de relatie niet verbreek en dat ik – volgens hen – ‘goedpraat’ wat hij heeft gedaan. Terwijl ik dat helemaal niet doe. Ik noem het weleens de ziekte van de huidige tijd: je bent voor of tegen iets, maar een discussie of nuance is niet mogelijk, want dan word je direct gecanceld.”

Lees ook Louises (43) man zit in de gevangenis: ‘Ik heb seks nodig om me gelukkig te voelen, dus ik heb een minnaar’

Strafhoekje

“Ik vind het ontzettend verdrietig dat mijn omgeving mij zo ongeveer als mede-schuldig heeft betiteld. Alleen omdat ik mijn grote liefde niet de wacht aanzeg vanwege de fout die hij gemaakt heeft, maar uiteindelijk wil ik toch echt met Frank verder. Hij is degene met wie ik oud wil worden, niet mijn zogenaamde vriendinnen, en op die stip aan de horizon focus ik als ik het te kwaad krijg. Het is echt geen pretje om te worden gestigmatiseerd, maar ik sla me erdoorheen en hoop dat we, als Frank straks vrij is, ergens anders opnieuw kunnen beginnen en de vergetelheid zijn werk doet.

Onze dochter krijgt er gelukkig weinig van mee. Ze weet dat papa stout is geweest, maar verder is ze nog te jong om alles echt te snappen. Ze weet niet beter dan dat wij haar vader op moeten zoeken in zijn ‘strafhoekje’ in plaats van dat hij bij ons woont, en gelukkig komt Frank bijna vrij en zijn we weer een normaal gezin, voordat ze echt vragen kan gaan stellen.

Ik heb mijn lesje door schade en schande geleerd en deel zo min mogelijk met anderen. Ik heb inmiddels twee Facebook-accounts: een waar mijn familie en ‘vriendinnen’ op zitten en waar ik alleen obligate, oppervlakkige dingetjes deel, en een andere, geheime, waar ik contact heb met andere vrouwen met gedetineerde partners. Zij zijn de enigen die mij echt begrijpen en bij wie ik mijn ei kwijt kan.”

Dit verhaal staat in Flair 25-2022. Bestel 'm hier. Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Tekst: Vivienne Groenewoud