Valentijn (31): 'Ik kon gewoon niet accepteren dat ik kaal aan het worden was' Beeld Getty Images
Valentijn (31): 'Ik kon gewoon niet accepteren dat ik kaal aan het worden was'Beeld Getty Images

Valentijn (31): 'Ik kon gewoon niet accepteren dat ik kaal aan het worden was'

Valentijn (31): "Mensen in mijn omgeving weten vast wel dat ik mijn uiterlijk belangrijk vind. Ik besteed veel geld aan kleding. Verder sport ik minstens drie keer per week op de sportschool. Maar wat minder opvalt, is dat ik ruim een half jaar geleden een haartransplantatie heb laten doen. Ik kon gewoon niet accepteren dat ik kaal aan het worden was. Ik ben erg tevreden over het resultaat.

Behalve mijn vriendin Roos, met wie ik al vijf jaar samenwoon, heb ik niemand erover verteld. Mijn haar is een erg teer punt voor mij. Ook al ziet het er nu stukken beter uit, ik heb nog steeds niet dezelfde volle bos die ik vroeger had. Ik wil niet dat anderen weten hoe gevoelig dat bij mij ligt. Bovendien weet ik dat er vaak lacherig wordt gedaan over een man die een cosmetische ingreep laat doen. Zelfs door mij. Het heeft in mijn ogen toch best iets vrouwelijks."

Transplantatieplannen

"Ik heb er jaren mee rondgelopen voordat ik aan mijn vriendin vertelde over mijn verlangens naar een haartransplantatie. Ik maakte thuis op een gegeven moment een opmerking over dat ze het laatste jaar iets was aangekomen. Het floepte er zomaar uit. Dat vond ze natuurlijk niet zo leuk, en terecht. Toen zei ze iets als: 'Dat gebeurt nu eenmaal als je ouder wordt, net zoals jouw haar dunner wordt.' Dat schoot bij mij helemaal in het verkeerde keelgat. Ik sloeg dicht en ben de kamer uitgelopen.

De dag erna heb ik pas aan haar uitgelegd hoe erg ik ermee zit dat mijn haar aan het verdwijnen is. Die dag had ik ook voor mezelf besloten dat ik een transplantatie zou laten doen. Ik heb altijd heel mooi vol haar gehad. Daar was ik altijd erg blij mee. Eigenlijk tot rond mijn vijfentwintigste. Toen merkte ik dat het bovenop langzaam dunner begon te worden. Ik vond het rampzalig. Ik kreeg opeens zo'n schrikbeeld van een monnik met zo'n ronde kale plek boven op zijn hoofd. Of net zo erg - van een 'combover': iemand die het haar dat hij wel nog heeft, laat groeien en zijdelings over de kale plek kamt."

Kalende man is per definitie niet aantrekkelijk

"Jaren heb ik me eroverheen proberen te zetten. Maar toen ik tegen de dertig liep, begon je steeds duidelijker mijn huid door mijn haar heen te zien. Ik heb er ook nog aan gedacht om mijn kop dan maar helemaal kaal te scheren. Maar dan zou ik er meteen veel ouder uitzien en dat wilde ik niet. Daarom begon ik een haartransplantatie te overwegen. Mijn vriendin was ervan geschrokken dat ik zo reageerde op haar opmerking over mijn dunner wordende haar.

Zij had nooit gedacht dat ik er zo mee zou zitten. Ze zei dat het haar helemaal niets kon schelen hoeveel haar ik had. Met kale plekken zou ze ook van me houden. Maar als ik het per se wilde... Wat voorop staat, is dat ik kaalheid esthetisch voor mij helemaal niks vind. Op mijn hoofd hoort gewoon haar. Wat rimpels kunnen een mannenkop extra karakter geven. Maar een kalende man staat nou niet per definitie voor aantrekkelijkheid, jeugdigheid en vitaliteit. Ik verzorg mijn lichaam goed, ik zie er qua kleding ook graag verzorgd uit. Maar aan dunner wordend haar kun je zelf heel weinig doen. Dat geeft een gevoel van machteloosheid.

Ik dacht: het verval heeft zich ingezet. Ik word oud en dat is vanaf nu steeds duidelijker aan mijn uiterlijk te zien. Het was bijna een confrontatie met mijn eigen sterfelijkheid. Dat is vast beter te pruimen als je vijftig bent, maar niet als dertiger. Toen ik de keuze had gemaakt om de transplantatie te doen, gaf mij dat het gevoel dat ik zelf het heft in handen nam en me niet zomaar overgaf aan de tand des tijds."

Lees ook Guy (39): ‘Ik verloor de helft van ons spaargeld, mijn vrouw weet van niets’

De ingreep

"Het is niet zo dat je meteen na de haartransplantatie een dikke bos hebt. Er worden haarwortels getransplanteerd. Die halen ze weg van plekken op je hoofd waar het nog wel goed groeit en ze worden met een naald ingebracht op de dunnere plekken. Daar groeit dan weer nieuw haar en wordt het geleidelijk aan iets voller. Tijdens de ingreep kreeg ik plaatselijk verdoving. Maar toen die was uitgewerkt, was mijn hoofdhuid best pijnlijk. Dat werd na een aantal weken wel minder. Ander punt is dat mijn hoofdhuid op de plek waar de haarwortels zijn verwijderd nu behoorlijk gevoelloos is. Ik merk het bijna niet als mijn vriendin over mijn achterhoofd wrijft.

Al met al kostte het enkele duizenden euro's. Dat is best veel. Maar ik heb het er wel voor over gehad. Ik heb het idee dat ik een stuk jeugdiger oog en daardoor zit ik veel lekkerder in mijn vel. Mijn zelfvertrouwen is weer terug op zijn oude peil. Nu wil ik niet zeggen dat ik mijn zelfvertrouwen volledig uit mijn uiterlijk haal, maar het helpt als ik weet dat ik er goed en verzorgd uitzie.

De mogelijkheden zijn er, dus als je het geld kunt missen, waarom zou je dan niet je haren laten transplanteren? De 'nieuwe' haren zijn nu, een half jaar later, in volle bloei. Twee weken geleden maakte een vrouwelijke collega nog een opmerking. Ze vond dat ik er de laatste tijd anders uitzag. Of ik iets met mijn haar had gedaan? Ik schrok wel een beetje. Wat moest ik zeggen? Ik vind het toch behoorlijk gênant om toe te geven dat ik een haartransplantatie heb laten doen. Ik heb maar gewoon gezegd dat ik ben overgestapt op een nieuwe shampoo. 'Ziet er goed uit', vervolgde ze. Mijn dag was weer helemaal goed."

Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Beeld: Getty Images

FlairGetty Images

Op alle verhalen van Flair rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@flair.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden