Rogier (33): 'Ik heb er zo'n spijt van dat ik het heb uitgemaakt met mijn ex'
Rogier (33): "Het is de grootste fout van mijn leven: dat ik het drie jaar geleden heb uitgemaakt met Martine. Ik kan mezelf nog steeds wel voor mijn kop slaan. Als ik de klok kon terugdraaien, zou ik het wel weten. Ik wil haar terug, maar het is te laat. Martine heeft een nieuwe vriend.
Toen het net uit was, hebben we elkaar twee maanden niet gezien. Dat was vooral Martines beslissing. Zij had het heel moeilijk met onze breuk. Uit zelfbescherming leek het haar beter een tijdje geen contact meer te hebben."
Spijt van de breuk
"Gaandeweg verheugde ik me er steeds meer op haar terug te zien. Na die twee maanden zijn we weer geregeld met elkaar omgegaan. Als vrienden, zonder seks. Achteraf vervloek ik mijn koppigheid en trots, want ik heb haar toen nooit gezegd dat ik spijt had van onze breuk. Toen ik het uitmaakte, zei ze nog: 'Hier krijg je spijt van.´
Op een of andere manier wilde ik me daarna niet laten kennen. Zo kinderachtig. Maar ik dacht: het komt vanzelf wel weer goed tussen ons. Toen zij na een half jaar een nieuwe vriend kreeg, was het te laat en vond ik het ook respectloos om nog te zeggen dat ik haar terug wilde. Ik wil niet dat ze dat nu weet, want dan voel ik me naar haar toe een loser."
Als vrienden
"We zien elkaar nog steeds als vrienden. Minder vaak dan voorheen, maar eens in de zoveel weken gaan we samen uit eten. Ik begin nooit over haar vriend, maar het is onvermijdelijk dat hij ter sprake komt. Ik vind dat verschrikkelijk. Behalve als ze iets zegt waardoor ik vermoed dat ze in een relatiedipje zitten. Dan moet ik mijn enthousiasme echt onderdrukken.
Zij mag niet weten dat ik al twee jaar hoop dat het snel uit gaat tussen hen. Het zou opvallen als ik dan opeens wél over hun relatie wil praten. Want meestal verander ik zo snel mogelijk van onderwerp als hij ter sprake komt. Volgens mij heeft ze dat trouwens helemaal niet door. Na elk afspraakje met haar zit ik wel weer even stuk. Dan wordt voor mij weer eens bevestigd hoe leuk ik haar nog steeds vind."
M'n eigen gang
"Martine en ik hadden anderhalf jaar een relatie. Pas nádat het uit was, realiseerde ik me dat het de leukste relatie was die ik ooit heb gehad. Met het allerliefste meisje dat ik ken. Wat er fout ging? Dat lag aan mij. Ik voelde me opgesloten, kon niet precies meer doen en laten wat ik wilde. Hoe harder zij aan mij trok, hoe meer ik juist mijn eigen gang ging. En ik vond dat ik daar het volste recht toe had.
De eerste week dat het uit was, voelde ik me op gelucht. Martine wilde het meteen nog een keer proberen, dat wimpelde ik af. Toen we elkaar twee maanden later weer spraken, was Martine ook om: ze vond het prima - beter zelfs - om gewoon als 'vrienden' door het leven te gaan. Ik hield mijn mond, terwijl ik juist stevig was gaan twijfelen.
Die twijfel begon na een paar weken en boog langzaam om tot de overtuiging: ik wil weer een relatie met jou. Ik dacht eerst: geen zorgen, ze trekt vanzelf wel bij. Toen ze een nieuwe vriend kreeg, voelde ik me 'n sukkel. Ik kon wel door de grond zakken toen ze het me vertelde. Ik heb er flink om gejankt. Wat een gemiste kans."
Lees ook Lars (30): ‘Ik kan de nieuwe vriend van mijn moeder echt niet uitstaan’
Ik moet haar vergeten
"Na Martine heb ik twee andere vriendinnen gehad. Maar ze konden niet aan haar tippen. Het is volgens mij een klassieke mannenfout: pas zien wat je had als je het niet meer hebt. Mijn vrienden zeggen al twee jaar tegen me dat ik haar moet vergeten, zodat ik weer écht open kan staan voor andere vrouwen. Misschien is dat wel zo.
Ik troost me vooral met de gedachte dat als het voorbestemd is, Martine en ik ooit vast wel weer samenkomen. Tot die tijd hoop ik dat het uitgaat met die vriend van haar. Het is maar goed dat zij dit allemaal niet weet. 'Gezellig als vrienden' afspreken zou er dan zeker niet meer in zitten."
Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.
Beeld: Getty Images
