Richard (37): 'Stiekem ben ik heel blij dat mijn vriendin werkloos is'
Richard (37): "Ik zit met een dubbel gevoel. Mijn vrouw Femke baalt ervan dat ze twee maanden geleden als office manager is ontslagen na een reorganisatie, terwijl ik daar juist blij om ben. Natuurlijk leef ik erg met haar mee. Maar ik zie haar liever thuis voor ons dochtertje zorgen dan dat ze werkt en Anna naar de kinderopvang moet.
Ik steun Femke, maar niet in haar zoektocht naar een nieuwe baan. Integendeel, ik probeer haar subtiel te ontmoedigen. Financieel is er ook geen reden voor Femke om te werken. De dagopvang van onze dochter kostte honderden euro's per maand. Dat sparen we nu uit.
Omdat Femke nu niets verdient, denk ik dat we er per saldo misschien vierhonderd euro per maand op achteruit gaan. Ik zit er niet mee. Ik verdien zelf meer dan genoeg om ons te onderhouden. Bovendien lever ik liever wat in als daardoor onze dochter niet vier dagen per week door vreemden wordt opgevoed."
Ik wil carrière maken
"In theorie zou ik ook minder kunnen gaan werken. Toen Femke zwanger was, hebben we het daar over gehad, maar het is wat mij betreft geen optie. Ik wil carrière maken en dan moet je fulltime werken. Het is misschien ouderwets, maar zo ben ik opgevoed.
Mijn vader werkte hard en mijn moeder zorgde heel goed voor mij en mijn zusje. Ze ging pas weer werken toen wij allebei op de middelbare school zaten. Ik vond het fijn dat mijn moeder er altijd voor ons was. Met kinderen in mijn klas die op school moesten overblijven, had ik altijd medelijden. Tussen de middag zat mijn moeder klaar met de boterhammen en na school was ze er ook altijd.
Zo'n soort situatie zie ik ook het liefst voor mijn eigen kinderen. Natuurlijk is er veel veranderd de laatste dertig jaar en is het hartstikke normaal als ouders tweeverdieners zijn. Voor de positie van de vrouw is het natuurlijk beter, maar wie zegt dat het voor kinderen ook goed is?"
Werkloos
"Gelukkig heeft Femke nog geen succes met het vinden van een nieuwe baan. Het helpt daarbij ook niet dat ik haar subtiel ontmoedig. Wanneer ze weer met een nieuwe vacature aankomt, noem ik altijd vooral de minpunten: te ver weg, saai bedrijf, boven of onder haar niveau.
Ik gooi de zaterdagkrant soms 'per ongeluk' weg, zodat ze de vacatures niet kan doorspitten. Bij een zakenrelatie van mij kon Femke vorige maand zelfs nog aan de slag. Dat heb ik beleefd afgeslagen en niet eens aan Femke doorgegeven. Ik zeg soms ook dat ze misschien beter kan wachten tot de economie weer wat aantrekt. Straks wordt ze weer ontslagen en is ze opnieuw teleurgesteld.
Misschien is het gemeen dat ik haar zo probeer te beïnvloeden. Maar op een goed gebekte zelfstandige vrouw zoals ze zichzelf altijd ziet zou dat niet veel effect moeten hebben. Toch? Wat ik wel serieus een sterk argument van mezelf vind, is dat we er al een tijdje over denken om nog een kindje te krijgen. Nu ze geen baan heeft, zou dit het ideale moment zijn. Anders zou ze na een paar maanden al weer met zwangerschapsverlof moeten."
Lees ook André (32): ‘Ik ben eenzaam en daar schaam ik me heel erg voor’
Manipulatie
Als ik botweg tegen Femke zou zeggen: 'Ik wil niet dat je werkt, heb ik ruzie. Zij wil zich een zelfstandige vrouw voelen. Dat heb ik ook altijd wel leuk aan haar gevonden. Als ik haar drang naar zelfstandigheid openlijk ondermijn, wordt ze boos. Daar ken ik haar goed genoeg voor. Ik kan slecht tegen ruzie en daarom probeer ik haar liever mijn kant op te manipuleren dan dat ik luid en duidelijk zeg wat ik er echt van vind. Ik snap natuurlijk dat het niet helemaal eerlijk is, maar zo bewaar ik thuis wel de lieve vrede, terwijl ik hopelijk nog mijn zin krijg ook.
Aan de andere kant: het is natuurlijk geen straf voor Femke om thuis te zijn met onze super dochter. Ze heeft ook vriendinnen die huismoeder zijn. Dus ze zit heus niet in haar eentje thuis weg te kwijnen. Volgens mij moet ze gewoon nog even aan de nieuwe situatie wennen. Dat komt vast wel goed.
Ik weet wel dat ik onder mijn vrienden redelijk alleen sta in mijn opvatting. De meesten vinden het juist fijn als hun vriendinnen werken. Ik houd daarom meestal mijn mond, ik wil niet overkomen als een ouderwetse en ongeëmancipeerde man. Maar dat ben ik wel.
Ach, als ik niet genoeg zou verdienen of Femke al een succesvolle carrièrevrouw zou zijn, was de situatie waarschijnlijk anders geweest. We zitten eigenlijk in een luxepositie en ik zou het leuk vinden als Femke daar - al is het maar voor een paar jaar - gebruik van zou maken."
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
Beeld: Getty Images
