Mannengeheimen: ‘Ik ben nog nooit met een vrouw naar bed geweest’
Diederik (26): “Ik ben nog nooit met een vrouw naar bed geweest, maar Liselotte is de vrouw van mijn dromen en met haar zie ik dat helemaal zitten. Maar niet voordat we getrouwd zijn. Dat is nou eenmaal waar ik in geloof. Dat het goed is om jezelf te bewaren voor de ware liefde. Zo ben ik opgevoed en ik ben er zelf nooit anders over gaan denken.”
“Ik heb zelfs bewust gewacht met het aangaan van een relatie tot ik wat ouder was. Op jonge leeftijd gieren de hormonen door je lijf en is je zelfbeheersing nog niet zo sterk. Als je mij op mijn zestiende met een meisje alleen in mijn slaapkamer had gelaten, was het waarschijnlijk misgegaan. Nu ben ik sterker en geloof ik nog meer dan toen in mijn ideaal. De huidige maatschappij kent een ‘alles moet kunnen’-mentaliteit. Daar voel ik me niet prettig bij. Je lichaam en je seksualiteit zijn bijzondere dingen, die moet je niet te grabbel gooien.”
Samen naar de kerk
“Een half jaar geleden ontmoette ik Liselotte tijdens een kerkdienst. Ik maakte na afloop een praatje met haar en was meteen verkocht. Wat een frisse, lieve meid! Het leek mij een goed teken dat ze naar de kerk gaat, dat maakte de kans iets groter dat ze ook wat traditioneler denkt over seksualiteit. Want dat is natuurlijk het makkelijkst, als je samen achter die keuze staat.”
Maar toen ze op ons derde afspraakje tijdens het zoenen haar hand in mijn broek liet glijden, verdween al mijn hoop als sneeuw voor de zon. Teleurgesteld stelde ik vast dat Liselotte een meisje is als alle andere die ik de afgelopen jaren heb ontmoet. Het probleem was dat ik in korte tijd stapelgek op haar was geworden. Ik heb zelfs nog nooit zoveel voor iemand gevoeld! Daarom besloot ik haar niet meteen af te wijzen. Terwijl haar hand steeds verder gleed, dacht ik alleen maar: hoe red ik me hier uit? Ik pakte haar hand en zei dat het me allemaal een beetje te snel ging. Dat is natuurlijk een understatement.”
Huwelijk is voor het leven
“Het kan nog wel jaren duren voordat we verder kunnen gaan dan zoenen. Want ik ben heel voorzichtig bij het kiezen van mijn partner, ik geloof dat het huwelijk voor het leven is. Mijn keuze wil ik absoluut niet overhaast maken. Maar om dit nu allemaal te vertellen, daar leek het me het moment niet voor. We kenden elkaar nog maar zo kort; waarschijnlijk zou ze ervandoor gaan nu het nog kon. Ik besloot dat het beter was, als ze zich eerst nog wat meer aan me kon hechten.
Vanaf dat moment is er die strijd. Elke keer als we elkaar zien, probeert ze verder te gaan dan alleen zoenen en strelen. Als ik haar tegenhoud zegt ze dingen als: “Laten we dan alleen naakt naast elkaar gaan liggen. We hoeven niets te doen.” Of ze gooit het over de emotionele boeg en beweert dat ik haar niet aantrekkelijk vind of niet genoeg van haar hou. Terwijl ik zo ongelooflijk veel van haar hou, dat ik juist daarom niet verder wil gaan. Zij is de ware voor mij, maar intussen denkt ze dat ik haar niet moet. Of dat ik impotent ben of zo.”
Ze blijft nooit slapen
“Ik weet dat ik haar moet vertellen wat de werkelijke reden is, maar ik durf het niet. Nog niet. Ik ben als de dood dat ze bij me weggaat. Mijn vrienden zeggen dat ik haar aan het lijntje houd. Het is een mooie meid, de mannen staan voor haar in de rij. Waarom zou ze zichzelf zo veel ontzeggen voor mij? Daar moet ik ze wel gelijk in geven. Kan ik niet beter een vriendin zoeken die er hetzelfde over denkt als ik? Aan de andere kant, als ze echt van me houdt, dan respecteert ze mijn wens.
Liselotte blijft nooit bij me slapen. Ik woon nog bij mijn ouders en ik heb haar verteld dat die dat liever niet hebben, ook al ben ik volwassen. Dat is trouwens niet eens gelogen. Zelf heeft ze een eigen huis, maar ik zorg ervoor dat het nooit zo loopt dat ik bij haar slaap. Want dan zou ik wel eens in een lastige situatie verzeild kunnen raken. Soms glip ik om een uur of één ‘s nachts nog uit haar armen om naar huis te fietsen. Ik geloof dat ze ook dat wel vreemd begint te vinden. Misschien is het toch beter om haar binnenkort te vertellen hoe het precies zit. Dan is het duidelijk.”
Piekeren
“Nu blijft ze maar vragen stellen en pogingen ondernemen. Uiteindelijk krijgt ze daar genoeg van en dan verlaat ze me misschien daarom. Ik pieker veel over hoe het zal gaan als ik het haar eenmaal heb verteld. Misschien wordt ze wel ontzettend boos, vooral als ze al die tijd heeft gedacht dat het aan haar lag. Maar ook als ze het voor nu zou accepteren, zie ik de toekomst somber tegemoet. Zal ze op den duur niet vreemdgaan? Of juist overhaast willen trouwen? Ik ben bang dat dit hoe dan ook de komende jaren tussen ons in staat.”
Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.