Mannengeheimen: ‘Ik ben naar het casino gegaan en heb een paar duizend euro verloren’

“We wonen vijf jaar samen in een koophuis en ik ben kostwinner aangezien Suzan twee jaar geleden heeft besloten om haar opleiding aan de Heao alsnog af te maken. Daar sta ik helemaal achter. Het betekent namelijk dat we in de toekomst financieel een flinke stap vooruit kunnen zetten. Ze werkt nu wel parttime in een kroeg, maar dat zet niet echt zoden aan de dijk.”

Casino

“Hoewel, als we geen gekke dingen doen, kunnen we elke maand prima rondkomen zonder al te veel rood te staan. Het scheelt dat we een vrij lage hypotheek hebben en geen auto. Suzan en ik hebben afgesproken dat we op onze gezamenlijke rekening de nul ook echt als nullijn aanhouden. Op die manier hebben we bij calamiteiten altijd nog een marge van zo’n vierduizend euro die we rood mogen staan. Dat lukte allemaal prima.

Tot een paar maanden geleden. Ik ben toen een avond naar het casino gegaan en heb een paar duizend euro verloren. Zo ontzettend stom! Als Suzan hiervan zou weten, hadden we zeker slaande ruzie. Het betekent in ieder geval een flinke tijd geen seks.

Als student ben ik één keer eerder in het casino geweest. Over de hele avond heb ik toen vijfhonderd gulden verloren. Dat was voor mij destijds echt een vreselijke smak geld. Ik schaamde me kapot. Normaal gesproken ben ik helemaal niet verslavingsgevoelig, maar toen ik die avond eenmaal bezig was, kon ik mezelf maar moeilijk inhouden. Die laatste en enige keer was alweer bijna tien jaar terug. Dit keer belandde ik per ongeluk opnieuw in een casino. Ik had een soort bedrijfsuitje met een paar collega’s toen een van hen halverwege de avond voorstelde om roulette te gaan spelen. Van mij hoefde dat niet zo nodig, maar het was erg gezellig, dus ach, waarom niet? Bovendien wilde ik me niet laten kennen, dus ben ik tweehonderdvijftig euro gaan pinnen.”

De sfeer

“Ik moet zeggen dat ik de sfeer in zo’n casino wel erg lekker vind. Het is er redelijk donker en met dat rode tapijt heeft het echt iets van een nachtclub. Er speelde ook een lekker jazzbandje wat de sfeer nog eens versterkte. Mijn collega’s en ik speelden Amerikaans roulette. De minimuminzet is daarbij twintig euro. Er zaten mensen die zonder blikken of blozen in één keer vijfhonderd euro inzetten. Ongelooflijk eigenlijk. In het begin ging het redelijk lekker bij mij Door steeds op rood of zwart te gokken, stond ik op een gegeven moment op honderd euro winst.

“Als je op de goede kleur gokt, wordt je inzet verdubbeld. Dat hield ik een tijdje vol. Soms verlies je wat, soms win je wat. Deels door mijn winst en deels door de drank werd ik nogal overmoedig. Ik begon bijvoorbeeld ook geld in te zetten op één getal. De kans dat je dan iets wint is erg klein. Maar als je eenmaal wint... Dat gebeurde bij mij dus niet. Doordat je met fiches speelt, lijkt het alsof je niet met echt geld bezig bent. Al gauw moest ik opnieuw pinnen. Dat ging een tijdje door en voor ik er erg in had, was ik zeshonderd euro lichter. Met een van mijn collega’s ging het erg lekker.

Hij had een paar honderd euro winst en legde mij een truc uit. Volgens hem moet je steeds je geld op één kleur inzetten. Bijvoorbeeld op rood. Als je verliest, verdubbel je jouw vorige inzet en zet je dat bedrag weer op dezelfde kleur. Volgens de wetten van de kansberekening moet het balletje vroeg of laat toch écht op rood vallen en heb je uiteindelijk een lekkere winst. Dat klonk mij logisch in de oren. Alleen werkte die theorie bij mij niet. Stomme pech, denk ik. Om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk stond ik een paar uur later op tweeduizend euro verlies Ik sloeg mezelf letterlijk voor mijn kop. Hoe had ik zo ontzettend stom kunnen zijn! Ik voelde me in en in triest. Ik durfde het toen echt niet aan om nog door te spelen. Ik nam mijn verlies en ben balend in mijn eentje richting huis gegaan.”

Administratie

“Mijn collega’s gaven me geen ongelijk. Mijn geluk is dat ik thuis altijd de administratie doe en Suzan vrijwel nooit naar onze afschriften kijkt. Die ontzettende kloteavond vond halverwege de maand plaats. Door mijn stommiteiten stonden we toen dus al bijna duizend euro rood. Ik besloot Suzan niets te vertellen. Op zich had ik natuurlijk het geld vergokt dat ik zelf had verdiend, maar aangezien ik in deze periode kostwinner voor ons beiden ben, is het officieus ook haar geld.

Mijn plan was om zelf extreem zuinig te gaan leven en op die manier langzaam aan het verlies goed te maken. Nog steeds zijn we niet terug op de nullijn die Suzan en ik proberen aan te houden, maar langzaam aan kruipen we wel omhoog. Ik denk dat ik mijn casinodebacle over ruim twee maanden helemaal heb goed gemaakt. Ik heb mijn lesje wel geleerd; het casino is definitief verboden terrein voor deze jongen.”