Lars (30): 'Ik kan de nieuwe vriend van mijn moeder echt niet uitstaan'

Mijn vader is vijftien jaar geleden overleden na een hartstilstand. Dat was voor ons gezin rampzalig. Toch hebben we ons daar doorheen weten te slaan. Mijn moeder is lang alleen gebleven. Ze had het druk met het opvoeden van haar twee kinderen en ze stond gewoon niet open voor een nieuwe relatie, denk ik."

Nieuwe man

"Ik weet niet of ze het vervelend vond om ons met een nieuwe man te confronteren. Daar hebben we het nooit over gehad. Doordat de thuissituatie na het wegvallen van mijn vader anders dan anders was, had ik niet de behoefte snel het huis uit te gaan. Mijn hele studietijd ben ik thuis blijven wonen.

Ondanks het gemis van mijn vader hebben we het altijd heel gezellig gehad met z'n drietjes. Mijn broertje Bob, die bijna tien jaar jonger is dan ik, woont nog steeds thuis. Hij staat op het punt op kamers te gaan.

Een jaar of zes geleden had mijn moeder voor het eerst weer een vriend. Hoewel we in het begin aan het idee moesten wennen, was dat wel een erg leuke man. Jammer dat het na een half jaar al klaar was. Helaas kwam ze drie jaar geleden met Reinier op de proppen. Wat mij betreft een enorme kwal, maar mijn moeder was heel blij met hem."

Een karikatuur

"De eerste keer dat ik Reinier ontmoette, stond hij me meteen tegen. Zijn kleding, zijn lichaamshouding en die aardappel in zijn keel... hij leek wel een karikatuur. Hij draagt vaak een shoker, zo'n belachelijk sjaaltje dat kakkers altijd dragen onder het boord van hun overhemd. En hij heeft ook een hondje, een ontzettend irritant, hyperactief, klein keffertje. Nog voordat de deurbel gaat, gaat dat beest al vreselijk te keer.

Officieel heeft Reinier zijn eigen huis in 't Gooi, maar hij woont zo goed als samen met mijn moeder. Wat zij zo leuk aan hem vindt,vraag ik me nog steeds wel eens af. Waarschijnlijk dat hij heel zorgzaam is. Ze doen samen veel leuke dingen, maken reisjes en gaan vaak samen uit eten. Ze vinden het ook leuk om musea te bezoeken.

Reinier maakt mijn moeder gelukkig en om die reden waardeer ik hem. Ik heb haar gezegd dat ik erg blij voor haar ben. Reinier heeft geen kinderen, maar hij gedraagt zich soms wel alsof hij onze vader is. Dan komt hij ongevraagd met vaderlijke adviezen en denkt hij ons de les te kunnen lezen. Ik moet er in mezelf ontzettend om lachen als hij dat bij Bob probeert, want die kan sowieso nogal opstandig uit de hoek komen."

Onbegrip

"Tijdens één van de eerste gezamenlijke etentjes begon Reinier tegen Bob heel triomfantelijk: 'Zeg Bob, weet je wel hoe bijzonder wij zijn? Wij zijn allebei palindromen.' Ik zal nooit vergeten hoe Bob toen keek. Het was een combinatie van onbegrip en minachting. In plaats van te vragen wat een palindroom was, zei hij heel droogjes tegen Reinier: 'Jij bent misschien een paling, maar ik niet. Toen stond hij op en ging naar het toilet.

De volgende dag begon Reinier er weer over. Hij moest gewoon even - als een soort leermoment - laten weten dat een palindroom een woord is dat je achterstevoren kunt schrijven en dat er dan nog steeds hetzelfde staat. Sindsdien noemen Bob en ik Reinier, achter zijn rug om, 'De Paling'. Aangezien Reinier ook nogal lang en tenger is, kwam dat mooi uit."

Lees ook Bart (32): ‘Ik heb een vriendin, maar ik betaal andere vrouwen om ze te begluren’

Ik kan hem niet uitstaan

"Op zich is 'die paling' helemaal geen kwaaie vent hoor, maar ik vind gewoon dat hij qua type niet bij mijn moeder past. Ik stoor me eraan dat hij zelfingenomen is en bekakte manieren en een overdreven 'r' heeft. Hij denkt ook nog steeds dat hij Bob en mij kan imponeren met zijn succes. Hij had een eigen bedrijf, dat hij een paar jaar geleden heeft verkocht en zit redelijk goed in de slappe was. Zo rijdt hij in een knalrode sportauto, waar hij heel erg trots op is. Hij wast 'm elke week. Auto's interesseren Bob en mij helemaal niets, als je er maar mee van A naar B komt.

Toen Reinier in het begin steeds vaker bij mijn moeder was, ging ik met lichte tegenzin thuis langs, maar ik wilde mijn moeder en broertje wel regelmatig blijven zien. Eerst kon ik best nukkig zijn, maar nu probeer ik Reiniers aanwezigheid te accepteren en dat lukt inmiddels goed.

Mijn moeder heeft er geen idee van dat ik Reinier maar een rare kwal vind en dat wil ik graag zou houden. Uiteindelijk moet zij met hem samenleven, en ik niet. Als zij maar gelukkig met hem is."

Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.

Beeld: Getty Images