Edwin (32): ‘Ik wil geen kind met mijn vriendin maar ik ben wel stiekem zaaddonor’

Debby houdt net als ik van reizen. Er lekker op uit trekken, nieuwe mensen ontmoeten en maar zien wat je tegenkomt. Een kleine past niet bij onze levensstijl, daar waren we het allebei over eens. Maar sinds Debby's vriendinnen moeder zijn geworden, denkt ze daar opeens heel anders over. Een kindje lijkt haar nu het mooiste wat er is. Al maanden probeert ze me op andere gedachten te brengen, maar mijn besluit staat vast.

Toch is er iets wat ik angstvallig voor haar verborgen houd, ik weet namelijk zeker dat ze bij me weggaat als ik haar vertel dat ik wel al drie jaar zaaddonor ben."

Ik wil geen huisje-boompje-beestje

"Ik ken mijn eigen vader amper, hij ging ervandoor toen ik tien was. Ik herinner me nog goed dat zijn opvliegende karakter vaak voor bonje zorgde. Op een dag gingen mijn ouders vreselijk tegen elkaar tekeer. Ik speelde in de tuin toen mijn vader kwaad naar buiten stormde. Hij stapte in de auto en reed weg. Daarna heb ik hem nooit meer gezien. Als kind maakte me dat ontzettend nijdig. Hoe kon hij ons zomaar in de steek laten? Het voelde als verraad.

Nu ik zelf volwassen ben, begrijp ik hem stiekem wel. Opvoeden is niet iets wat je even tussendoor doet. Het is een enorme druk die op je schouders rust en eigenlijk weet ik niet of ik dat wel kan. Ik kies er bewust voor om niet aan kinderen te beginnen, omdat ik doodsbenauwd ben dat ik net als mijn vader de verantwoordelijkheid niet aankan.

Eigenlijk heb ik nooit echt de behoefte aan huisje-boompje-beestje gehad. Het leven als vrijgezel beviel me prima. Doordeweeks met vrienden in de kroeg hangen, af en toe wat rommelen met een scharrel en dat zonder dat ik aan iemand verantwoording hoefde af te leggen."

Zaaddonor

"Toch ging drie jaar geleden de knop om. Een goede collega wilde dolgraag kinderen, maar het lukte haar niet om zwanger te worden. Uit onderzoek bleek dat ze onvruchtbaar was, wat haar ongelooflijk veel pijn deed. Vanaf toen klonk er steeds vaker een stemmetje in mijn achterhoofd dat zei dat ik egoïstisch was. Het knaagde aan me dat ik met opzet kinderloos bleef, terwijl anderen juist dolgraag een baby wilden.

Aan zaaddonatie had ik al vaker gedacht, maar ik durfde de stap steeds niet te zetten. Toen ik het verhaal van mijn collega hoorde, besloot ik het er toch op te wagen. Als single had ik immers niets te verliezen en zo kon ik toch mijn geweten sussen. Op dat moment had ik totaal niet verwacht dat ik een jaar later wel toe zou zijn aan een serieuze relatie."

Zij wil toch moeder worden

"In mijn vaste kroeg zag ik op een avond Debby aan de bar staan. Haar zelfverzekerde houding en mooie, bruine ogen trokken me aan. Al snel raakten we aan de praat en wisselden we nummers uit. Dat we een klik hadden, bleek al tijdens onze eerste date. We hebben in onze jeugd ongeveer hetzelfde meegemaakt. Debby's ouders zijn ook uit elkaar gegaan toen ze nog klein was. lets wat zo'n impact op haar heeft gehad dat ze zelf geen moeder wilde worden, vertelde ze. Ik herkende mezelf meteen in haar verhaal.

Haar vertellen over mijn zaaddonorschap leek op dat moment niet relevant. Had ik het maar wel gedaan, want nu is het te laat. Helemaal nu Debby van gedachten is veranderd en toch moeder wil worden. Ik ben ervan overtuigd dat ze het me nooit zal vergeven als ze achter de waarheid komt. Als ze hoort dat ik andere vrouwen wel help met hun kinderwens.

Het is nooit mijn bedoeling geweest haar pijn te doen en ik wil haar al helemaal niet kwijtraken. Toch weet ik dat ze direct een einde aan onze relatie maakt als ze hoort dat ik zaaddonor ben. Haar mijn geheim vertellen, is dan ook geen optie. Al vind ík het steeds moeilijker worden om het voor mezelf te houden. Het voelt alsof ik mijn vriendin bedonder en dat vind ik verschrikkelijk."

Lees ook Richard (37): ‘Stiekem ben ik heel blij dat mijn vriendin werkloos is’

Opbiechten

"Ik heb er weleens aan gedacht alles aan mijn beste vriend op te biechten, maar zaaddonor zijn is niet iets wat je even in de kroeg ter sprake brengt. En eigenlijk ben ik veel te bang dat hij zijn mond voorbijpraat en Debby het alsnog te weten komt. Dat risico wil ik niet lopen.

Toch heb ik geen spijt van mijn beslissing om donor te worden. Ik weet dat er inmiddels vier kinderen zijn geboren dankzij mij en dat geeft me een trots gevoel. Er bestaat een kans dat zij later op zoek gaan naar hun biologische vader, maar zolang dat niet gebeurt, zeg ik niets. Mijn relatie met Debby wil ik daar niet voor op het spel zetten."

Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Beeld: Getty Images