Kinderen Peter R. de Vries spreken zich uit bij rechtzaak: 'Jullie hebben het leven afgenomen van mijn allerliefste vader, mijn maatje'
Kelly en Royce de Vries, de kinderen van de overleden misdaadverslaggever Peter R. de Vries, hebben zich uitgesproken over de verdachten van de aanslag. Kelly richtte zich zelfs tot de verdachten. "Ik wil dat jij mij aankijkt zoals jij mijn vader niet durfde aan te kijken door hem van achter aan te vallen."
Kinderen Peter R. de Vries
De kinderen van Peter R. de Vries, Royce en Kelly, kwamen tijdens de inhoudelijke behandeling van de strafzaak aan het woord. Zoon Royce begint zijn verhaal. “Aanvankelijk had ik het idee om mij vandaag te richten tot de verdachten in deze zaak. Om mijn gevoelens - en die van mijn familie - bij hen over te brengen. Om mijn verdriet, mijn boosheid, te uiten. Of om een snaar bij hen te raken. Inmiddels ben ik tot de conclusie gekomen dat dit volkomen zinloos zal zijn.”
Royce vertelde over zijn liefdevolle vader. “Mijn vader was een harde werker, iemand bij wie de werkweek niet stopte na veertig uur. Toch was hij er altijd voor ons. Geen vader die zondag het vlees sneed, maar een vader die iedere zaterdag met mij hand in hand naar de voetbalclub liep, coach van mijn pupillenteam werd, en iedere avond na het eten met mij op straat ging voetballen tot mijn moeder geërgerd naar buiten riep dat ik naar bed moest.”
Peter R. de Vries was niet alleen een onvoorwaardelijke steun voor zijn familie, maar ook voor anderen. “Mijn vader was er altijd voor ons, onze rots in de branding, zoals hij dat ook was voor nabestaanden, slachtoffers en eenieder die in de verdrukking zat en een beroep op hem deed. Voorzitter, ik ben er dan ook van overtuigd als de verdachte op 6 juli in de Lange Leidsedwarsstraat mijn vader om hulp had gevraagd, mijn vader ook hem had geholpen. In plaats daarvan haalde de verdachte van achteren de trekker over”, vertelt Royce.
Het verhaal van Kelly
Zus Kelly besluit wel zich persoonlijk tot de twee verdachten, Delano G. en Kamil E., te richten. “In tegenstelling tot mijn broer Royce zou ik mij vandaag wel willen richten tot de twee verdachten. Niet omdat ik denk dat het zin heeft, maar vooral omdat ik hier zelf behoefte aan heb. Delano, Ik wil dat jij mij aankijkt. Ik wil dat jij mij aankijkt zoals jij mijn vader niet durfde aan te kijken door hem van achter aan te vallen. Kamil, ik noem jou bij jouw naam, in plaats van de verschrikkelijke woorden hoe jullie mijn vader noemden in jullie sms'jes.”
Kelly walgt van de twee verdachten, maar ze wil ze wel menselijk behandelen. “Waarom? Omdat ik zo ben opgevoed. Opgevoed door twee geweldige ouders die stonden voor het juiste, ook al was dat niet de makkelijke weg. Die durfden op te staan voor mensen die onrecht is aangedaan ook al kon het ze zelf schaden. En jullie, jullie hebben van een van mijn ouders het leven afgenomen. Mijn allerliefste vader, mijn maatje, vertrouwenspersoon en de zorgzame opa van mijn kind.”
Een moord kost meer levens.
Kelly gaat verder met haar verhaal: "De moord die jullie hebben gepleegd kostte niet alleen het leven van mijn vader, maar veel meer levens. Ja onze levens, zijn familie, geliefden, zijn vrienden en zijn collega’s die hem voor altijd moeten missen. De nabestaanden van vele kindermoorden en verdwijningen die nu niet meer dankzij zijn doorzettingsvermogen kunnen vasthouden aan hoop. De Nederlander die nu een genuanceerde en doordachte mening moet missen, maar daarnaast kost het ook de levens van jullie dierbaren, jullie ouders, jullie partners en jullie kinderen: jouw zoon, Delano, en jouw pasgeboren dochter, Kamil."
Dochter Kelly eindigde haar pleidooi met een paar mooie woorden. "Peter Rudolf de Vries zal voor altijd de geschiedenisboeken in gaan, net zoals jullie, maar over mijn vader zullen ze schrijven dat hij een held was."
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
Bron: RTL Boulevard | Beeld: Brunopress
