Actrice Thekla Reuten: 'Na de heftigste scènes liep ik naar m’n caravan om m’n baby te voeden’

Coronamaatregelen

Boven in een hoek van een groot café aan het water houdt ze ‘kantoor’. Ze woont om de hoek, maar thuis zijn haar vriend Gijs en hun twee kinderen. "Niet bepaald rustig", merkt ze droogjes op. Sinds kort staat ze weer op de filmset voor een nieuwe Nederlandse film en dat is heerlijk, ondanks alle, begrijpelijke, coronamaatregelen. Iedereen krijgt tweewekelijks een coronatest, acteurs nog vaker en crewleden hebben een fluorescerend vestje aan waarop staat: 'Anderhalve meter afstand houden' – wat niet geldt voor acteurs onderling. Zij moeten het verhaal spelen zonder geremd te worden door afstand. "Het besef dat dingen anders zijn, is er dus zeker, maar het leidt niet af. Man, we zijn veel te blij dat we er staan."

Heb je die maanden ervoor, toen alles stil lag, ook wel stiekem genoten van het cocoonen?

"Dat heb ik zeker gedaan, maar ik realiseer me heel goed ik dat alleen heb kunnen doen omdat er niemand om ons heen ziek is geweest. Toen werk en school wegvielen, voelde het alsof de tijd stilstond. Het gekke is dat ik de afgelopen jaren best vaak heb gewenst dat het fijn zou zijn als we met z’n allen de tijd zouden kunnen stilzetten. Ik had daar natuurlijk geen pandemie bij bedoeld, die wens kwam meer voort uit het gevoel dat het allemaal zo snel gaat en uit een intense behoefte aan dagen zonder plan. Onze oudste is vijf en gaat naar school. Ik bedoel, wanneer is dat gebeurd?"

Heb je het gevoel dat je iets in moet halen?

"Niet echt, want als ik in het buitenland werk, gaan ze vaak mee. En drukke weken worden afgewisseld met vrije weken in mijn vak. Ik heb dus niet het gevoel dat ik mijn kinderen te weinig zie, al is het soms minder vaak dan ik zou willen. Daarom was dat verstillen zo fijn. Dagen die helemaal open voor je liggen en waarop je met elkaar een beetje loopt te koetelen."

De opnames voor Marionette, de nieuwe internationale film waarin je de hoofdrol speelt, waren onder andere in Schotland. Was je daar ook met je hele gezin?

"Ja, en ik zou het ook niet anders kunnen. In het weekend hingen we de toerist uit en doordeweeks was ik aan het werk. Dat klinkt misschien als een simpele onderneming, maar het was een logistieke uitdaging. Dat gaat me gelukkig goed af, de boel plannen, maar het kost ook veel energie. Dat zullen veel moeders, en hopelijk ook vaders, herkennen. Werken lukt alleen als je goed met de agenda bent en geweldige hulp hebt. Die twee maanden waren onze gastouder en mijn moeder er ook, zodat het voor iedereen te doen was."

Leg je dat vast in je contract: heel fijn die hoofdrol, maar mijn gezin krijg je erbij?

"Nee, dat niet. Ik geef gewoon aan dat ik het op die manier wil doen. Ik vind twee maanden van huis echt te lang. Over mijn rol in Marionette heb ik ook heel goed en heel bewust nagedacht. Toen de opnames begonnen, was de jongste drie maanden. Het was ook voor de productie best een spannende keuze om deze rol aan mij – een moeder die net was bevallen en volledig borstvoeding wilde geven – te geven. Tegelijkertijd vind ik het ook heel vanzelfsprekend. Werkgevers moeten het altijd mogelijk maken dat vrouwen kunnen werken, ook als ze borstvoeding geven."

"Ik kon tussen de opnames door naar mijn caravan, waar Gijs of mijn moeder met de baby was. Ingewikkeld? Voor mij niet. Ik wilde dit heel graag en heb het gewoon werkbaar gemaakt. Het is misschien heel privé om dit soort dingen te delen, maar ik vind het ook belangrijk om te laten zien dat het kan, niet alleen voor vrouwen, maar ook, of juist voor werkgevers. Ik bedoel, als het op een filmset kan met zo’n intensieve rol en waar elke minuut kostbaar is, hebben andere werkgevers geen excuus meer."

Is het op zo’n moment niet lastig om steeds van rol te wisselen? Het ene moment speel je een psychiater in een thriller, het volgende moment zit je op die roze wolk.

"Het gekke was dat ik de meest heftige scènes moest spelen en vervolgens naar mijn caravan kon lopen en in een totaal roze bubbel, helemaal gelukkig, mijn baby zat te voeden. Dat in en uit de realiteit stappen is natuurlijk inherent aan het werk dat ik doe, maar het heeft me ook verbaasd dat ik zo soepel kon schakelen. Het heeft er wellicht mee te maken dat de kraamtijd voor mij heilig is. Ik ben ook zo verliefd op die prille eerste maanden. Bij mijn oudste ben ik zes maanden thuisgebleven, dat had ik nu ook voor ogen."

"Maar deze rol kwam voorbij en ik zat ineens thuis op de bank te denken: stel dat? Ik schrok er zelf eerst van, was ik nu serieus over een zware rol aan het nadenken, zo snel na mijn bevalling? Toch overlegde ik met Gijs wat hij ervan vond. Want als hij met de kinderen mee zou gaan, dan stond ik ervoor open om het te doen. Ik vond het ook mooi dat Gijs op deze manier veel tijd met de baby kon doorbrengen. Uit liefde kan ik als moeder het heel erg naar me toe trekken: geef maar aan mij dat heerlijke wezentje. Dus hoe mooi is het dat hij bij de tweede veel meer ruimte kon krijgen? Zo makkelijk geef ik die niet als ik zelf alle tijd heb."

Hecht gezin

Thekla groeit op in Bussum, in een hecht en vrijzinnig gezin met een oudere broer, Thijs. Haar vader was priester in Amsterdam-Noord en later redacteur bij de televisie en hoofdinspecteur van onderwijs. Thekla’s moeder is pedagoog en werkte met moeilijk opvoedbare kinderen. Ze komt uit Italië. Thekla’s grootouders hadden een ijswinkel in Amsterdam-Noord, om de hoek van de kerk waar haar vader werkte.

Lees ook 'Undercover'-actrice Sanne Samina Hanssen: ‘Ik slaap weleens bij een tankstation tussen de vrachtwagens'

Tegen alle normen in

"Mijn vader werd tegen alle normen in verliefd. Om mijn moeder beter te leren kennen, bestelde hij ijs en vroeg hij of het naar de pastorie kon worden gebracht. Later vroeg hij mijn moeder of ze een Italiaanse tekst voor hem kon vertalen en weer later kuste hij haar. Mooi hè?" Voor haar liberale vader was dat geen probleem: liefde en God hoefden niet haaks op elkaar staan. Hij stopte met priesterzijn toen hij met Thekla’s moeder trouwde. "Voor mijn Italiaanse oma was het een ander verhaal. Er werd tegen haar zin getrouwd. Dat is later goed gekomen, hoor. Uiteindelijk was ze stapelgek op mijn vader."

Lees meer van dit interview in Flair 44, deze ligt vanaf 28 oktober in de winkels. Wil je ‘m liever laten bezorgen? Bestellen kan hier.

Tekst: Saskia Smith, beeld: Bart Honingh, Instagram