Huishoudboekje van Lenna: 'Mijn ex heeft niks en van een kale kip kun je niet plukken'
Iedere week deelt een lezeres haar huishoudboekje in onze geliefde rubriek ‘Waar doet ze het van?’. Dit keer is het de beurt aan Lenna om te laten zien waar ze het van doet.
Huishoudboekje van Lenna
Naam Lenna (42), ondernemer media en verhuur (40 uur per week), kind zoon (10).
Netto inkomsten
Inkomsten uit onderneming € 2.300
Kinderopvangtoeslag en kinderbijslag € 657
Verhuur woning € 417
Totaal € 3.374
Uitgaven
Hypotheek € 472
Belastingen € 338
Kinderopvang € 375
Gas, water, licht € 100
Internet/tv € 52
Broodfonds € 111
Zorgverzekering € 127
Telefoon € 17
Benzine € 320
Boodschappen € 360
Uit eten € 120
Abonnementen € 55
Goede doelen € 43
Verzekeringen € 104
Kleding € 120
Stacaravan € 255
Overige uitgaven € 147
Sparen € 250
Totaal € 3.366
Sparen
Spaarrekening € 12.000
Je bent een alleenstaande moeder en zegde vier jaar geleden toch je baan in loondienst op om zelfstandig ondernemer te worden. Vond je dat niet eng?
“Dit is wie ik ben. Ik moest dit gewoon doen, ook al kom ik helemaal niet uit een ondernemersgezin. Ik ben creatief, ook met geld. Ik heb meerdere ondernemingen, waarvan mijn tekstbureau en de zaak waarmee ik in de zomermaanden mijn huis verhuur op dit moment vrijwel alle inkomsten genereren.
Ik vond het wel eng om uit loondienst te gaan, want wat als ik geen opdrachten zou krijgen? Maar mijn financiële basis was goed, dus ik wilde het proberen. Als het niet zou lukken, zou ik weer ergens in loondienst gaan; er is overal een tekort aan personeel, dus zonder werk zou ik nooit zitten. Ik ben niet iemand die dan heel krampachtig gaat doen. Onder de streep ben ik er uiteindelijk iets op achteruit gegaan: nu heb ik inclusief toeslagen zo’n € 3.000 netto, met mijn baan in loondienst in de journalistiek verdiende ik zo’n € 2.600 netto, maar dat was alleen mijn loon, exclusief toeslagen, vakantiegeld en secundaire arbeidsvoorwaarden.”
Je zegt dat je ook met geld creatief bent, hoe uit zich dat?
“Ik leef zo zuinig mogelijk. Ik ben altijd op zoek naar koopjes en houd de aanbiedingen in de gaten. Ik heb er inmiddels een neus voor. Kleding voor mijn zoon en mij koop ik vaak tweedehands. Ik let ook goed op mijn energierekening; trek liever een warme trui aan of kruip onder twee dekbedden dan dat ik meer betaal. Aan de andere kant beknibbel ik niet op leuke dingen.
Mijn zoon en ik gaan regelmatig samen uit eten en naar de film. Zijn vrienden zijn altijd welkom, die nemen we ook mee om leuke dingen te doen. Ik vind het super-belangrijk om herinneringen te maken, daar moet je niet op besparen. Ik leer mijn zoon om te genieten van de kleine dingen.”
Waarom krijg je geen kinderalimentatie?
“Toen zijn vader en ik uit elkaar gingen, ging ik erop vooruit. Een groot deel van ons geld ging voorheen op aan zijn sigaretten en alcohol. Toen dat wegviel, kreeg ik lucht. Hij had niks toen we uit elkaar gingen en van een kale kip kun je niet plukken. Bovendien ben ik zelfstandig en onafhankelijk, ik red me wel.
Als ik een tweedehands fiets koop voor onze zoon, betaalt hij zonder morren de helft. Maar ik moet er wel om vragen. Ik zit erover te denken om wel alimentatie te vragen als onze zoon naar de middelbare school gaat, dan wordt alles een stuk duurder. Als mijn ex dat zou weigeren, zou ik het ook nog met terugwerkende kracht kunnen opeisen. Maar zo ver gaat het echt niet komen.”
Gaan jullie ook op vakantie?
“Zeker! We hebben een stacaravan op de Veluwe. En we zijn twee jaar geleden nog naar Mallorca gevlogen. We wonen in een koopwoning in Zandvoort. In de zomer-vakantie verhuur ik die, dan zitten wij in de caravan. Dat levert me per jaar gemiddeld € 5.000 op. Dat geld zet ik op mijn spaarrekening. Daar staat nu € 12.000 op, maar dat moet ik straks wegstorten voor onderhoud aan mijn woning. Het dak- en gevelonderhoud kosten me dit jaar € 17.500.”
Maak je je weleens zorgen dat je het een maand financieel niet redt?
“Ik noem het ‘gezonde zorgen’, ik heb er namelijk geen stress van. Ik weet gewoon dat ik het altijd red. Als de nood aan de man komt, zou ik altijd een lening aan mijn vader kunnen vragen, hij is redelijk vermogend. Maar dat is eigenlijk mijn eer te na en het is nog nooit nodig geweest.
Ikzelf deel mijn geld graag, ook al stroomt mijn rekening niet over. Ik steun verschillende goede doelen met mijn lot van de Postcode Loterij en geef daarnaast maandelijks onder andere € 6 aan Save the Children. In december schenk ik € 200 aan een lokale stichting die ervoor zorgt dat minderbedeelde gezinnen een fijne Sinterklaas hebben en een lekker feestmaal met kerst.”
Lees ook Huishoudboekje van Emma: ‘Mijn ouders nemen ons twee keer per jaar gratis mee op vakantie
Je bent geadopteerd en kent je biologische familie in Indonesië. Zij hebben weinig, voel je je verplicht om hen financieel te ondersteunen?
“Dat was wel zo, ja. Ik heb ze in totaal zo’n € 2.000 gegeven, heel veel geld. Zij hebben niks. Hoe moeilijk het ook is, je moet je daar een beetje voor afschermen; ik ben geen pinautomaat. Ik moet zelf ook rond-komen en kan niet verantwoordelijk zijn voor hen, ook al laat ik ze niet aan hun lot over.”
Ben je tevreden met je financiële situatie?
“Ik zit financieel lekker in mijn vel. Ik heb een platform opgezet, waarmee ik mensen wil helpen om meer zelf liefde en intimiteit te ervaren. Ik hoop dat ik daar in de toekomst veel mensen mee kan helpen en er tegelijkertijd mee kan verdienen.
Ik ben nog meer ondernemingen begonnen, onder andere in bedrukte badlakens, daar verwacht ik ook veel van. Hoe meer geld ik verdien, hoe meer leuke dingen ik kan ontwikkelen. Dat is geld voor mij: een manier om me te ontwikkelen en anderen te helpen in hun ontwikkeling, én dus om mooie herinneringen te maken. Beter dat dan het op een afschrift te zien staan.”
Dit verhaal komt uit Flair 37-2022. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.
Tekst: Renée Brouwer | Beeld: Joop van Nes
