Else (29) is eindelijk verlost van haar schoonmoeder: ‘Ik was niet goed genoeg’

“Eigenlijk wist ik het al op de dag dat we elkaar voor het eerst ontmoetten.”

Afkeurende schoonmoeder

“Na vier maanden stelde mijn nieuwe vlam Barry zich voor aan zijn ouders. Ik had er zin in; Barry had al veel verteld over zijn wat strenge, maar behulpzame vader Henk en zijn lieve, goeiige moeder Mies. Op een vrijdagavond gingen we bij ze eten. Mies deed de deur open, omhelsde Barry warm en zoende hem op zijn mond. En toen was ik aan de beurt.

Ze bekeek me van teen tot top, om ten slotte te blijven hangen bij mijn gezicht. Haar ogen priemden in de mijne. En ik las het direct: ik was afgekeurd, niet goed genoeg bevonden. Lauwtjes stak ze me een hand toe en stelde zich voor. De afstandelijkheid en de minachting dropen ervan af. Tussen Barry en mij bleef het goed gaan, maar zijn moeder...

Nadat Barry’ vader plots was overleden, ging het van kwaad tot erger. Ze claimde Barry, verwachtte dat hij altijd voor haar klaarstond en overlaadde hem met cadeaus en aandacht. Barry vond het heerlijk. Zijn moesje. Ik wist dat mijn kritiek op haar – al was die nog zo terecht – bij hem niet aan zou slaan. Dus vochten Mies en ik onze koude oorlog onder elkaar uit.”

Kleineren

“Het kwam erop neer dat ik haar zo veel mogelijk ontweek en zij mij zo veel mogelijk onderuithaalde. Ze kleineerde me, siste me dingen toe als: ‘Ach jij, schaap, wat weet jij nou helemaal?’ en liet ‘per ongeluk’ een stuk taart vallen op de jurk die ik met kerst droeg en waar ik zo trots op was.

Zes jaar lang slikte ik alles. Telde tot tien of desnoods tot honderd en vroeg me wanhopig af of en hoe ik dit ging volhouden. Maar drie dagen geleden stapte ze in de auto – nota bene op weg naar ons – en verongelukte.

Barry’s verdriet vind ik moeilijk om te zien. Omdat ik van hem houd en het mijn hart breekt, maar ook omdat het me een schuldgevoel geeft. Want nee, ik ben niet rouwig om haar dood. Dat klinkt hard, en misschien is het dat ook wel, maar het wil niet zeggen dat ik geen verdriet heb. Ook ik huil al dagen aan één stuk. Niet om het verlies, maar om de band die ik zo graag met haar had gehad en die nu nooit meer zal komen.”

Ook delen waar jij blij mee bent om eindelijk van verlost te zijn? Mail dan naar redactie@flair.nl.