Suus Ruis: 'Van het nieuws dat Marc Overmars een nieuwe baan heeft, viel mijn bek open'

Dat hij dickpicks stuurde naar vrouwelijke werknemers en niet aflatend stond te hijgen aan hun bureau, is vergeten. Althans, door de Belgische club Antwerp, die hem als de verloren zoon binnenhaalde. ‘Overmars matcht met onze waarden,’ zei de directeur van de club trots. Oké. Lekkere waarden heb je dan als club.

Een kleine reconstructie: naar nu blijkt meldde Antwerp zich al twee weken na Overmars’ ontslag. En Antwerp zou niet eens de enige geïnteresseerde partij zijn; een club uit de Duitse Bundesliga wilde hem blijkbaar ook hebben, maar toen was hij al rond met Antwerp. Nadat het nieuws gisteren bekend werd, ontstond op meerdere plekken een felle discussie. De algemeen heersende opvatting: dit is véél te snel. Veel voetbalfans waren het daar echter niet mee eens. Hun held hoefde toch niet eeuwig te boeten voor een paar lullige appjes?

Mijn bescheiden mening: nee, hij hoeft niet eeuwig te boeten. Maar zes weken is wel héél kort.

Ik reken het Overmars zelf niet eens het meeste aan. Ja, het zou gepast zijn geweest om nee te zeggen tegen dit aanbod (en ‘nein’ tegen de Bundesliga), maar ja, het wordt hem nu eenmaal aangeboden, en je wilt toch je pensioentje veiligstellen. De echte idioten en grote verliezers in dit verhaal zijn de bobo’s van de Antwerpse voetbalclub. Want niet alleen vinden ze iemand die vrouwelijke personeelsleden (lager op de ladder dan hij) lastigvalt een man die ‘matcht met hun waarden’, zij noemen dit een privékwestie waar ze buiten willen blijven.

Ik vraag me dan af of er niemand deze meneren even heeft uitgelegd dat het een privézaak (een heel dubieuze waar ik als club mijn handen niet aan zou branden, maar goed) zou zijn geweest wanneer Overmars zijn buurvrouw digitaal in de billen had geknepen. Hier gaat het echter om werkneemsters. Als je baas je ongewenste appjes stuurt en in je aura blijft hangen en ongepaste opmerkingen maakt, is dat géén privézaak. Misschien hadden we het Overmars iets minder misgund als hij tijdens de persconferentie nog even door het stof was gegaan. Nog een keer ‘sorry’, nog een keer ‘ik ben een ontzettende eikel geweest’. Maar hij koos voor de woorden: ‘IK wil de bladzijde omslaan’ en ‘IK wil dit achter me laten’. Ja, dat snap ik ook wel.

Lees ook Suus Ruis over neuscorrectie van Bella op 14-jarige leeftijd: ‘Dan faal je knetterhard als moeder’

Laten we het niet erger maken dan het is. Er zijn geen officiële klachten tegen hem ingediend, en het lijkt er niet op dat hij vrouwen echt getraumatiseerd heeft met zijn gedrag. Maar het blijft grensoverschrijdend en niet oké. Dan was een beetje respect en een gebogen hoofd nu wel op zijn plaats geweest. De club heeft schijnbaar wel een clausule aan het contract toegevoegd waarin staat dat ze hun nieuwe technisch directeur zonder pardon terug de landsgrenzen over kunnen zetten als hij weer een uitglijder maakt. Ik denk echter dat hij wel beter uitkijkt. Als ie al opnieuw de fout in gaat, zal hij eerder in de kont van de buurvrouw knijpen. Dat pensioen, hè?