artikelbeeld Column Marleen Beeld Dorian Jurne
artikelbeeld Column MarleenBeeld Dorian Jurne

Marleen: ‘Een full middelvinger naar al het commentaar op fulltime werken als moeder’

In het landschap der vrouwen lijkt het motto ‘in women we trust’ de laatste tijd een beetje verloren geraakt. Hoewel we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, kunnen we ook als geen ander het hardste oordelen over andere vrouwen. Vrouwen lopen hand in hand? Ja, totdat de een iets doet want de ander niet begrijpt en de messen worden geslepen. Wachtend tot je er eentje in je rug krijgt.

Ze zeggen weleens ‘it takes a village to raise a child’ en door het gebrek aan eigen ouders, heb ik de laatste twee jaar veel fijne mensen in mijn omgeving verzameld om dat dorp te stichten. Zo’n mes in mijn rug heb ik daarom gelukkig nooit gehad en ik voel me gesterkt in mijn nieuwe rol als moeder door mijn omgeving. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een Eva Jinek die, met de komst van een tweede kindje het continu moet verduren van haar tv-collega’s.

Eerst door Maarten van Rossem - die weliswaar later excuses heeft gemaakt voor zijn woorden - en pas weer van Cahterine Keyl. Waar iedereen zich mee lijkt te bemoeien is me een raadsel, maar Eva staat symbool voor waar veel (fulltime) werkende moeders mee moeten dealen: commentaar. Je kan het namelijk niet goed doen. Keer je als carrièrevrouw ‘half’ terug omdat je meer thuis wilt zijn bij je gezin, dan ben je niet ‘scherp’ genoeg meer. Ga je als moeder weer fulltime aan de slag, ben je dan wel moeder genoeg voor je kind(eren)? Zelfs Gaby Blaaser krijg bakken over haar heen, omdat ze aangaf na de bevalling weer volle bak aan de slag te gaan.

Trust me, dat gevoel dat je het niet goed doet, krijg je er sowieso al gratis bij als je moeder wordt. Het laatste wat je nodig hebt, is de mening van anderen die dat kritische stemmetje in je hoofd alleen maar benadrukken: je kan het niet.

Het zou fulltime werkende moeders niet zo moeilijk moeten worden gemaakt. En dan heb ik het niet over veeleisende werkgevers of het falende systeem van de kinderopvang. Ik heb het over de support van de mensen om je heen. Het kost namelijk al genoeg energie om alle rollen die je als vrouw hebt, te vervullen, helemaal als je de 24/7 rol van moeder erbij krijgt. Dat dorp hè, die village, waarvan elke bewoner elke stap die je zet in motherhood bekritiseert? Dat is alles behalve een duwtje in de rug. Het duwt je juist de andere kant op, ongeveer tien stappen terug.

Oké, je bent misschien minder scherp als je zwanger bent of een kleintje thuis rond hebt lopen en gebukt gaat onder slapeloze nachten. Je moet misschien meer schipperen tussen alle rollen waardoor je geheid steken laat vallen. Je kan niet op 20 plekken tegelijk zijn en je kan al helemaal niet de persoon worden die je was voordat je kinderen kreeg. De kritiek dat Eva Jinek niet meer zo scherp als vroeger was, klopt dus ergens wel. Want Eva is niet meer de vrouw die ze was voordat ze kinderen kreeg. En dat zou haar niet moeten worden verweten. Net zoals geen enkele andere fulltime werkende moeder.

Marleen (31) is moeder van zoon Fynn en is eerlijk over het moederschap en dat doet ze #zonderfilter. Ze schrijft hoe het is om moeder te zijn zonder moeder te hebben en over alles waar moeders niet over durven praten. Volg Marleen via @vrouwvanstaal op Instagram.

Marleen Staal - van SchaikDorian Jurne

Op alle verhalen van Flair rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@flair.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden