Marije: ‘We zijn al blij als we eens per maand de tijd, de zin én de puf hebben’

Sinds de megahit Vijftig tinten grijs is bondage iets wat je minstens moet hebben geprobeerd, zonder tantracursus neem je je eigen orgasme niet serieus en in een gezonde relatie moet je toch minstens eens in de week seks hebben, en dan als-je-blieft niet in bed, riep Marianne Zwagerman jaren geleden in Linda al. Het aantal seksspeeltjes, vaginasnoepjes (ja, echt) en masterclasses orgasme is op de redactie niet aan te slepen.

Gisteren kwam er nog een speeltje binnen. Het zegt waarschijnlijk veel over mij dat ik in eerste instantie dacht dat het een ding was om cellulitis op je billen aan te pakken. In de pr-brief stond: ‘Voor degenen die moedig genoeg zijn om naar de ultieme schat op zoek te gaan die bekendstaat als het dubbele orgasme.’ Ik was dat niet.

Je zou er bijna onzeker van worden, ware het niet dat elke keer als ik het onderwerp met vriendinnen bespreek, er geen bondage, tantraseks of vluggertjes in een vliegtuigtoilet aan te pas komt. Wij zijn al blij als we eens per maand de tijd, de zin én de puf hebben, want meestal lig je net in bed na een drukke dag en verheug je je op het kijken van een serie als je ineens een hand op je rug voelt.

Dan kun je jezelf die eerste gedachte – shit, niet nu – echt niet kwalijk nemen. “Ik zie het een beetje als sport,” zei een vriendin laatst nog. “Je ziet er als een berg tegenop, maar als het achter de rug is, ben je blij dat je het hebt gedaan.” Een bestseller zal het niet opleveren, maar het is een seksleven waar veel vrouwen volstrekt tevreden mee zijn.

Natuurlijk zou het, wat ons betreft, best wat vaker mogen, al is het alleen maar omdat eventuele irritaties onderling dan als sneeuw voor de zon verdwijnen. Maar ik merk dat dat nu de kinderen wat groter zijn, eigenlijk vrijwel vanzelf gaat. ‘

Als vrouw moet je je seksualiteit omarmen,’ las ik laatst in een feministisch stuk over seksuele vrijheid. Hartstikke goed natuurlijk, maar die omarm je heus niet alleen door drie keer in de week als de kinderen in bed liggen een hele koffer met hulpstukken tevoorschijn te toveren. Je bent wat mij betreft net zo vrij als je je seksualiteit gewoon in je bed omarmt, met één oor gespitst op de kinderkamer en geen andere ‘deelnemers’ dan jij en je partner.

Diezelfde vriendinnen vertelden trouwens wel smalend over een dorp verderop waar het de gewoonte was om tijdens een avondje met vrienden allemaal de sleutel in een bak te doen om er dan aan het eind van de avond lukraak eentje uit te pakken. In dat huis breng je dan vervolgens de nacht door. We hingen aan haar lippen. Want over seks práten, daar krijgen we dan weer nooit genoeg van.

Deze column komt uit Flair 17-2023.