artikelbeeld Column Marije Beeld Dorian Jurne
artikelbeeld Column MarijeBeeld Dorian Jurne

PREMIUM

Marije: ‘Mantelzorgen is niet ver van het bed, dat blijkt maar weer’

“Weet jij al waar jullie naartoe gaan in de zomervakantie?” Ik zit met een vriendin aan de keukentafel. Op het moment dat ik de vraag stel, heb ik eigenlijk al spijt.

Hier zit ik, me druk te maken over mijn vakantiebestemming en de ticketprijzen die omhoogschieten, terwijl zij de afgelopen weken alleen maar bezig is geweest met zorgen. Een paar maanden geleden kreeg ze het nare nieuws te verwerken dat haar schoonmoeder ernstig ziek is en niet meer beter wordt.

Net op het moment dat haar eigen ouders een beetje waren opgekrabbeld na operaties en ziekte. Ik zag haar eindelijk weer een beetje ademen, de rust hervinden. Die continu knagende bezorgdheid schoof voor even naar de achtergrond. En bam, daar kwam de genadeklap vanaf een andere kant.

Ellende komt blijkbaar zelden alleen. Nu pendelt ze tussen haar werk, haar huis en dat van haar schoonmoeder. Voor een luisterend oor, boodschappen, het wegpraten van haar angsten, die arm om haar schouders. Met twee zoons leunt haar schoonmoeder toch het meest op haar, merk ik.

Misschien ook omdat ze zo makkelijk is om op te leunen. Zij weet altijd precies wat ze moet zeggen als iemand het moeilijk heeft. Of wat ze moet doen. Vaak nog voordat de ander doorheeft wat hij of zij eigenlijk nodig heeft. Zij is ook degene die altijd voor de deur staat met iets lekkers en de vraag: “Gaat alles wel goed?” als je inderdaad niet helemaal lekker in je vel zit.

Het is een eigenschap die ik niet heb. Ik kom niet verder dan een appje: ‘Als ik iets voor je kan doen, laat je het me dan weten?’ Terwijl ik heus wel weet dat je daar feitelijk weinig aan hebt. Want als er iets is waar vrouwen slecht in zijn, is het in hulp vragen. Dus pendelt ze door.

Van het huis van haar ouders om te helpen met het huishouden, naar school, speelafspraakjes, voetbalclubjes en het huis van haar schoonmoeder. ’s Nachts ligt ze op één oor, het andere gericht op haar telefoon. Dit hoort ook bij het leven, ik weet het.

En ik weet ook dat ik mijn handen mag dichtknijpen dat ons dit vooralsnog bespaard is gebleven. Mantelzorgen is niet ver van het bed, dat blijkt maar weer. “Het zou gewoon wel fijn zijn als het even klaar is,” verzucht ze tussen twee slokken koffie door. Ik kan het alleen maar beamen.

Deze column komt uit Flair 06-2023.

Marije Veerman woont met Franklin, zoon Kyano en dochter Liv in Purmerend. Volg Marije via @marije.veerman op Instagram.

Marije VeermanDorian Jurne

Op alle verhalen van Flair rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@flair.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden