Marije: 'Ik heb hem echt, echt, echt nodig. Ik heb helemaal niets te doen'
“Mam, mag ik een huis kopen op Toca Boca?”
“Lieve Liv, ik ben net een belangrijke meeting uitgelopen omdat ik dacht dat er misschien iets aan de hand was. We hadden het er toch over gehad dat we met dit soort vragen wachten tot ik thuis ben? Bovendien, papa is er toch ook?
“Nee, papa is een boodschap doen, en er is echt wel iets aan de hand, hoor. Ik heb anders niets te doen. Ik wil echt heel graag dat huis kopen.”
“Dit gaan we nu niet doen hoor, wacht maar tot papa thuis is – of tot vanavond. Ik moet nu echt terug de meeting in. Ze zitten op me te wachten. Hoezo is papa trouwens niet thuis?”
“Weet ik veel. Hij ging net weg. Op de fiets. Volgens mij om iets te kopen. Hij zei dat hij zo weer terug was. ”
“Dan kun je daar toch gewoon op wachten? Ik zie je straks.”
“Maar maham, het huis kost maar 1,99 euro. En ik heb hem echt, echt, echt nodig. Ik heb helemaal niets te doen. Elle is naar voetbal en Bobbie is ook niet thuis. En als ik in mijn andere huizen in Toca Boca ga, word ik er steeds uitgegooid. Die iPad is echt niet goed meer hoor, mama. Volgens mij moet ik een nieuwe hebben.”
“Schat, ik heb er nu geen tijd voor. Wat bedoel je met: ‘ik word er steeds uitgegooid’?”
“Nou, dan loopt hij vast ofzo. Volgens mij is die iPad gewoon te oud geworden. We hadden hem ook van Marktplaats, toch mama? Bobbie heeft net een nieuwe gehad.”
“Oké goed, koop dat huis maar. 1,99 euro zei je, toch?”
“Ja, maar mama, mijn Apple-kaart is leeg.”
“Maar daar stond toch vijftig euro op?!”
“Ja, maar dat is op. Niet allemaal aan Toca Boca, hoor. Er staat nog veertig cent op, dus je hoeft maar 1,60 bij te storten. Dat is toch niet zoveel?”
“Wacht maar op papa, ik zie je straks.”
“Oké. Maar wacht, mam.”
“… Wat is er!”
“Mag ik een snoepje?”
Marije Veerman (39) woont met Franklin (38), zoon Kyano (13) en dochter Liv (10) in Purmerend. Deze column komt uit afkomstig uit Flair 26-2022. Deze ligt van 29 t/m 5 juli in de (online) schappen.
