Marije: 'Er was een tijd waarin ik sokken in mijn beha propte’
Er was een tijd waarin ik sokken in mijn beha propte, gewoon omdat ik vond dat het dan nog wat leek. Ik kon met jaloezie kijken naar de weelderige boezem van vriendinnen. Zo’n volle cup die dan mooi op en neer deinde bij het lopen. Ik baalde gewoon van mijn kleine borsten.
Vooral in de zomer als ik weer eens een jurkje moest laten hangen omdat je er geen beha onder kon dragen. Zonder beha was ik plat, vond ik, en plat kon echt niet. Bij H&M filterde ik bikini’s op maximale push-up. Zodat je, als je het water uit kwam, eerst nog een sloot zeewater uit je bikinitop moest duwen.
Vrouwen horen nou eenmaal ronde vormen te hebben. Zo zag ik dat. Dát was het schoonheidsideaal. Hoe ouder ik werd, hoe meer vrouwen ik zag die een borstvergroting hadden ondergaan. Ik wilde dat ook. Complete vrijheid leek me dat. Ik begon te googelen naar de methodes. De verschillende implantaten, de keuze of die boven of onder je borstspier zouden worden geplaatst.
Maar hoe meer ik las, hoe meer het me ging tegenstaan. Ik kwam op fora terecht waar vrouwen vertelden over nare effecten: wonden die niet dichtgingen, implantaten die je voelt zitten omdat er te weinig vet in de borsten zit en ga zo maar even door. Zo’n stuk plastic in een gezond lichaam, wilde ik dat nou echt? Het antwoord kwam al snel. Nee.
Marije: ‘Met een rood hoofd probeerde hij een condoom om een bezemsteel te krijgen’
Nu inmiddels 15 jaar later horen we steeds vaker over de lange termijneffecten. Vorige week nog las ik in Trouw over een mega aanklacht tegen farmaceut Abbvie omdat blijkt dat 60.000 vrouwen rondlopen met een stuk plastic van het merk Biocell of Natrelle dat de kans op lymfeklierkanker met maar liefst 400 keer vergroot. De verhalen van de vrouwen zijn schrijnend. In diezelfde week plaatste Monica Geuze een filmpje op haar TikTok waaruit bleek dat ze haar implantaten had laten verwijderen.
Dit voelde toch als overwinning voor alle vrouwen. Alsof de keuze van het verwijderen van implantaten van één van onze populairste vlogsters toch een beetje voelde alsof we een idioot schoonheidsideaal van ons aan het afschudden waren. Een schoonheidsideaal dat er nog steeds voor zorgt dat jonge meiden, zelfs mét de kennis van nu, hun borsten laten vergroten met siliconen waarvan we weten dat die altijd zullen gaan lekken.
De domper kwam een dag later toen bleek dat ze de implantaten simpelweg had vervangen voor een kleinere variant. ‘Ik ben altijd onzeker geweest over mijn borsten’, zo schreef ze. En ja, dat klinkt inderdaad als een duivels dilemma. Onzeker over je borsten of onzeker over je gezondheid? Deurtje 1 of deurtje 2.
