Marije: ‘Beste basisscholen van Nederland, emancipatie begint al bij de vader- en moederdagknutsels’

Op mijn verjaardag was vooral zij degene die niet kon wachten om het papier eraf te trekken, wat ze vervolgens ook deed. Vol trots stond ze daar, met in haar hand een schilderij met daarop een geschilderde bloem met bloemblaadjes in allerlei kleuren. Die blik in haar ogen: “Je wist echt van niets, hè mama?” Het was nu al het mooiste cadeau van de dag.

Tot mijn ogen zich verplaatsten van de bloem naar de teksten die ze, bleek later, samen met haar vriendinnetje had bedacht: ‘Jij bent heel lief’, ‘Jij bent heel zorgzaam.’ Ik begon al bedenkelijker te kijken. En toen kwam het laatste bloemblaadje: ‘Jij bent de beste achter de keuken.’ Oké, ik ben er niet trots op, maar ik herhaalde die laatste met een ietwat hysterische uithaal aan het einde.

De rest van de dag liet het me niet los. Alsof de bloemblaadjes mij vertelden waarvoor ik in de ogen van mijn tienjarige dochter stond. Een beetje kinderachtig misschien, want hoezo ben ik er niet trots op dat ze me zorgzaam vindt? Daar is op zich niets mis mee natuurlijk. Maar ik kon er niets aan doen, het stak.

Ik had verdorie net haar kledingkast geverfd, boor al haar hele leven gaten in de muur, steek kachels aan, maar bovenal: ik probeer haar bij te brengen dat het belangrijk is een eigen inkomen te hebben, een eigen passie na te streven. Omdat ook dat is wie je bent als vrouw, en belangrijker nog, omdat het je onafhankelijk maakt. Maar dit is wat er bij haar blijft hangen? Ik ben zorgzaam en goed ‘achter’ de keuken? Had ik haar dan toch zo ongeëmancipeerd opgevoed?

Die avond, toen ik het schilderij een plekje wilde geven aan de muur, viel mijn oog op het moederdagcadeau van vorig jaar, en op dat van het jaar daarvoor. Bij het openen van de knutseldoos zag ik moeder- en vaderdagknutselwerken van de afgelopen jaren van beide kinderen. Voorgeprakte werkjes van pollepels met teksten als: ‘Jij bent de liefste moeder’, schroevendraaiers en bierviltjes met daarop: ‘Jij bent de sterkste vader.’

Hoe langer ik keek, hoe meer ik een patroon begon te ontdekken. Mijn kinderen zijn blijkbaar jarenlang geïndoctrineerd met stereotypes door de moederdagcadeaus van de basisschool. Van de voorgekauwde teksten in de kleuterklas, tot een kopie wanneer ze het eenmaal zelf mochten bedenken. Bij dezen dus een vriendelijk verzoek aan alle basisscholen van Nederland: emancipatie begint ook bij de moeder- en vaderdagknutsels.

Meer van Marije haar columns lees je wekelijks bij Flair.