Kirsten Schilder: 'Nick is 14 kilo afgevallen, ik precies 0 kilo'
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: ik ben een zoetekauw. Ik heb overigens tot m’n eenentwintigste gedacht dat het ‘zoetekous’ was. Totdat Nick me er schaterlachend op attendeerde dat dit toch echt niet klopte en dat het ging om een verwijzing naar het ‘kauwen’ op allerlei zoetigheid.
Zoetekous
Het lijkt mij nog altijd veel logischer dat het om een ‘kous’ gaat. Het is toch een prima toevoeging – naast ‘kletskous’ en ‘zeurkous’? Plus: het zou toch alleen maar leuk zijn als er ook een ‘zoetekous’ bestond? Zoetekauw vind ik, denk ik, onbewust ook confronterender. Ik zie mezelf meteen aan de keukentafel ergens op kauwen. Een Côte d’Or-toffee bijvoorbeeld, of een stuk Milka of Tony Chocolonely.
Als ik in Nicks bijzijn ook maar enigszins zinspeel op een aanstaand dieet, doe ik direct een beroep op zijn zelfbeheersing. “Weet jij wel dat jij een van de weinige mensen op aarde bent, die met het grootste gemak kilo’s kwijtraakt op het moment dat je enkel en alleen wat minder ‘zoet’ eet?” Hij heeft gelijk. Waar sommige mensen wekenlang een uitgebalanceerd, geprepareerd dieet uit bakjes moeten eten, in combinatie met vier sportschoolbezoeken per week, lukt het mij alleraardigst af te vallen door alleen de zoetigheden te schrappen uit mijn dieet. Maar ja, ik ben nou eenmaal… jawel: een zoetekous! Dus écht makkelijk is dit niet.
Ondanks dat hebben Nick en ik als stel op dit gebied de afgelopen drie maanden wel iets geweldigs bereikt. We zijn allebei gemiddeld zeven kilo afgevallen (Nick veertien en ik nul) en hebben gemiddeld een kilo gewonnen in spiermassa (Nick twee en ik nul.) Wat een teamwork! Ja, nu hoor ik je gniffelen, maar ik mag heus wel een beetje met de eer strijken. Wie bleef namelijk bij de kinderen elke keer als Nick op de zolder zijn trainingen ging doen? Juist. Wie zorgde ervoor dat de juiste boodschappen in huis waren, zodat Nick onbezorgd zijn maaltijden kon preppen? Correct.
De Men’s Health-cover is dus een prestatie van ons allebei! Nee, dit bedoel ik natuurlijk gekscherend, maar zonder gekheid: ik heb wel veel respect voor z’n discipline. Ik wou dat ik er een klein beetje van had. We zitten nog redelijk in het begin van het nieuwe jaar, dus het is nog niet te laat om goede voornemens te maken. Aangezien het strengste deel van Nicks regime er nu op zit, ga ik toch ‘overwegen’ ook wat vaker te gaan trainen, al is het alleen maar af en toe wandelen met een vriendin. En aangezien de lente eraan komt, kan het soms heerlijk zijn om lekker met de kinderen te gaan fietsen. En wie weet begin ik zelfs wel aan een ‘geen-zoet-dieet!’ Al lijkt me dat eerlijk gezegd het allermoeilijkst om vol te houden. Of ben ik nu een zeurkous?
